The matter of irregular immigration has been associated with the visa exemption that enables to travel Schengen area through the Turkey-EU readmission agreement. In fact, it has been determined in the several preliminary rulings of the Court of Justice of the European Union that Turkish citizens have the right to visa-free travel in EU countries. Yet, there has not been established any required regulations by institutions that are authorized in EU law concerning the issue, thus, there has been implementation of additional restrictive measures such as visa procedures in particularly obtaining services and residence permit. In this regard, the EU has requested Turkey a readmission agreement which regulates the return of irregular immigrants to Turkey particularly in return for access of Turkish nationals to the Schengen passport-free zone. The current paper argues that it is not reasonable to link the visa exemption with the readmission agreement. It justifies that the visa exemption right has already emanated from the association agreement without the need for the readmission agreement.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile Avrupa Birliği (AB) arasında aşağıda sunacağımız Anlaşma aracılığıyla vize muafiyeti veya vizesiz AB üyesi devletlerin ülkelerine (schengen müktesebatına dâhil olan üye devletler için) ziyaret, göç ve/veya yasadışı göç olgusuna bağlanmıştır. Oysaki Türkiye Cumhuriyeti Devleti vatandaşlarının vize işlemlerine tâbi olmaksızın Avrupa Birliği (AB) üyesi devletlerin ülkelerine serbestçe giriş yapmaya hakları olduğu AB Adalet Divanı (ABAD) tarafından tesis edilen birçok önkararda tespit edilmiştir. Ancak, bu konuda AB hukukunda yetkili kurum veya kuruluşlar aracılığıyla gerekli düzenlemelerin yapılmaması nedeniyle özellikle hizmet sunma ve/veya yerleşme serbestisine ilişkin AB üyesi devletler tarafından Türkiye Cumhuriyeti Devleti vatandaşlarına ek kısıtlayıcı önlem(ler) (vize uygulaması gibi) uygulanmaktadır. Bu konuda özellikle, vize muafiyeti sağlanarak AB üyesi devletlerin ülkelerine gidebilmenin karşılığı olarak, AB Türkiye’den geri kabulü içeren bir anlaşmanın benimsenmesini istemiştir. Bu çalışmada veya makalede, vize muafiyetinin Geri Kabul Anlaşması’na bağlanmasının anlamsızlığı iddia edilmekte ve vize muafiyetinin bu Anlaşma olmaksızın ortaklık mevzuatından kaynaklanan bir hak olduğu savunulmaya çalışılmaktadır.
Konular | Hukuk |
---|---|
Bölüm | İncelemeler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 37 Sayı: 2 |