Öz
Bu makale, Sophocles’in Antigone’sindeki Antigone ve Shakespeare’in Hamlet’indeki Ophelia karakterlerinin intiharlını oyunların yazıldığı dönemlerin tarihi, felsefi ve dini arka planlarını göz önüne alarak incelemektedir. Antik Yunan’da intihar onurlu bir eylemken, on altıncı yüzyıl Hristiyan âleminde yasaklanmıştır ve dine saygısızlık olarak görülmüştür. Ancak feminist bir bakış açısıyla, iki oyundaki kadın karakterlerin intiharları ataerkil sisteme bir baş kaldırı olarak okunabilir. Bu nedenle, intihar bilinçli bir seçim halini alır ve bu kadın karakterlerin bastırılan suskunluklarını bozmalarını sağlar. İntiharla gelen ölüm, Antigone ve Ophelia’nın, öz kimliklerini bastırıp onları hiçliğe iten dengesiz ataerkil gücün kurulu düzeninden kurtulmalarını sağlar
Anahtar Kelimeler
Yunan Tragedyası Shakespeare tragedyası din intihar karşılaştırmalı edebiyat
Kaynakça
- Butler, Judith. Antigone’nin İddiası: Yaşam ile Ölümün Akrabalığı. Çev. Ahmet Ergenç. İstanbul: Kabalcı, 2007.
- Cicero. Ölüme Övgü. Çev. Cânâ Aksoy. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2004.
- Durkheim, Emile. İntihar. Çev. Prof. Dr. Özer Ozankaya. İstanbul: Cem Yayınları, 2002.
- Epikuros. “Menoikos’a Mektup.” Çev. Sinan Özbek. Felsefelogos 3.12 (Ekim, 2000): s. 63-6.
- Euben, Peter. “Antigone and the Languages of Politics.” Corrupting Youth: Political Education, Democratic Culture, and Political Theory. Princeton: Princeton UP, 1997.
- Hegel, G. W. F. Phänomenologie de Geistes. Frankfurt: Suhrkamp Verlag, 1970.
- Homeros. Odysseia. Çev. Azra Erhat, A. Kadir. İstanbul: Can Yayınları, 2001.
- Kott, Jean. Antik Tragedyalar ve Çağdaş Yorumları. Çev. Ayşe Selen. İstanbul: Mitos- Boyut Yayınları, 2006.
- Malraux, André. La Voie Royale. Paris: LGF/Livre de Poche, 1930.
- Shakespeare, William. Hamlet. Çev. Sabahattin Eyüboğlu. İstanbul: Remzi, 2008.
- Sofokles. Antigone. Çev. Güngör Dilmen. İstanbul: Mitos-Boyut Yayınları, 2005.
- Volant, Eric. İntiharlar Sözlüğü. Çev. Turhan Ilgaz. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2005.
- Twain, Mark. “Adem’le Havva’nın Güncesi.”Adem’le Havva’nın Güncesi ve Seçme Öyküler. Çev. Akşit Göktürk. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2006.
Öz
Kaynakça
- Butler, Judith. Antigone’nin İddiası: Yaşam ile Ölümün Akrabalığı. Çev. Ahmet Ergenç. İstanbul: Kabalcı, 2007.
- Cicero. Ölüme Övgü. Çev. Cânâ Aksoy. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2004.
- Durkheim, Emile. İntihar. Çev. Prof. Dr. Özer Ozankaya. İstanbul: Cem Yayınları, 2002.
- Epikuros. “Menoikos’a Mektup.” Çev. Sinan Özbek. Felsefelogos 3.12 (Ekim, 2000): s. 63-6.
- Euben, Peter. “Antigone and the Languages of Politics.” Corrupting Youth: Political Education, Democratic Culture, and Political Theory. Princeton: Princeton UP, 1997.
- Hegel, G. W. F. Phänomenologie de Geistes. Frankfurt: Suhrkamp Verlag, 1970.
- Homeros. Odysseia. Çev. Azra Erhat, A. Kadir. İstanbul: Can Yayınları, 2001.
- Kott, Jean. Antik Tragedyalar ve Çağdaş Yorumları. Çev. Ayşe Selen. İstanbul: Mitos- Boyut Yayınları, 2006.
- Malraux, André. La Voie Royale. Paris: LGF/Livre de Poche, 1930.
- Shakespeare, William. Hamlet. Çev. Sabahattin Eyüboğlu. İstanbul: Remzi, 2008.
- Sofokles. Antigone. Çev. Güngör Dilmen. İstanbul: Mitos-Boyut Yayınları, 2005.
- Volant, Eric. İntiharlar Sözlüğü. Çev. Turhan Ilgaz. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2005.
- Twain, Mark. “Adem’le Havva’nın Güncesi.”Adem’le Havva’nın Güncesi ve Seçme Öyküler. Çev. Akşit Göktürk. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2006.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Mart 2012 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Mart 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 23 Sayı: 1 |