In this study; the finishing performance of Hair Goat and Saanen × Hair Goat crossbred (F1 and B1) kids and fatty acid composition of kid meats were investigated comparatively. Nine purebred Hair Goat, seven Saanen × Hair Goat crossbred (F1) and eight Saanen × Hair Goat crossbred (B1) male kids formed the material of this study. The kids were started to fattenning approximately at 75 days of age following a week for adoptation to feed. The finishing period lasted for 8 weeks. At the end of the 56 days in the finishing period the Hair Goat kids, Saanen × Hair Goat crossbred kids (F1 and B1) gained 2.77, 2.82 and 1.39 kg live weight, respectively (P>0.05) and the consumed feed for 1 kg of live weight gain were observed 10.76, 10.31 and 19.94 kg respectively. Between the genotype groups individual saturated fatty acids (SFA) and total SFA rate differences for M. longissimus dorsi were not significant (P>0.05). While monounsaturated fatty acid C17:1 and C18:1 differences were not found significant between the genotype groups (P>0.05); proportion of C14:1 and C16:1 were higher in Hair Goat kids than crossbred kids (P<0.05). The individual polysaturated fatty acid (PUFA), total PUFA, total n-3 PUFA and n-6 PUFA rate differences were not significant (P<0.05) between Hair Goat kids and Saanen × Hair Goat crossbred kids (F1 and B1). The PUFA/SFA ratio in Hair Goat and crossbred kids (F1 and B1) were determined as 0.19, 0.29 and 0.29, respectively (P>0.05); also the n-6:n-3 PUFA ratios were found 4.52, 4.37 and 5.26, respectively (P>0.05). These results indicate that crossbreeding of does from Saanen × Hair cross (F1) and purebred Hair Goat genotypes with purebred Saanen bucks did not result in significant alterations in meat fatty acid composition. As a result; for the purpose of increasing the goat kid meat production in Marmara Region, the intensive finishing of Hair Goat kids and Saanen × Hair Goat crossbred kids (F1 and B1) immediately after the weaning at 2.5 months of age is not recommended due to low finishing performance for all genotype groups.
Key Words: Indigenous breed, crossbreeding, goat kid finishing, fatty acid composition
Indigenous breed crossbreeding goat kid finishing fatty acid composition
Bu çalışmada, Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlakların besi performansları ile oğlak etlerinin yağ asidi kompozisyonları karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırmanın hayvan materyalini 9 baş saf Kıl Keçisi, 7 baş Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1) ve 8 baş Saanen × Kıl Keçisi melezi (G1) erkek oğlak oluşturmuştur. Oğlaklar yaklaşık 75 günlük yaşta, bir haftalık besiye alıştırma dönemini takip eden 8 haftalık besi programına alınmışlardır. Elli altı günlük besi sonunda Kıl Keçisi oğlakları 2,77 kg, Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlaklar ise sırasıyla 2,82 kg ve 1,39 kg canlı ağırlık artışı sağlamışlardır (P>0,05). Bir kg canlı ağırlık kazancı için tüketilen yem miktarları ise sırasıyla 10,76 kg, 10,31 kg ve 19,94 kg olarak bulunmuştur. Longissimus dorsi kası bireysel doymuş yağ asitleri (SFA) ve toplam SFA oranı bakımından genotip grupları arasındaki farklılıklar önemsiz bulunmuştur (P>0,05). Tekli doymamış yağ asitlerinden C17:1 ve C18:1 bakımından genotip grupları arasındaki farklılık önemsiz bulunurken (P>0,05); Kıl Keçisi oğlak etlerinde C14:1 ve C16:1 oranının melez oğlak etlerine kıyasla daha yüksek olduğu (P<0,05) tespit edilmiştir. Bireysel çoklu doymamış yağ asitleri (PUFA), toplam PUFA, toplam n-3 PUFA ve n-6 PUFA oranları bakımından Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlakları arası farklılıklar önemsiz bulunmuştur (P>0,05). Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) oğlak etlerinde PUFA/SFA oranı sırasıyla 0,19, 0,29 ve 0,29 (P>0,05); n-6:n-3 PUFA oranı ise sırasıyla 4,52, 4,37 ve 5,26 (P>0,05) olarak belirlenmiştir. Bu sonuçlar, Kıl Keçilerinin ve Saanen × Kıl Keçisi (F1) keçilerin Saanen tekelerle melezlenmesinin, et yağ asidi kompozisyonunda ve insan sağlığını etkileyebilen belirli yağ asidi oranlarında önemli bir değişikliğe sebep olmadığına işaret etmektedir. Bu araştırmada, tüm genotipler için besi performansının oldukça düşük olması nedeniyle, Marmara Bölgesi koşullarında oğlak eti üretimini artırmak amacıyla Kıl Keçisi ve Saanen × Kıl Keçisi melezi (F1 ve G1) genotiplerindeki oğlakların 2,5 aylık yaşta sütten kesim sonrası entansif besiye alınmasının önerilemeyeceği sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yerli ırk, melezleme, oğlak besisi, yağ asidi kompozisyonu
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Temmuz 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 40 Sayı: 2 |