Investigation of Science Teachers’ Perceptions of Organizing Out-of-School Learning and Self-Efficacy Beliefs regarding Out-of-School Learning Environments

Yıl 2023, , 368 - 304, 30.12.2023

Esra Uçak , İlayda Acar

https://doi.org/10.52974/jena.1356471

Öz

The purpose of the current study is to investigate science teachers’ perceptions of organizing out-of-school learning and their self-efficacy beliefs regarding out-of-school learning environments in relation to some variables and to determine whether there is a relationship between them. The study was carried out with the participation of 213 science teachers selected by using the random sampling method from among the science teachers working in the city of Denizli in the spring term of the 2022-2023 school year. The study was designed as a descriptive study in the survey model. As data collection tools, a personal information form, the “Organizing Out-of-School Learning Scale” and the “Teacher Self-Efficacy Beliefs Scale for Out-of-School Learning Activities” were employed. According to the research findings, the science teachers’ perceptions of organizing out-of-school learning are high for all the sub-dimensions and the whole scale. The teachers’ perceptions of organizing out-of-school learning were found to not vary significantly depending on the variables of gender, professional experience and administrative attitude towards using out-of-school learning environments for instructional purposes. However, their perceptions were found to vary significantly depending on the variables of education level, experience with using out-of-school learning environments and receiving training about the use of out-of-school learning environments. The teachers’ self-efficacy beliefs regarding out-of-school learning activities were found to be high for the sub-dimensions of self-efficacy in preparation, self-efficacy in supporting learning and the whole scale. The teachers’ self-efficacy beliefs concerning out-of-school learning activities were found to not vary significantly depending on the variables of professional experience, receiving training on the use of out-of-school learning environments and administrative attitude towards using out-of-school learning environments for instructional purposes. On the other hand, the self-efficacy beliefs were found to vary significantly depending on the variables of gender, educational level and the experience with using out-of-school learning environments. A positive, weak and significant correlation was found between the teachers’ perceptions and self-efficacy beliefs (p<0.01).

Anahtar Kelimeler

Science teachers, out-of-school learning environments, self-efficacy belief, perception.

Etik Beyan

-

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

• Aslan, Ö. (2021). Okul dışı öğrenme ortamları düzenlemeye yönelik eğitim yöneticileri ve öğretmen algıları [Yayınlanmamış tezsiz yüksek lisans projesi]. Pamukkale Üniversitesi.
• Aydın, S., Haşıloğlu, M. A., & Kunduracı, A. (2016). Fen bilimleri öğretmenlerinin ders dışı etkinlikleri kullanmada özyeterlik algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2(2), 94-103.
• Bezzekçi, S. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin eğitim yöneticilerinin algıları, (Merkezefendi ve Sarayköy ilçe örneği) [Yayınlanmamış tezsiz yüksek lisans projesi]. Pamukkale Üniversitesi.
• Bolat, Y. & Köroğlu, M. (2020). Out-of-school learning and scale of regulating out-of-school learning: Validity and reliability study, International Journal of Education Technology and Scientific Researches, 5(13) 1630-1663.
• Bozpolat, E. & Alem, F. (2022). Ortaokul öğretmenlerinin okul dışı öğrenmeyi düzenlemeye ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(36), 1368-1397.
• Bozdoğan, A. E. (2017). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Britner, S. L., & Pajares, F. (2006). Sources of science self‐efficacy beliefs of middle school students. Journal of Research in Science Teaching, 43(5), 485-499.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Doğan, F. & Özdemir, B., (2022). Okul dışı öğrenme ortamlarının kullanılmasının 7. Sınıf öğrencilerinin “Güneş sistemi ve ötesi “ünitesindeki akademik başarılarına, fen öğretimine yönelik motivasyona ve kalıcığa etkisi. Mediterranean Journal of Educational Research 16(39), 22-41.
• Doldur, M. (2019). Bilim merkezinde gerçekleştirilen fen bilimleri dersinin öğrencilerin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik algılarına ve derse yönelik tutumlarına etkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Aksaray Üniversitesi.
• Duman, M. (2022). Sınıf öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik algıları [Yayınlanmamış tezsiz yüksek lisans projesi]. Pamukkale Üniversitesi.
• Erten, Z., & Taşçı, G. (2016). Fen bilgisi dersine yönelik okul dışı öğrenme ortamları etkinliklerinin geliştirilmesi ve öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine etkisinin değerlendirilmesi. Journal of Education Faculty, 18(2), 638-657.
• Göloğlu-Demir, C. & Çetin, F. (2021). Okul dışı öğrenme (ODÖ) faaliyetlerine yönelik öğretmen öz-yeterlik inançları ölçeğinin geliştirilmesi. TEBD, 19(1), 613-634. https://doi.org/10.37217/tebd.901426
• Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil Yayıncılık.
• Küçük, A. (2020). Fen bilimleri 5. sınıf insan ve çevre ünitesinin okul dışı öğrenme ortamlarında öğretimi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi.
• Kılıç, H., (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarının 5. sınıf öğrencilerinin güneş, dünya ve ay ünitesine yönelik akademik başarı ve tutumlarına etkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Kocaeli Üniversitesi.
• Laçin Şimşek, C. (2020). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları. Pegem Akademi.
• Metin, M., (2020). Fen bilimleri dersi kapsamında planetaryuma düzenlenen bir gezinin 7.sınıf öğrencilerinin akademik başarı, ilgi ve motivasyonlarına etkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2019). Milli Eğitim Bakanlığı okul dışı öğrenme ortamları kılavuzu. https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/118732/mod_resource/content/0/13.hafta%20%28 mebkilavuz%29.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Mutlu Kaya, D., (2020). Non-formal öğrenme ortamlarının epizodik belleğe ve öğrenci başarısına etkisinin araştırılması: Enerji Parkı [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi
• Öner, Z. & Güneş, T. (2017). Teachers’ opinions about informal practices conducted as part of the ‘let’s travel and learn about the living world’ unit. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(2), 583-594.
• Pekin, M. & Bozdoğan, A. E. (2021). Ortaokul öğretmenlerinin okul dışı çevrelere gezi düzenlemeye ilişkin öz yeterliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi: Tokat ili örneği. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(17), 114-133.
• Sarıgül, H. (2021). Fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına gerçekleştirilen gezilere yönelik deneyimleri [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Aksaray Üniversitesi.
• Sontay, G. & Karamustafaoğlu, O. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin gezi düzenlemeye ilişkin öz-yeterlilik inançlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(4), 863-879.
• Şen, A. İ. (2019). Okul dışı öğrenme ortamları. Pegem Akademi.
• Türkmen, H. (2010). İnformal (sınıf-dışı) fen bilgisi eğitimine tarihsel bakış ve eğitimimize entegrasyonu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 46-59.