GROWTH TRAITS OF NATIVE TURKISH GEESE REARED IN DIFFERENT FAMILY FARMS DURING THE FIRST 12 WEEKS OF LIFE IN KARS

Yıl 2008, Cilt: 34 Sayı: 3, 1 - 7, 21.11.2012

Cavit Arslan

Öz

 

ABSTRACT

The aim of this study was to determine growth traits of native Turkish geese grazed on same pastures and fed traditionally during the first 12 weeks of life and also to determine the nutrient composition of pasture where the geese were grazed in Kars. The traditional feeding scheme was ad libitum wetted bread and wastes of meal products for first two weeks, then grazing until slaughter. The study involved 51 unsexed goslings from six different farms. Number of goslings in Farm I, II, III, IV, V and VI were 12, 10, 9, 6, 8 and 6, respectively. The goslings in the Farm I was fed ground barley regularly, only. Live weight of the goslings were determined fortnightly from April 15 to 8 July. Pasture samples were also collected at a three week interval from May 6 to July 8. Final live weight of the geese were 4029.0, 3525.7, 3206.8, 2975.0, 3317.1 and 3227.8 g as above row (P<0.01). Daily live weight gain differed between the farms in the first 8 weeks of life (P<0.01) but not afterwards. Dry matter, crude protein, ether extract, crude fibre, ash, organic matter and nitrogen free extract of pasture ranged from 18.91 to 27.90 %, 15.85 to 22.54 %, 3.81 to 5.17 %, 20.34 to 25.05 %, 11.64 to 13.79 %, 86.21 to 88.36 % and 40.47 to 43.47 %, respectively on a dry matter basis. In conclusion, grazing goslings on pasture may be an economical choice when marketing time is ignored. If earlier marketing time is to be desired, supplemental feeding scheme can be practiced in addition to grazing, which is also supported by the data of the animals from the Farm I.

Keywords: Goose, growth traits, nutrient composition, pasture.

 

KARS'TA FARKLI AİLE İŞLETMELERİNDE YETİŞTİRİLEN YERLİ TÜRK KAZLARININ 12 HAFTALIK BÜYÜME ÖZELLİKLERİ

ÖZET

Bu araştırma, Kars ilinde aynı merada geleneksel olarak beslenen Türk yerli kazlarının 12 haftalık büyüme özelliklerini ve otlatılan meranın besin madde içeriğini belirlemeye yönelik olarak yapıldı. Geleneksel besleme programı, ilk iki hafta ad libitum ıslatılmış ekmek ve sofra artıklarının verilmesi, kesime kadar merada otlatma şeklindedir. Araştırmada 6 farklı işletmeye ait 51 adet cinsiyet ayırımı yapılmamış kaz palazı kullanıldı. İşletme I, II, III, IV, V ve VI'daki palaz sayısı aynı sıraya göre 12, 10, 9, 6, 8 ve 6 idi. Palazların canlı ağırlığı 15 Nisan'dan 8 Temmuz'a kadar ikişer haftalık aralıklarla belirlendi. Otlatılan meradan 6 Mayıs ile 8 Temmuz arasında üçer haftalık aralıklarla ot örnekleri alındı. Besi sonu canlı ağırlıkları yukarıdaki sıraya göre 4029.0, 3525.7, 3206.8, 2975.0, 3317.1 ve 3227.8 g olarak bulundu (P<0.01). Günlük canlı ağırlık artışı ilk 8 haftalık dönemde işletmeler arasında istatistiksel olarak farklı iken (P<0.01) daha sonraki haftalarda farksızdı. Otlatılan mera otu örneklerinin kuru madde, ham protein, ham yağ, ham selüloz, ham kül, organik madde ve azotsuz öz madde içerikleri kuru madde bazında % 18.91 - 27.90, % 15.85 - 22.54, % 3.81 - 5.17, % 20.34 - 25.05, % 11.64 - 13.79, % 86.21 - 88.36 ve % 40.47 - 43.47 arasında bulundu. Sonuç olarak; pazarlama süresinin dikkate alınmadığı durumlarda palazları meraya dayalı olarak beslemenin ekonomik olabileceği, erken dönemlerde pazarlama düşünülürse birinci işletmeden elde edilen veriler göz önüne alındığında, meraya ilave beslemenin yapılabileceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar sözcükler: Kaz, büyüme özellikleri, besin maddesi içeriği, mera.

 

Anahtar Kelimeler

Kaz, büyüme özellikleri, besin maddesi içeriği, mera

Kaynakça

• A O A C : Official Methods o f Analysis. 15t h Ed., Association o f official analysis chemists, Washington, DC, 1990.
• Arslan, C . , Saatci, M.: "Bulky feeds i n the intensive fattening o f goslings" I . Effects of grass, alfalfa and sugar beet pulp on growth, slaughter performance and some blood parameters in geese. Revue Med. Vét. 2003; 154: 633-638.
• Arslan, C . : Effects of feeding by diets supplemented with grass meal and sugar beet pulp meal on growth, slaughter performance and some blood parameters i n geese. Revue Med. Vét. 2005; 156: 475-481.
• Arslan, C.: Kazlarda farklı kaba yem kaynaklarının sindirilebilirliklerinin tespiti ve büyüme performansı üzerine etkisi. Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya, 2000.
• Arslan, C . : Effects of diets supplemented with grass meal and sugar beet pulp meal on abdominal fat fatty acid profile and ceacal volatile fatty acid composition in geese. Revue Med. Vét. 2004; 155: 619-623.
• Cowan, P.J.: The goose an efficient converter of grass? A review. World's Poult. Sci. J. 1980; 36: 112-115.
• http//faostat.fao.org/faostat/collection?subset=agriculture. Erişim tarihi: 17.04.2004.
• Guy, G., Rousselot-Pailley, D., Rosinsky, A., Rouvier, R.,: Comparison of meat geese performances fed with or without grass. Arch. Geflügelk., 1996; 60: 217-221.
• Hsu, J . C . , L u , T.W., Chiou, P.W.S., Y u , B.: Effects of different sources of fibre on growth performance and apparent digestibility i n geese. Anim. Feed Sci. Tech. 1996; 60: 93-102.
• Kaya, İ., Öncüer, A., Ünal, Y . , Yıldız, S.: Nutritive values of pastures in Kars district. I . Botanical and Nutrient composition at different stages of maturity. Turk. J. Vet. Anim. Sci. 2004; 28: 275-280.
• Odabası, F . : Doğu Anadolu bölgesinde hayvancılık işletmelerinin verimliliğini artırma yolları ve programları. Vet. Hek. Dern. Derg. 1996; 2: 45-48.
• Sauver, B., Rousselot-Pailley, D.: Suppression de l'apport de verdure dans l'alimentation des oies reproductrices. I n «Fertilité et Alimentation des volailles», INRA Versailles, 1982; 81-100.
• SPSS for Windows, Release 6.0, June 17 1993.