CITY COUNCILS IN TURKEY AS AN ATTEMPT TO STRENGTHEN LOCAL ADMINISTRATION AND GOVERNANCE

Yıl 2025, Cilt: 7 Sayı: 2, 12 - 27

Can Kakışım

Öz

Theses on strengthening local governments constitute a highly crucial dimension of the discussions on democratization today. In the era we are in, the ideas of localization and democratic decentralization have come to the fore, and governance has begun to replace the concept of management. This trend, which is dominant in the world, has also found its reflections in Turkey in the globalization process and has paved the way for some reform efforts in the 2000s. City Councils are a product of these efforts and were designed for the purposes of decentralization, and improving the local governments in Turkey. These councils, which are based on higher participation of citizens in local administration and political process, mark a significant milestone in the history of local government in Turkey. However, it should also be said that the councils do not always achieve their founding purposes and encounter some general problems. More effective operation of City Councils and the development of a more inclusive understanding of local government will undoubtedly contribute to increasing the level of democracy in Turkey.

Anahtar Kelimeler

City Councils , Local Governments , Localization , Decentralization , Governance , Turkey

YEREL YÖNETİM VE YÖNETİŞİMİ GÜÇLENDİRME GİRİŞİMİ OLARAK TÜRKİYE'DE KENT KONSEYLERİ

Öz

Yerel yönetimlerin güçlendirilmesine ilişkin tezler, bugün demokratikleşme tartışmalarının oldukça önemli bir boyutunu oluşturmaktadır. İçinde bulunduğumuz çağda, yerelleşme ve demokratik adem-i merkeziyetçilik fikirleri ön plana çıkmış, yönetim kavramının yerini yönetişim kavramı almaya başlamıştır. Dünyada hâkim olan bu eğilim, küreselleşme sürecinde Türkiye’de de yansımalarını bulmuş ve 2000’li yıllarda bazı reform çabalarının önünü açmıştır. Kent Konseyleri bu çabaların bir ürünü olup, adem-i merkeziyetçilik ve Türkiye’de yerel yönetimlerin iyileştirilmesi amacıyla tasarlanmıştır. Vatandaşların yerel yönetime ve siyasi sürece daha fazla katılımını esas alan bu konseyler, Türkiye’deki yerel yönetim tarihinde önemli bir dönüm noktasını işaret etmektedir. Ancak, konseylerin her zaman kuruluş amaçlarına ulaşamadığı ve bazı genel sorunlarla karşılaştığı da söylenmelidir. Kent Konseylerinin daha etkin bir şekilde işletilmesi ve daha kapsayıcı bir yerel yönetim anlayışının geliştirilmesi, şüphesiz Türkiye’de demokrasi düzeyinin artmasına katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Kent Konseyleri , Yerel Yönetimler , Yerelleşme , Adem-i Merkezileşme , Yönetişim , Türkiye

Kaynakça

• Agnew, J. A. (2009) “Globalisation and Sovereignty”, Maryland: Rowman & Littlefield Publishers.
• Akdemir, D. Ş. (2020) “Yerel Demokrasi, Katılım ve Türkiye Kent Konseyleri Platformu”, KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19): 35-54.
• Akman, Ç. (2018) “Kent Konseylerini Yeniden Düşünmek: Türkiye Kent Konseyleri Birliği’ne Üye Olan Kent Konseyleri Üzerinden Bir Değerlendirme”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3): 740-764.
• Atak, K. (2017) “Bir Yerel Yönetişim Aracı Olarak Kent Konseyleri: Adıyaman Kent Konseyi Örneği”, Unpublished Master’s Thesis, Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Atılgan, Z. and Korkmaz Y. (2022) “Türkiye’de Yerel Yönetişim Modeli Olarak Kent Konseyleri: Gerekliliği ve Karşılaşılan Temel Açmazları Üzerine Bir Değerlendirme”, Takvim-i Vekayi, 10(2): 178-213.
• Aycı, O. (2024) “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Çerçevesinde Türkiye’de Yerel Yönetimler”, Unpublished Master’s Thesis, Karabük: Karabük Üniversitesi.
• Balcı, A., & Keser, A. (2023). Kamu Politikalarının Oluşturulma Sürecinde Sosyal Medyanın Etkisi: Dezenformasyon, Manipülasyon ve Propaganda. Sosyolojik Düşün, 8(2), 125-164.
• Çiçek, Y. (2014) “Geçmişten Günümüze Türkiye’de Yerel Yönetimler”, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 53-64.
• Crook, R. and James, M. (2000) “Democratic Decentralisation”, Washington, D.C.: World Bank.
• Demir, K. A. and Yavaş, H. (2015) “Kent Konseyleri ile Yerinden Yönetilen Katılımcı Kent Yönetimleri: Yerel Yönetişim Kapsamında Bir Değerlendirme”, Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 4(7): 49-62.
• Erkul, H., Tan, B. and Kara, H. (2013) “Kent Konseylerinin Sorunları Üzerine Bir İnceleme: Çanakkale Kent Konseyi Örneği”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(22): 85-105.
• Gündüzöz, İ. (2023) “Türkiye Cumhuriyeti’nin Yüzüncü Yılında Yerel Yönetimler”, Türk İdare Dergisi, Special Issue, 317-342.
• İşler, M.A., Balcı, A. & Balcı, S. (2025). CUMHURBAŞKANLIĞI HÜKÜMET SİSTEMİNİN SOSYAL HİZMET SUNUMUNA YANSIMASI: SOSYAL, POLİTİKALAR KURULU ÖRNEĞİ.Journal of History School, LXXVI, 1891-1913. http://dx.doi.org/10.29228/joh.81062
• Kara, H. and Şimşek, Ş. (2016) “Kent Konseylerinin İşlevselliği ve Sürdürülebilirliği: Kadıköy Kent Konseyi Örneği”, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(15): 245-269.
• “Kent Konseyi Nedir?” (2025) online on June 16, 2025, at https://istanbulkentkonseyi.org.tr/kent-konseyi-nedir/. “Kent Konseyleri Hakkında Sıkça Sorulan Sorular” (2025) online on June 16, 2025, at https://www.tekirdagkentkonseyi.com/sikca-sorulan-sorular/.
• McGrew, A. (2005) “Globalization and Global Politics”, The Globalization of World Politics, John Baylis and Steve Smith (ed.), New York: Oxford University Press, pp. 19-40.
• Morris, C. W. (2004) “The Modern State”, Handbook of Political Theory, Gerald F. Gaus and Chandran Kukathas (ed.), London: Sage Publications, pp. 195-209.
• Ortaylı, İ. (2017) “Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi”, Ankara: Cedit Neşriyat.
• Özdemir, A. T. (2011) “Mahalli İdarelerde Halk Katılımı Bağlamında Kent Konseyleri”, Sayıştay Dergisi, (83):31-56.
• Rosamond, B. (1997) “Politics above the Nation-State”, Politics: An Introduction, Barrie Axford, Gary K. Browning, Richard Huggins, Ben Rosamond, John Turner and Alan Grant (ed.), London: Routledge, pp. 443-474.
• Taştekin, A. and Akça, H. (2020) “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’na Türkiye’nin Koyduğu Çekincelerin Yeniden Değerlendirilmesi”, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 3(3): 594-609.
• Ulusoy, A. and Tekdere, M. (2015) “Kent Konseylerinin Mali Kısıtları”, II. Uluslararası Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı, Enes Battal Keskin and Elif Karakurt Tosun (ed.), Bursa: İnegöl Belediyesi, pp. 48-75.
• Urhan, V. F. (2008) “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılandırılması”, Sayıştay Dergisi, (70): 85-102. Varcan, N., Taraktaş, A. and Hacıköylü, C. (2013) “Yerel Yönetimler”, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.