Öz
Enflasyon hedeflemesi kendi içinde "enflasyon oranı hedeflemesi" ve "fiyat düzeyi hedeflemesi" olmak üzere ikiye ayrümaktadır. Bazen ikisi de dönüşümlü olarak kullanılabilmektedir. Bu iki uygulama arasındaki farklılıklar nedeniyle enflasyonun mu yoksa fiyat seviyesinin mi hedefleneceği konusunda farklı görüşler vardır. Enflasyon oranı hedeflemesi ya da fiyat düzeyi hedeflemesi arasında bir seçim yapmak, sonuçları açısından, farklılıklar göstermektedir. Para politikasının hedefi, fiyat seviyesi istikrarını sağlamak ise fiyat seviyesi hedeflemesi; eğer amaç düşük ve durağan bir enflasyon oranı sağlamak ise, enflasyon hedeflemesi rejimi kullanılır. Bu karar verilirken de enflasyon hedeflemesi rejiminin fiyat seviyesinde baz kaymasına (base drift) neden olacağı göz önünde tutulur. Enflasyon hedefti rejimde, geçmiş enflasyon başarısızlıkları gelecek politika faaliyetlerini etkilememektedir. Dolayısıyla enflasyon hedefli politikadaki bu özellik baz kaymasına yol açmaktadır. Bu iki uygulama arasındaki en önemli farkı ise şu şekilde açıklamak mümkündür: Eğer her bir yıla ait hedef, enflasyon oranı ise; merkez bankasından önceki yıllardaki hedefine ulaşmadaki başarısızlığını telafi etmesi talep edilmez. Eğer hedef, fiyat düzeyi ya da fiyat düzeyi konusunda izlenecek bir politikaya ait ise; o zaman merkez bankası önceki yıllara ait hedeflerde meydana gelen sapmaları telafi etmeye çalışmak zorunda kalacaktır.
ABSTRACT
Inflation targeting is divided in two parts in its own structure as "inflation rate targeting" and "price level targeting". Sometimes they can be used interchangeably. Because of the differences between these two applications, there are, different views about the choice between the targeting of inflation rate or price level. Making a choice between inflation rate targeting and price level targeting implies differences in terms of their consequences. If monetary policy target is price level stabilization, price level targeting policy is used. But if the monetary policy target is to ensure a low and stable inflation rate, then inflation rate targeting monetary policy is used. During the decision making process, it should be considered that inflation rate targeting regime will lead to a base drift in the price level. In the inflation rate targeting regime, past inflation rate failures do not affect future policy activities. Hence, this feature of inflation rate targeting policy causes base drift. It is also possible to explain the most important difference between these two applications as: If the target of each year is the inflation rate, it can not be demanded from the central bank to compensate the failures of the past years in achieving the target. But, if the target is related to the price level or a policy about price level, then the central bank has to work to compensate the deviations from the targets of the past years.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Eylül 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Sayı: 1 |