BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE'DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?

Yıl 2002, Cilt: 22 Sayı: 2, 29 - 38, 22.06.2011

Öz

ÖZET

Yıl 2002, Cilt: 22 Sayı: 2, 29 - 38, 22.06.2011

Öz

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm İncelemeler
Yazarlar

Tuğrul Ansay

Yayımlanma Tarihi 22 Haziran 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2002 Cilt: 22 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ansay, T. (2011). TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?. Milletlerarası Hukuk Ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 22(2), 29-38.
AMA Ansay T. TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni. Haziran 2011;22(2):29-38.
Chicago Ansay, Tuğrul. “TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?”. Milletlerarası Hukuk Ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni 22, sy. 2 (Haziran 2011): 29-38.
EndNote Ansay T (01 Haziran 2011) TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni 22 2 29–38.
IEEE T. Ansay, “TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?”, Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, c. 22, sy. 2, ss. 29–38, 2011.
ISNAD Ansay, Tuğrul. “TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?”. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni 22/2 (Haziran 2011), 29-38.
JAMA Ansay T. TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni. 2011;22:29–38.
MLA Ansay, Tuğrul. “TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?”. Milletlerarası Hukuk Ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, c. 22, sy. 2, 2011, ss. 29-38.
Vancouver Ansay T. TÜRKİYE’DE TANINAN BİR YABANCI MAHKEME KARARI HANGİ ANDAN İTİBAREN GEÇERLİ OLUR?. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni. 2011;22(2):29-38.