An Empirical Study on the Key Determinants of Credit Risk in the Banking Sector

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 121 - 134, 31.07.2019

Harun Çetinkaya

Öz

The purpose of this study, the banking sector in Turkey is to identify the factors that influence their lending rates followed. The purpose of this study is to detect the factors that influence the rate of NPLs in the banking sector in Turkey. Quarterly financial data of banks operating in Turkey was used for this purpose. Quarterly financial data of banks operating in Turkey was used for this purpose. The first three banks with the largest volume operating between 2014-2017 were included in the analysis. The analysis was performed by method of panel data regression. The analysis was performed by method of panel data regression. The results of the study show that the variables such as asset profitability, bank size, net interest margin, finance deficit and return on equity among bank specific variables were statistically significant to a 99% confidence level. The results of the study show that the variables such as asset profitability, bank size, net interest margin, finance deficit and return on equity among bank specific variables were statistically significant to a 99% confidence level. There was a statistically significant relationship between the gross domestic product ratio which is macroeconomic variable and capital adequacy ratio variable and the credit risk at the 90% confidence level. These results are important and specific in terms of showing which variables should be taken into the foreground in managing non-performing loans in the banking sector, namely credit risk.

Anahtar Kelimeler

Non-Performing Loans, Banking Sector

Bankacılık Sektöründe Kredi Riskinin Temel Belirleyicilerine Yönelik Ampirik Bir Çalışma

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki bankacılık sektörünün takipteki kredi oranlarında etkili olan faktörleri tespit etmektir. Bu amaçla çalışmada Türkiye’de faaliyet gösteren bankaların üç aylık finansal verileri kullanılmıştır. Analiz kapsamına 2014-2017 yılları arasında faaliyet gösteren en büyük hacme sahip ilk üç banka dâhil edilmiştir. Analiz panel veri regresyon yöntemi ile yapılmıştır. Çalışmanın sonuçları, bankaya özgü değişkenler arasında yer alan aktif karlılığı, banka büyüklüğü, net faiz marjı, finansman açığı ve özsermaye karlılığı değişkenlerinin %99 güven düzeyinde ve istatistiksel olarak anlamlı olduğunu ortaya koymaktadır. Makroekonomik değişkenler arasında yer alan gayri safi yurtiçi hâsıla oranı değişkeni ve sermaye yeterlilik oranı değişkeni ile kredi riski arasında %90 güven düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki çıkmıştır. Bu sonuçlar bankacılık sektöründe takipteki kredileri dolayısıyla kredi riskini yönetmede hangi değişkenlerin ön plana alınması gerektiğini göstermesi bakımından önemli ve özgündür.

Anahtar Kelimeler

Takipteki Krediler, Bankacılık Sektörü

Kaynakça

• Ahmad, N. H., & Ahmad, S. N. (2004). Key factors influencing credit risk of Islamic bank: A Malaysian case. The Journal of Muamalat and Islamic Finance Research, 1(1), 65-80.
• Baltagi, B. H. (2005). Econometric Analysis Of Panel Data. England: John Wiley & Sons .
• BDDK. (1.11.2006). Bankalarca Kredilerin ve Diğer Alacakların Niteliklerinin Belirlenmesi ve Bunlar İçin Ayrılacak Karşılıklara İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik. İstanbul: Resmi Gazete.
• Claessens, S., Klingebiel, D., & Laeven, L. (2001). Financial Restructuring in Banking and Corporate-Sector Crises. The National Bureau of Economic Research, Chapter 9650.
• Espinoza, R., & Prasad, A. (2010). Nonperforming Loans İn The GCC Banking System And Their Macroeconomic Effects And Their Macroeconomic Effects. IMF Working Papers, 1-24.
• Ferhi, A., & Chkoundali, R. (2015). Credit Risk and Efficiency: Comparative Study between Islamic and Conventional Banks during the Current Crises. Journal of Behavioral Economics, Finance, Entrepreneurship, Accounting and Transport, 3(1), 47-56.
• Ghost, S., & Das, A. (2007). Determinants of credit risk in indian state-owned banks: An empirical investigation. Economic Issues, 12(2).
• Göğebakan, C. M., & Arda, M. (2004). Kredi Risk Yönetimi Açısından İçsel Derecelendirme Modeli. Active Bankacılık ve Finans Dergisi(34).
• Keklik, G. (2011). Bankalarda Kredi Riski Yönetimi Performans Analizi Ve Veri Zarflama Analizi Yöntemi İle Uygulama. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Klein, N. (2013). Non-Performing Loans İn CESEE: Determinants And Impact On Macroeconomic Performance. IMF Working Paper.
• Koyuncu, C., & Saka, B. (2011). Takipteki Kredilerin Özel Sektöre Verilen Krediler ve Yatırımlar Üzerindeki Etkisi. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi(31), 113-124. M. Cristea, L. G. (2010). Evaluation of Turkish domestic and foreing banks by using financial ratios. University of Craiova, Faculty of Economy and Business Administration. Nurul, K., Worthington, A., & Gupta, R. (2014). Comparative credit risk in Islamic and conventional bank. PacificBasin Finance Journal, 34, 327-353.
• Özkan, N., & Işıl, G. (2016). İslami Bankalarda Kredi Riskini Belirleyen Faktörler: Panel Veri Anazi İle Türkiye’de Katılım Bankacılığı Üzerinde Ampririk Bir Uygulama. Maliye Finans Yazıları Dergisi, 105, 153-176.
• Sarı, S. (2004). Ticari bankalarda risk yönetimi ve sermaye yeterliliği. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• Sözer, İ. A. (2010). Bankalarda Takipteki Krediler: Takibine Yönelik Bir Model Önerisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Suresh, N., Kumar, A., & Gowda, D. M. (2009). Credit risk management in commercial banks. Don Bosco İnstitute of Bio-Sciences and Management Studies, 2(4), 72-78.