Okul Paydaşlarına Yönelik Görsel Sanatlar Dersi Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 80 - 95, 30.06.2022

Ahmet Erman Karagöz Mehmet Çağlar

https://doi.org/10.52974/jena.1121993

Öz

Bu çalışmanın amacı, Kıbrıs’ın kuzeyinde bulunan ilkokulların ders programında yer alan Görsel Sanatlar Dersi ile ilgili okul paydaşlarının tutumlarını belirlemek adına ölçek geliştirmektir. Söz konusu amaca yönelik sanat eğitimi ile ilgili alan yazın taranmasının yanı sıra, araştırma kapsamında olmayan 10 okul paydaşıyla yarı yapılandırılmış görüşme yapılarak görsel sanatlar dersine yönelik 5’li Likert tipinde 9 maddeden oluşan, Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) katsayısının 0.931, Cronbach's Alpha değerinin ise .957 olarak bulunduğu geçerli ve güvenilir bir Görsel Sanatlar Dersi Tutum Ölçeği geliştirilmiştir. Araştırmanın nitel boyutundaki çalışma grubunda, 2019-2020 akademik yılında ilkokullarda görev yapan 10 okul paydaşı yer almaktadır. Araştırmanın 326 kişiden oluşan nicel örneklemini ise ilkokullarda görev yapan öğretmen, yönetici, denetmen ve Atatürk Öğretmen Akademisi’nde öğrenim gören aday öğretmenler oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

: görsel sanatlar, okul paydaşları, tutum ölçeği, ilkokul, KKTC

Developing the Visual Art Lesson Attitude Scale Towards School Stakeholders

Öz

The aim of this study is to develop a scale in order to determine the attitudes of school stakeholders about the Visual Arts Course in the curriculum of primary schools in Northern Cyprus. In addition to the literature review on art education for the aforementioned purpose, semi-structured interviews were conducted with 10 school stakeholders who were not included in the research. A valid and reliable Visual Arts Course Attitude Scale was developed for the visual arts lesson, consisting of 9 items in 5-point Likert type, with Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) coefficient as 0.931 and Cronbach's Alpha value as.957. The study group in the qualitative dimension of the research consists of 10 school stakeholders working in primary schools in the 2019-2020 academic year. The quantitative sample of the study, consisting of 326 people, includes teachers, administrators, and supervisors working in primary schools and pre-service teachers enrolled at Atatürk Teacher Training Academy.

Anahtar Kelimeler

visual art, attitude scale, school stakeholders, primary school, TRNC.

Kaynakça

• Atilla, U. ve Bulut, Ü. (2017). Müze eğitiminin çocuğun görsel sanatlar eğitimine etkileri. ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi (ODÜSOBİAD), 7(3), 705-714.
• Brown, N. C. (2017). Art education curriculum praxis: a time for collaboration. In Studies In Philosophical Realism in Art Design and Education (pp. 79-93). Springer: Cham.
• Büyüköztürk, S., Çakmak, E., Akgün, O., Karadeniz, S. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (22. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Castells, M. (2001). Museums in the information era. Icom News (Newsletter of the International Council of Museums). 54(3). 19 General Conference, Barcelona.
• Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2005). Research methods in education (5th ed.). London: Routledge Falmer.
• Çapık, C. (2014). Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(3), 196-205.
• Danko-McGee, K., ve Slutsky, R. (2003). Preparing early childhood teachers to use art in the classroom: From Reggio Emilia. Art Education, 60(3), 12-18.
• Eisner, E. (2009). The Lowenfeld lecture 2008: What education can learn from the arts. Art Education, 62(2), 6–9. doi:10.1080/00043125.2009.11519006 Eisner, E. W. (2017). The enlightened eye: Qualitative inquiry and the enhancement of educational practice. New York: Teachers College Press. Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS, (2nd edition). London: Sage Publications.
• Fischer, E. (1985). Sanatın gerekliliği (Çev. C. Çapan). (5. baskı). Ankara: Kuzey Yayınları.
• Gombrich, E. H. (1992). Sanatın öyküsü (Çev. B. Cömert). İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Ilgar, L. (2005). Eğitim yönetimi okul yönetimi sınıf yönetimi (3. baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• İlhan, A. Ç. (2007). Yaratıcı drama ile örtüşen çağdaş sanat akımları. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(3/4), 139-158.
• Jensen, E. (2001). Arts with the brain in mind. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
• Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi. (35. baskı). Ankara: Nobel yayıncılık.
• Kırışoğlu, O. T. (2014). Sanat bir serüven: Bilgi, düşünme, düşlem, tasarım, uygulama, yapıt. Ankara: Pegem Akademi.
• Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Millî Eğitim ve Kültür Bakanlığı (MEKB) (2018). Temel eğitim programı http://talimterbiye.mebnet.net/Ogretim%20Programlari/2020-2021/DersProgramlari/GorselSanatlar.pdf (Erişim tarihi: 8 Mart 2020)
• Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı (MEKB) (2020). Eğitim Ortak Hizmetler Dairesi Müdürlüğü 2019-2020 İstatistik Yıllığı. Lefkoşa http://eohd.mebnet.net/sites/default/files/2019- 2020%20MEKB%20IstatistikYilligi.pdf. (Erişim tarihi: 25 Ocak 2020)
• Locher, P. J. (2015). The aesthetic experience with visual art “at first glance”. In investigations into the phenomenology and the ontology of the work of art (pp. 75-88). Cham: Springer.
• Mercin, L. (2019). Sanat nedir? A. O. Alakuş ve L. Mercin (Ed.), Sanat eğitimi ve görsel sanatlar öğretimi içinde (1-12). Ankara: Pegem Yayınları.
• Munro, B. H. (2005). Statistical methods for health care research. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
• Munro, T. ve Read, H. (2014). The creative arts in American education: The interrelation of the arts in secondary education. The Third Realm of Education. Harvard University Press.
• Newby, P. (2014). Research methods for education (2nd ed.). London, UK: Routledge
• OECD (2009). Education at a Galance. OECD. https://www.oecd.org/education/skills-beyond- school/43636332 (Erişim tarihi: 25 Mart 2020)
• Özsoy, V. ve Mamur, N. (2019). Görsel sanatlar öğrenme ve öğretim yaklaşımları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• San, İ. (2003). Sanat eğitimi kuramları. (2. baskı) Ankara: Ütopya Yayınevi. Savoie, A. (2017). Aesthetic experience and creativity in arts education: Ehrenzweig and the primal syncretistic perception of the child. Cambridge Journal of Education, 47(1), 53-66.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. New York: Allynand Bacon.
• Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (3.baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tozduman Yaralı, K. (2020). Gelişimsel açıdan eleştirel düşünme ve çocuklarda eleştirel düşünmenin desteklenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 454- 479. doi: 10.9779/pauefd.536546.
• Waltz CF, Strcikland OL, Lenz ER. (2010). Measurement in nursing and health research. New York: Springer Publishing Company.
• Wang J, Wang X. (2012). Structural equation modeling: applications using mplus: methods and applications. West Susex: John Wiley & Sons.
• Winkler, H. ve Denmead, T. (2016). The future of homegrown teaching artists? Negotiating contradictions of professionalization in the youth arts and humanities fields. International Journal of Education & the Arts, 17(10).
• Yeşilyurt, E. (2020). Yaratıcılık ve yaratıcı düşünme: Tüm boyut ve paydaşlarıyla kapsayıcı bir derleme çalışması. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(25), 3874- 3915. doi: 10.26466/opus.662721