Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 87 - 109, 30.06.2020

Öz

Kaynakça

  • Akbaba, S. (2012), Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Amabile, T. M. (1982). Social Psychology Of Creativity: A Consensual Assessment Technique. Journal Of Personality And Social Psychology, 43(5), 997-1013.
  • Amabile, T. M. (1983). The Social Psychology of Creativity. New York: Springer-Verlag.
  • Amabile, T. M. (1993). What Does a Theory of Creativity Require. Psychological Inquiry, 4(2), 179-237.
  • Aral, N., Akyol, A. K., & Sığırtmaç, A. (2006). Beş-Altı Yaş Grubundaki Çocukların Yaratıcılıkları Üzerinde Orff Öğretisine Dayalı Müzik Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 5(15), 1-9.
  • Bharadwaj, S., & Menon, A. (2000). Making İnnovation Happen İn Organizations: İndividual Creativity Mechanisms, Organizational Creativity Mechanisms Or Both?. Journal Of Product Innovation Management: An International Publication Of The Product Development & Management Association, 17(6), 424-434.
  • Balay, R. (2010). The Organizational Creativity Perceptions Of Academic Staff. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43(1), 41-78. Barker, A. (2001). Yenilikçiliğin Simyası. İstanbul: MESS Yayınları.
  • Bumin, B. (2003). Çağdaş İşletme Teknikleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Çalkavur, E. (2018). Öğrenen Organizasyon Yolculuğu Bir Başarı Öyküsü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çekmecelioğlu, H. G. (2006). Örgüt İklimi, Duygusal Bağlılık ve Yaratıcılık Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2), 295-310.
  • Doğan, K. (2010), “Örgütsel Öğrenme ve Kriz Yönetimi Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi” Yüksek Lisans Tezi, Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Guilford, J. P. (1950). Creativity. American Psychology, 444-454.
  • Güçlü, N., & Türkoğlu, H. (2003). ‘‘İlköğretim Okullarında Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Öğrenen Organizasyona İlişkin Algıları’’, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 1-18.
  • Efil, İ. (2013), İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. Bursa: Dora Yayın Dağıtım.
  • İraz, R. (2010). Yaratıcılık ve Yenilik Bağlamında Girişimcilik ve Kobi’ler. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Kahve, Ö. (2014), ‘‘Öğrenen Organizasyonların Okul Kültürü Üzerindeki Etkileri’’ Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Karcıoğlu, F., & Kaygın, E. (2013). Dönüştürücü Liderlik Anlayışının Yaratıcılığa ve Yeniliğe Etkisi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(5), 99-111.
  • Kanbur, E., & Özyer, K. (2016). Çalışanların Bireysel Yaratıcılık Düzeylerinin İç Girişimcilik Performanslarına Etkisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14(2), 264-275.
  • Koçel, T. (2015), İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Marquardt, M. J. (2002), Building The Learning Organization (Mastering the 5 Elements For Corporate Learning). Palo Alto: Davies Black Publishing.
  • MEGEP, Halkla İlişkiler ve Organizasyon Hizmetleri Organizasyon Hizmet Alanları, Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı, 2007.
  • Peker, Ö. (1995), Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları. Senge, P. (2018), Beşinci Disiplin, İstanbul: YKY, 16.Baskı.
  • Shalley, C. E., Zhou, J., & Oldham, G. R. (2004). The Effects Of Personal And Contextual Characteristics On Creativity: Where Should We Go From Here?. Journal Of Management, 30(6), 933-958.
  • Tan, F. Z. (2004). ‘‘Örgütsel Yaratıcılığı Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Araştırma’’ Doktora Tezi, Gebze Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
  • Tan, F. Z. (2014). Öğrenme, Örgütlerde Öğrenme, Öğrenen Organizasyonlar Terimlerinin Tanımı Ve Kavramsal Ayırım. Business & Management Studies: An International Journal, 2(2), 188-217.
  • Yücel, İ. (2007), ‘‘Öğrene Örgütler ve Örgüt Kültürü’’ Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Bireysel Yaratıcılık ve Öğrenen Organizasyon Disiplinleri Arasındaki İlişki

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 87 - 109, 30.06.2020

Öz

Bu çalışmanın amacı, hizmet sektörü çalışanlarının bireysel yaratıcılıklarının öğrenen organizasyon boyutları olan kişisel ustalık, zihni modeller, paylaşılan vizyon, sistem düşüncesi ve takım halinde öğrenme üzerindeki etkisini ölçmektir. Bu amaç kapsamında, Karabük’te 18-31 yaş aralığının en yoğun olduğu bölgedeki 138 hizmet sektörü çalışanından anket yöntemi ile veriler toplanmıştır. Hipotezleri test etmek amacıyla regresyon analizi uygulanmıştır. Çalışmanın sonucunda bireysel yaratıcılığın öğrenen organizasyon boyutları olan kişisel ustalık, zihni modeller, paylaşılan vizyon, sistem düşüncesi ve takım halinde öğrenme ile anlamlı bir ilişkisi olduğu bulunmuştur. Bu sonuçtan hareketle bireylerin yaratıcılığını ortaya çıkarmaya yönelik uygulamaların öğrenen organizasyonların sürekliliği için oldukça gerekli olduğu söylenebilir.

Kaynakça

  • Akbaba, S. (2012), Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Amabile, T. M. (1982). Social Psychology Of Creativity: A Consensual Assessment Technique. Journal Of Personality And Social Psychology, 43(5), 997-1013.
  • Amabile, T. M. (1983). The Social Psychology of Creativity. New York: Springer-Verlag.
  • Amabile, T. M. (1993). What Does a Theory of Creativity Require. Psychological Inquiry, 4(2), 179-237.
  • Aral, N., Akyol, A. K., & Sığırtmaç, A. (2006). Beş-Altı Yaş Grubundaki Çocukların Yaratıcılıkları Üzerinde Orff Öğretisine Dayalı Müzik Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 5(15), 1-9.
  • Bharadwaj, S., & Menon, A. (2000). Making İnnovation Happen İn Organizations: İndividual Creativity Mechanisms, Organizational Creativity Mechanisms Or Both?. Journal Of Product Innovation Management: An International Publication Of The Product Development & Management Association, 17(6), 424-434.
  • Balay, R. (2010). The Organizational Creativity Perceptions Of Academic Staff. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43(1), 41-78. Barker, A. (2001). Yenilikçiliğin Simyası. İstanbul: MESS Yayınları.
  • Bumin, B. (2003). Çağdaş İşletme Teknikleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Çalkavur, E. (2018). Öğrenen Organizasyon Yolculuğu Bir Başarı Öyküsü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çekmecelioğlu, H. G. (2006). Örgüt İklimi, Duygusal Bağlılık ve Yaratıcılık Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2), 295-310.
  • Doğan, K. (2010), “Örgütsel Öğrenme ve Kriz Yönetimi Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi” Yüksek Lisans Tezi, Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Guilford, J. P. (1950). Creativity. American Psychology, 444-454.
  • Güçlü, N., & Türkoğlu, H. (2003). ‘‘İlköğretim Okullarında Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Öğrenen Organizasyona İlişkin Algıları’’, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 1-18.
  • Efil, İ. (2013), İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. Bursa: Dora Yayın Dağıtım.
  • İraz, R. (2010). Yaratıcılık ve Yenilik Bağlamında Girişimcilik ve Kobi’ler. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Kahve, Ö. (2014), ‘‘Öğrenen Organizasyonların Okul Kültürü Üzerindeki Etkileri’’ Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Karcıoğlu, F., & Kaygın, E. (2013). Dönüştürücü Liderlik Anlayışının Yaratıcılığa ve Yeniliğe Etkisi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(5), 99-111.
  • Kanbur, E., & Özyer, K. (2016). Çalışanların Bireysel Yaratıcılık Düzeylerinin İç Girişimcilik Performanslarına Etkisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14(2), 264-275.
  • Koçel, T. (2015), İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Marquardt, M. J. (2002), Building The Learning Organization (Mastering the 5 Elements For Corporate Learning). Palo Alto: Davies Black Publishing.
  • MEGEP, Halkla İlişkiler ve Organizasyon Hizmetleri Organizasyon Hizmet Alanları, Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı, 2007.
  • Peker, Ö. (1995), Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları. Senge, P. (2018), Beşinci Disiplin, İstanbul: YKY, 16.Baskı.
  • Shalley, C. E., Zhou, J., & Oldham, G. R. (2004). The Effects Of Personal And Contextual Characteristics On Creativity: Where Should We Go From Here?. Journal Of Management, 30(6), 933-958.
  • Tan, F. Z. (2004). ‘‘Örgütsel Yaratıcılığı Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Araştırma’’ Doktora Tezi, Gebze Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
  • Tan, F. Z. (2014). Öğrenme, Örgütlerde Öğrenme, Öğrenen Organizasyonlar Terimlerinin Tanımı Ve Kavramsal Ayırım. Business & Management Studies: An International Journal, 2(2), 188-217.
  • Yücel, İ. (2007), ‘‘Öğrene Örgütler ve Örgüt Kültürü’’ Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Merve Şener

Zehra Tan

Dilara Buharalı

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Şener, M., Tan, Z., & Buharalı, D. (2020). Bireysel Yaratıcılık ve Öğrenen Organizasyon Disiplinleri Arasındaki İlişki. Ekonomi İşletme Ve Yönetim Dergisi, 4(1), 87-109.