Dental Kaygıda Aile Tutumu, Klinik Düzenlemesi ve Kriz Yönetimi Hakkında Pedodontistlerin Görüşlerinin Alınması

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 55 - 64, 30.12.2018

Gülhan Kocaman , Şehnaz Ceylan

Öz

         Bu araştırmada üç farklı şehrimizde bulunan çocuk diş hekimi ile
çocukların kaygı seviyeleri, aile tutumları, tercih ettikleri klinik
düzenlemeleri çocuğun olumlu bir tedavi süreci geçirmesi için tercih ettiği
yöntemleri çocuk diş hekiminin (pedodontist) görüşlerine dayalı olarak
incelenerek çocuğun korku, kaygı, diş tedavisi hakkındaki tutumlarını incelemek
amaçlanmıştır.  Bu araştırmanın çalışma
grubunu 12 pedodontist oluşturmaktadır. Bu araştırmada veri toplamak amacıyla
‘yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma sonuçları çocuğun
kaygısının üzerinde birçok etmenin olduğu ailenin bu noktada davranışlarının
çocukta gelişen tutumlarda etkisi yadsınamaz düzeydedir. Hekimler çocukların
korkuları ile baş etmek için çeşitli yöntemler geliştirmiştir. Çocukların
gelişimlerine uygun klinik düzenlemesine başvurmuşlardır. Çocukların istenmedik
durumlar karşısında gösterdikleri veya gösterebilecek tepkilere önlem almak bu
doğrultuda mekansal düzenlemelere gitmek hekimlerimizin tercih ettiği yöntemler
arasındadır. Çeşitli iletişim becerileri geliştirerek çocuğun olumlu bir tedavi
süreci geçirmesine bu yöntemlerle yaklaştıklarını belirtmişlerdir. Çalışmada
ailelerin çocukları kontrol ve koruyucu tedbirler için getirmedikleri sonuçları
alınmıştır. Çocukların yaşadıkları kaygı seviyeleri ailelerindeki davranış ve tutumun
da etkili olduğu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Ağız ve diş sağlığı, Çocuk gelişimi

Kaynakça

• Referans1. Kaliçoğlu T. (2015) Çocuklarda Diş Hekimi İmajının Belirlenmesi, Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Ana Bilim Dalı, Bitirme Tezi, İzmir (Danışman Öğretim Üyesi: Prof. Dr. Ali Rıza ALPÖZ) Referans2. American Academy Of Pediatric Dentistry. Guideline on management of the developing dentition and occlusion in pediatric dentistry. Pediatr Dent 2012;34:239-251. Referans3. Karabekiroğlu, S., & Ünlü, N. Toplum Bazlı Koruyucu Ağız Diş Sağlığı Programlarında Erken Dönem Koruyucu Uygulamaların Yeri ve Önemi. Ege Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi Dergisi, 38(2), 89-100.Referans4. Yıldırım A. Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri Ve Eğitim Araştırmalarındaki Yeri Ve Önemi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi, 10-14Referans5. Temel D. (2014) Diş Hekimliğinde Çocuk Hastalarda Uygulanan Davranış Yönlendirme Teknikleri, Ege Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Ana Bilim Dalı, Bitirme tezi, İzmir (Danışman: Doç. Dr. Aslı Topaloğlu Ak) Referans6. Güllüpunar, M. D. (2016). Bir Halkla İlişkiler Uygulaması Olarak Hastanelerde Hasta Karşılama Hizmetlerinin Kurumsal İtibara Etkisi: Kamu Hastaneleri Üzerine Bir İnceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4(2).Referans7. Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (1992). Qualitative research: An introduction to theory and methods. Needham Height: Allyn & Bacon.Referans8. Öz, E., & Kırzıoğlu, Z. Mezuniyet Sonrası Diş Hekimlerinin Pedodontik Tedavilere Yaklaşımları. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(1), 23-33.Referans9. Pinkham JR. Observation and interpretation of the child dental patient’s behavior. Pediatr Dent 1979;1(1):21-6.Referans10. American Academy of Pediatric Dentistry. Guideline on periodicity of examination, preventive dental services, anticipatory guidance/counseling, and oral treatment for infants, children and adolescents. Chicago: American Academy of Pediatric Dentistry, Clinical Affairs Committee; 2009:110-116. Referans11. American Academy of Pediatrics, Section of Pediatric Dentistry and Oral Health. Preventive oral health intervention for pediatricians (published online ahead of print Nov. 17, 2008). Pediatrics 2008;122(6):1387-1394. doi:10.1542/peds.2008-2577. Referans12. TUİK,SağlıkAraştırması, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id= Erişim Tarihi: 24/12/2018Referans13. Bayrak Ş, Şen Tunç E, Eğilmez T, Tüloğlu N. Ebeveyn dental kaygısı ve sosyodemografik faktörlerin çocukların dental kaygısı üzerine etkileri. Atatürk Üniv Diş Hek Fak Derg 2010;20:181-8.Referans14. Taani DQ, El-Quaderi SS, Abu Alhaija ESJ. Dental anxiety in children and its relationship to dental caries and gingival condition. Int J Dent Hyg 2005;27(2):107-13.Referans15. Stabholz A, Peretz B. Dental anxiety among patients prior to different dental treatments. Int Dent J 1999;49(2):90-4.Referans16. Sümer AP, Bodrumlu E, Sümer M, Köprülü H. [Assessment of dental anxiety among dental and non-dental students]. Turkiye Klinikleri J Dental Sci 2007;13(1):1-5.Referans17. KANDIR, A., & ALPAN, U. Y. (2008). Okul öncesi dönemde sosyal-duygusal gelişime anne-baba davranışlarının etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(14).Referans18. Johnson R, Baldwin DC. Maternal anxiety and child behavior. J Dent Child 1969;36(2):87-92. Referans19. Koenigsberg SR, Johnson R. Child behavior during three dental visits. J Dent Child 1975; 42(3):197-200. Referans20. Akyüz S, Kuşçu ÖÖ, Akgöz S, Erdemir AD, Atıcı E. [Fear in dentistry and ethical approach to fear]. Turkiye Klinikleri J Med EthicsLaw-Hist 2005;13(1):26-33.Referans21. Tümen EC Çocuklarda Dental Anksiyete ve Korku, İletişim ve Davranışsal Yönetim Problemleri Turkiye Klinikleri J Dental Sci 2010;16(3):249-56Referans22. Kargın, T., Güldenoğlu, B., & Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), 2431-2464.Referans23. Çeker E. (2011) Diş Hekimliğinde Çocuk Hastalara Uygulanan Davranış Yönetimi Teknikleri, Ege Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Ana Bilim Dalı, Bitirme Tezi, İzmir (Danışman: Prof.Dr.Özant Önçağ)