There are many factors that determine savings, especially income and consumption. However, classical and Keynesian economic theories disagree on how interest rates affect savings. According to classical theory, an increase in interest rates will increase savings, whereas, according to Keynes, it will definitely decrease it. This is because, according to Keynes, savings are a decreasing function of interest rates and an increasing function of income. In this study, the effect of GDP per capita, especially interest rates, on savings is analysed in the context of the disagreement between Classical and Keynesian economic theories by using a static panel data analysis method on a sample of 35 OECD countries. According to the findings of this study, a 1% increase in GDP per capita increases gross domestic savings by approximately 2.25%, whereas a 1-unit increase in interest rate decreases gross domestic savings by approximately 2.26%. In conclusion, in the dispute between mainstream economic theories regarding the interest-savings relationship, Keynesian theory prevails in the context of OECD countries from 1995 to 2021. In this respect, from a macroeconomic policy perspective, the focus should be on increasing total income rather than interest rates to increase savings.
Savings Interest Panel data analysis Keynesian theory Classical theory
Bir ulusal ekonomide tasarrufları belirleyen başta gelir ve tüketim olmak üzere birçok faktör mevcuttur. Ancak, faiz oranlarının tasarrufları nasıl etkilediği konusunda Klasik ve Keynesyen ekonomi teorileri arasında bir anlaşmazlık söz konusudur. Klasik teoriye göre faiz oranlarındaki bir artış tasarrufları artırırken, Keynes’e göre kesinlikle azaltacaktır. Çünkü Keynes’e göre tasarruflar faiz oranlarının azalan, gelirin ise artan bir fonksiyonudur. Bu çalışmada, Klasik ve Keynesyen iktisat teorileri arasındaki görüş ayrılığı bağlamında kişi başına düşen GSYH’nin ve özellikle faiz oranlarının tasarruflar üzerindeki etkisi 35 OECD ülkesi örneklemi üzerinden statik panel veri analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Çalışmanın bulgularına göre, kişi başına GSYH değişkenindeki %1’lik artış gayrisafi yurtiçi tasarrufları yaklaşık %2,25 oranında artırırken, faiz oranı değişkenindeki 1 birimlik artış gayrisafi yurtiçi tasarrufları yaklaşık %2,26 oranında azaltmaktadır. Sonuç olarak, faiz-tasarruf ilişkisine dair ana akım iktisat teorileri arasındaki tartışmada, 1995-2021 döneminde OECD ülkeleri bağlamında Keynesyen teori ağır basmaktadır. Bu bakımdan, makroekonomik politika perspektifinden bakıldığında, tasarrufların artırılması açısından faiz oranlarından ziyade toplam gelirin artırılmasına odaklanılmalıdır.
Tasarruf Faiz Panel veri analizi Keynesyen teori Klasik teori
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Makro İktisat (Diğer) |
Bölüm | RESEARCH ARTICLE |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 7 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 14 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 2 |