Objective: The research was conducted to investigate the opinions of nurses and physicians pertaining to euthanasia who are working at Internal Medicine, Surgery and Intensive Care Unit departments at Baskent University Ankara hospital. Methods: The research is a descriptive one. The sample consisted of 154 nurses and physicians who are working at Internal Medicine, Surgery and Intensive Care Unit departments at Baskent University Ankara hospital and accepted to participate and could be reached. A questionnaire with 30 items was used to collect data to obtain the socio-demographic characteristics and the opinions pertaining to euthanasia of nurses and physicians. Frequencies, mean values and chi-square tests were used in statistical analysis. Results: The participants didn\'t approve euthanasia with a high ratio however it was determined that almost half of them asserted it as patient\'s rights of a patient who want his/her death to be fastened and who has no chance to be cured and who are spending the last days of their life with unbearable pain. Except the age groups and marital status there was no significant difference found statistically between the opinions of physicians and nurses regarding euthanasia (p>0.05). Conclusion: It was stated that nurses and physicians consider not active euthanasia but passive euthanasia as acceptable. Key words: Euthanasia, nurses, physicians, opinion
Amaç: Araştırma, Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi Dahiliye-Cerrahi Servisi ve Yoğun Bakımlarında çalışan hekim ve hemşirelerin ötanazi hakkındaki düşüncelerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tiptedir. Araştırmaya katılmayı kabul eden ve ulaşılabilen 154 hekim ve hemşire araştırma grubunu oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, hekim ve hemşirelerin sosyo-demografik özelliklerini ve ötanazi ile ilgili düşüncelerini sorgulayan 30 maddelik anket kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde yüzdelik, ortalama ve ki-kare testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılanlar ötanaziyi büyük oranda onaylamamakla birlikte, iyileşme olasılığı bulunmayan ve dayanılmaz ağrılar içinde son günlerini geçirmekte olan bir hastanın ölümünün çabuklaştırılmasını istemesinde yaklaşık yarısının hastanın hakkı olarak savunduğu belirlenmiştir. Yapılan istatistiksel analizlerde hekim ve hemşirelerin yaş grubu ve medeni durum dışında ötanaziye yönelik görüşleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Sonuç: Hekim ve hemşirelerin aktif değil ama pasif ötanaziyi kabul edilebilir gördükleri saptanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Yazısı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2010 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 |