Objective: The aim of the study was to determine the clinical characteristics, comorbidities, responsible dis­eases and in-hospital mortality of patients who received a temporary pacemaker Methods: Our study included 545 patients who received a temporary pacemaker due to various causes during their hospitalization between January 2008 and May 2012. Results: Of the 545 patients whose records were scanned retrospectively in our study, 235 (43%) were fe­male and 310 (57%) were male. Average age of patients was 70±14.2 years (20,100). Leading cause for receiving pacemaker was third degree atrioventricular block (178 patients, 32.6%).Other causes were bradycardia or asys­tole during procedures such as coronary angiography, catheterization etc. (101 patients, 18.5%), symptomatic sinus bradycardia (70 patients, 12.8%), pacemaker end of life (During procedure, 65 patients, 11.9%). Temporary pacemaker implantation due to drugs, hyperpotasemia and both was 6.2% (34 patients), 3.6% (20 patients) and 1.1% (6 patients) respectively. Eight patients used drugs for committing suicide. While the top responsible drugs for pacemaker implantation were digoxin, beta blockers and calcium channel blockers, only one patient was using a noncardiac drug (oxcarbamazepin). Half of the patients had coronary artery disease (276 patients, 51%). 101 pa­tients (18.5%) received a temporary pacemaker due to block in the course of myocardial infarction. 85 patients died during their hospitalization (15.5%). Conclusıon: Although causes for temporary pacemaker implantation has changed over time, myocardial infarction with block still remains fatal even a temporary pacemaker is inserted. J Clin Exp Invest 2013; 4 (2): 180-183
Temporary cardiac pacemaker mortality acute myocardial infarction atrioventricular conduction block.
Amaç: Geçici kalp pili implante edilen hastaların klinik
özellikleri, komorbiditeleri, altta yatan hastalıkları ve hastane
içi mortalitelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Yöntemler: Çalışmamıza değişik sebeplerle geçici kalp
pili takılması gerekli olan, Ocak 2008-Mayıs 2012 tarihleri
arasında hastanemizde yatırılarak takip edilen 545 hasta
dahil edilmiştir.
Bulgular: Çalışmamızda geriye dönük olarak taranan
545 hastadan 235’i kadın (%43) ve 310’u erkekti (%57).
Hastaların yaş ortalaması 70±14,2 (aralığı, 20-100) olarak
hesaplandı. En sık kalp pili takılma sebebi olarak atriyoventriküler
tam blok (178 hasta, %32,6) saptandı. Bunu
koroner anjiografi, kateter vb. işlemler sırasında gelişen
bradikardi, asistol (101 hasta, %18,5), semptomatik sinüs
bradikardisi (70 hasta, %12,8), kalp pili ömrünün bitmesi
(kalp pili değişim işlemi sırasında,65 hasta, %11,9) gibi
nedenler izledi. İlaca ve hiperpotasemiye bağlı olarak
sırasıyla 34 ve 20 hastaya (%6,2,%3,6), her iki nedene
bağlı 6 hastaya (%1,1) geçici kalp pili implantasyonu yapılmıştı.
8 hastada intihar amaçlı ilaç içimi gözlendi. En
sık geçici kalp pili takılmasına gerek duyulan ilaçlar digoksin,
B blokerler ve kalsiyum kanal blokerleri olurken; sadece
1 hastada direkt kardiyak endikasyonla kullanılmayan
ilaç saptandı (okskarbamazepin). Hastaların yaklaşık
yarısında koroner arter hastalığı saptandı (276 hasta,
%51). 101 hastada (%18,5) miyokart enfarktüsüne bağlı
blok nedeniyle geçici kalp pili implantasyonu yapılmıştı.
Hastaların 85 tanesi hastanede yatışı sırasında eksitus
olmuştu (%15,5).
Sonuç: Geçici kalp pili takılma nedenleri zaman içerisinde
değişiklik göstermesine rağmen, geçici kalp pili takılsa
bile, miyokart enfarktüsü sırasında blok gelişimi oldukça
ölümcül seyretmektedir.
Geçici kalp pili mortalite akut miyokart enfarktüsü atrioventriküler ileti bloğu.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Yazısı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 |