Analysis of Aggression Levels of Education Faculty Students

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 135 - 143, 31.12.2020

Musa Eroğlu

Öz

The aim of this research is to respond and examine education faculty students according to some variables. 230 students studying at Mersin University Faculty of Education in the 2019-2020 academic year participated in the research conducted in the scanning model. The "Aggression Scale", developed by Buss and Perry (1992), updated by Buss and Warren (2000), and adapted into Turkish by Can (2002), was used as a data collection tool to measure the aggression levels of the students participating in the study. Nonparametric tests were applied in the research. Education was examined in terms of students' aggression levels and variables of age, gender, mother's education level and father's education level.

Anahtar Kelimeler

Aggression, education faculty, pre-service teacher.

Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı Eğitim fakültesi öğrencilerinin saldırganlık düzeylerini tespit etmek ve bazı değişkenlere göre incelemektir. Tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmaya 2019-2020 eğitim-öğretim yılında Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören 230 öğrenci katılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin saldırganlık düzeylerini ölçmek için Buss ve Perry (1992) tarafından geliştirilen, Buss ve Warren tarafından (2000) güncellenen ve Can (2002) tarafından Türkçe’ye uyarlanan ‘Saldırganlık Ölçeği’ veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Araştırmada parametrik olmayan testler uygulanmıştır. Eğitim fakültesi öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ile yaş, cinsiyet, anne eğitim düzeyi ve baba eğitim düzeyi değişkenleri açısından incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Öğretmen adayları, saldırganlık, eğitim fakültesi

Kaynakça

• Aktaş, V. (2001). Çocuklarda saldırganlık ile olumsuz niyet yükleme eğilimleri arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Atkınson, R. L., Atkınson, R. C., Smıth, E. E., Bem, D. J., Hoeksema, S. N. (2002). Psikolojiye Giriş. Yavuz Alogan (Çev.). Ankara: Arkadaş.
• Bandura, A. (1978). Social Learning Theory of Aggression. Journal of Communications, 28(3), 12-29.
• Barber, B. K. (1996). Parental psychological control: Revisiting a neglected construct. Child Development, 67(6), 3296-3319.
• Barber, B. K., ve Harmon, E. L. (2002). Violating the self: Parental psychological control of children and adolescents. B. K.
• Barber (Ed.), Intrusive parenting: How psychological control affects children and adolescents (pp. 15-52). Washington, DC: American Psychological Association Press.
• Cui, L., Morris, A. S., Criss, M. M., Houltberg, B. J., ve Silk, J. S. (2014). Parental psychological control and adolescent adjustment: The role of adolescent emotion regulation. Parenting, 14(1), 47-67.
• Eroğlu,E. (2009). Saldırganlık Davranışının Boyutları ve İlişkili Olduğu Faktörler: Lise ve Üniversite Öğrencileri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 205-221.
• Erşan, E. E., Doğan,O., Doğan,S.(2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin sosyodemografik açıdan değerlendirilmesi. Cumhuriyet Tıp Dergisi.
• Eron, L. D. (1994). Theories of Aggression: From Drivesto Cognitions. Aggressive Behavior: Current Perspectives. L. R. Huesmann (Ed.). New York: PlenumPress.
• Geçtan, E. (1990). Psikanaliz ve sonrası. İstanbul: Remzi Kitabevi.Guerra,
• Nancy G. ve Ronald G. Slaby. (1990). Cognitivemediators of aggression in adolescentoffenders: 2. Intervention. Developmental Psychology. 26: 269-277.
• Gunn, J. (1993). Human Violence: A BiologicalPerspective. Violence in Society. Pamela J. Taylor (Ed.). London: RoyalCollege of Physicians of London.
• Gümüş, T. (2000). Kendini Kabul Düzeyleri Farklı Lise Öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Saldırganlık Düzeyine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kındap, Y., Sayıl, M., ve Kumru, A. (2008). Anneden algılanan kontrolün niteliği ile ergenin psikososyal uyumu ve arkadaşlıkları arasındaki ilişkiler: Benlik değerinin aracı rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 23(61), 95-110.
• Little, M., ve Seay, D. (2014). By-gender risk paths of parental psychological control effects on emerging adult overt and relational aggression. Journal of Social and Personal Relationships, 31(8), 1040-1067.
• Savrun, M. (2000). Şiddetin Nörobiyolojisi. Biyolojik, Sosyolojik, Psikolojik Açıdan Şiddet. İbrahim Balcıoğlu (Ed.). İstanbul: Yüce.
• Say, S., Bag, H. (2017). The Evaluation of the Effect of a Newly Designed Computer Game on 7th Grade Students’ Motivation towards Science and Aggression. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 13(8), 5379-5393.
• Şahan, M. (2007). Lise Öğrencilerinde Saldırganlığı Yordayan Bazı Değişkenlerin İncelenmesi., Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi
• Tiryaki, Ş. (2000). Spor Psikolojisi. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.