Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Assessment of the Sustainable Blue Economy and Marine Governance Opportunities in Türkiye: A Ministerial Level Review

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 3 (In Honour of Nesrin Algan), 239 - 250, 30.12.2024
https://doi.org/10.53472/jenas.1576035

Öz

From the standpoint of public policy, marine environmental policies have assumed greater significance over the past fifteen years. The primary challenge facing states, international organisations, non-governmental organisations and universities is to identify a unified approach to reducing ocean and sea pollution and to ensure the sustainable utilisation of these resources. The concepts of blue growth and blue economy have gained increasing importance since the mid-2000s, giving rise to the necessity for intervention in the processes of utilisation of oceans and seas in terms of public policy. In this regard, the actions of public authorities, who are responsible for formulating and implementing public policies, can result in a complex structure when they regulate, implement, and manage marine policies, which encompass a multitude of issues, including fisheries, aquaculture, shipbuilding/dismantling/recycling, port management, coastal tourism, the protection of marine biodiversity, the impacts of climate change, deep-sea mineral exploration, and marine renewable energy. In order to gain insight into this intricate structure, it is essential to examine the sustainable blue economy and marine governance issues that arise from the pertinent legal frameworks of the states, as well as the authorisation processes of the relevant state entities within this context. This study examines these processes within the context of environmental policy integration and the integration of ministries on sustainable blue economy and marine governance in Turkey. The initial step in analysing this integration is to identify the mandates of Turkish ministries on sustainable blue economy and marine governance, and to evaluate their capacity for environmental policy integration. In conclusion, the opportunities for Turkey's sustainable blue economy and marine governance, which have been evaluated within the context of environmental policy integration, have also been considered in relation to the potential for confusion in the delineation of tasks and competencies within the marine environmental policies currently in place. The assessment is based on the Presidential Decree No. 1 on the Organisation of the Presidency of the Republic of Turkey, which provides the main criterion for evaluation. The duties and authorities of the ministries in the fields of sustainable blue economy and marine governance in relation to marine environmental policies are analysed by dividing them into relevant categories.

Kaynakça

  • 1 Numaralı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018, 10 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı: 30474). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180710-1.pdf
  • 703 Numaralı Anayasada Yapılan Değişikliklere Uyum Sağlanması Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/4.5.703.pdf.
  • Bryndum-Buchholz, A., Lotze, H., Novaglio, C. ve Eddy, T. (2023). Ocean Biomass and Climate Change, Reference Module in Earth Systems and Environmental Sciences, Elsevier. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-323-90798-9.00010-X.
  • Ertör, I. ve Hadjimichael, M. (2020). Editorial: Blue degrowth and the politics of the sea: rethinking the blue economy. Sustain Sci 15, 1–10. https://doi.org/10.1007/s11625-019-00772-y.
  • European Commission (2021). The EU Blue Economy Report 2021. Erişim adresi: https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/0b0c5bfd-c737-11eb-a925-01aa75ed71a1
  • Jacques, P. ve Smith, Z. (2003). Ocean Politics and Policy: A Reference Handbook, ABC-CLIO, Santa Barbara.
  • Leeuwen, J. ve Tatenhove, J. (2010). The triangle of marine governance in the environmental governance of Dutch offshore platforms, Marine Policy, 34:3, 590-597. https://doi.org/10.1016/j.marpol.2009.11.006.
  • McAteer, B. (2022). Exploring the transformative potential of citizen science in marine governance processes (Doktora Tezi, Queen's University Belfast). Erişim adresi: https://pureadmin.qub.ac.uk/ws/portalfiles/portal/290598377/PhD_thesis.pdf
  • Smith-Godfrey, S. (2016). Defining the Blue Economy. Maritime Affairs: Journal of the National Maritime Foundation of India, 12(1): 58-64.
  • Wenhai, L., Cusack, L., Baker, M.,Tao, W., Mingbao, C., Paige, K., Xiaofan, Z., Levin, L., Escobar, E., Amon, D., Yue, Y., Reitz, A., Neves, A.A.S., O’Rourke, E., Mannarini, G., Pearlman, J., Tinker, J., Horsburgh, K.J., Lehodey, P., Pouliquen, S., Dale, T., Peng, Z. ve Yufeng, Y. (2019). Successful Blue Economy Examples with an Emphasis on International Perspectives. Frontiers in Marine Science, 6(261): 1-14.
  • Lafferty, W. veHovden, E. (2003). Environmental policy integration: towards an analytical framework. Environmental Politics, 12:3, 1-22.
  • Orhan, G. (2021). Conditions Of Environmental Policy Integration For Sustainability: The Politics Of Multiple Dividends At Local Government Level İn Turkey. Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 4(2), 1-20. https://doi.org/10.38120/banusad.1012754.
  • Van Oosten C., Uzamukunda, A., Runhaar, H. (2018), Strategies for achieving environmental policy integration at the landscape level. A framework illustrated with an analysis of landscape governance in Rwanda. Environmental Science & Policy 83, 63-70, ISSN 1462-9011, https://doi.org/10.1016/j.envsci.2018.02.002.
  • Willis, Z. (2016). IOOS® Support the Blue Economy. OCEANS 2016 MTS/IEEE Monterey, Monterey, CA, USA, pp. 1-3, doi: 10.1109/OCEANS.2016.7761025.
  • Zacharias, M. ve Ardron, J. (2020). Marine Policy: An Introduction to Governance and International Law of the Oceans. 2nd Edition, London, Routledge, 325 pp.

Türkiye’deki Sürdürülebilir Mavi Ekonomi ve Deniz Yönetişimi İmkanlarının Değerlendirilmesi: Bakanlıklar Düzeyinde Bir İnceleme

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 3 (In Honour of Nesrin Algan), 239 - 250, 30.12.2024
https://doi.org/10.53472/jenas.1576035

Öz

Kamu politikası yaklaşımı açısından değerlendirildiğinde denizel çevre politikaları, son on beş senedir önemini arttıran bir konu halini almıştır. Devletler, uluslararası örgütler, sivil toplum kuruluşları ve üniversitelerin ortak bir çözüm arayışı içerisinde oldukları temel konu ise okyanus ve denizlerdeki kirliliğin azaltılması ve okyanus ile denizlerden sürdürülebilir bir şekilde nasıl yararlanılacağıdır. Mavi büyüme ve mavi ekonomi kavramlarının 2000’lerin ortalarından itibaren öneminin artmasıyla birlikte okyanus ve denizlerden yararlanılma süreçlerine kamu politikaları açısından müdahale edilme gerekliliği de önemli bir süreç olarak ortaya çıkmıştır. Bu doğrultuda, kamu politikalarının yapıcısı ve uygulayıcısı olan kamu otoritelerinin balıkçılık, su ürünleri yetiştiriciliği, gemi yapımı/sökümü/geri dönüşümü, liman yönetimi, kıyı turizmi, denizel biyoçeşitliliğin korunması, iklim değişikliğinin etkileri, derin deniz maden araştırmaları ve denizel yenilenebilir enerji gibi pek çok konuyu içerisinde barındıran deniz politikalarını düzenleme, uygulama ve yönetme süreçleri de karmaşık bir yapıya neden olabilmektedir. Bu karmaşık yapının anlaşılabilmesi için, devletlerin ilgili yasal düzenlemeleri sonucunda ortaya çıkan sürdürülebilir mavi ekonomi ve deniz yönetişimi konularının araştırılması ve bu konu başlıkları çerçevesinde devletin ilgili birimlerinin yetki süreçlerinin incelenmesi gerekmektedir. Bu süreçlerin incelenmesi, bu çalışmada, çevre politikası entegrasyonu kavramı çerçevesinde değerlendirilmiş ve Türkiye özelinde, bakanlıkların sürdürülebilir mavi ekonomi ve deniz yönetişimi konularındaki entegrasyonu incelenmiştir. Bu entegrasyonun incelenmesinin ön koşulu ise Türkiye’deki bakanlıkların sürdürülebilir mavi ekonomi ve deniz yönetişimi konusundaki görev alanlarının belirlenmesi ve çevre politikası entegrasyonu konusundaki kapasitelerinin ölçülmesidir. Son olarak, çevre politikası entegrasyonu çerçevesinde değerlendirilmiş olan Türkiye’nin sürdürülebilir mavi ekonomi ve deniz yönetişimi imkanları, Türkiye’deki denizel çevre politikalarının görev ve yetki karmaşası yaratıp yaratmadığı açısından da tartışılmıştır. Değerlendirmenin temel ölçütü olarak 1 Numaralı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ele alınmış ve bakanlıkların denizel çevre politikalarıyla ilişkili olarak sürdürülebilir mavi ekonomi ve deniz yönetişimi konularındaki görev ve yetki hususları ilgili kategorilere ayrılarak incelenmiştir.

Kaynakça

  • 1 Numaralı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018, 10 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı: 30474). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180710-1.pdf
  • 703 Numaralı Anayasada Yapılan Değişikliklere Uyum Sağlanması Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/4.5.703.pdf.
  • Bryndum-Buchholz, A., Lotze, H., Novaglio, C. ve Eddy, T. (2023). Ocean Biomass and Climate Change, Reference Module in Earth Systems and Environmental Sciences, Elsevier. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-323-90798-9.00010-X.
  • Ertör, I. ve Hadjimichael, M. (2020). Editorial: Blue degrowth and the politics of the sea: rethinking the blue economy. Sustain Sci 15, 1–10. https://doi.org/10.1007/s11625-019-00772-y.
  • European Commission (2021). The EU Blue Economy Report 2021. Erişim adresi: https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/0b0c5bfd-c737-11eb-a925-01aa75ed71a1
  • Jacques, P. ve Smith, Z. (2003). Ocean Politics and Policy: A Reference Handbook, ABC-CLIO, Santa Barbara.
  • Leeuwen, J. ve Tatenhove, J. (2010). The triangle of marine governance in the environmental governance of Dutch offshore platforms, Marine Policy, 34:3, 590-597. https://doi.org/10.1016/j.marpol.2009.11.006.
  • McAteer, B. (2022). Exploring the transformative potential of citizen science in marine governance processes (Doktora Tezi, Queen's University Belfast). Erişim adresi: https://pureadmin.qub.ac.uk/ws/portalfiles/portal/290598377/PhD_thesis.pdf
  • Smith-Godfrey, S. (2016). Defining the Blue Economy. Maritime Affairs: Journal of the National Maritime Foundation of India, 12(1): 58-64.
  • Wenhai, L., Cusack, L., Baker, M.,Tao, W., Mingbao, C., Paige, K., Xiaofan, Z., Levin, L., Escobar, E., Amon, D., Yue, Y., Reitz, A., Neves, A.A.S., O’Rourke, E., Mannarini, G., Pearlman, J., Tinker, J., Horsburgh, K.J., Lehodey, P., Pouliquen, S., Dale, T., Peng, Z. ve Yufeng, Y. (2019). Successful Blue Economy Examples with an Emphasis on International Perspectives. Frontiers in Marine Science, 6(261): 1-14.
  • Lafferty, W. veHovden, E. (2003). Environmental policy integration: towards an analytical framework. Environmental Politics, 12:3, 1-22.
  • Orhan, G. (2021). Conditions Of Environmental Policy Integration For Sustainability: The Politics Of Multiple Dividends At Local Government Level İn Turkey. Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 4(2), 1-20. https://doi.org/10.38120/banusad.1012754.
  • Van Oosten C., Uzamukunda, A., Runhaar, H. (2018), Strategies for achieving environmental policy integration at the landscape level. A framework illustrated with an analysis of landscape governance in Rwanda. Environmental Science & Policy 83, 63-70, ISSN 1462-9011, https://doi.org/10.1016/j.envsci.2018.02.002.
  • Willis, Z. (2016). IOOS® Support the Blue Economy. OCEANS 2016 MTS/IEEE Monterey, Monterey, CA, USA, pp. 1-3, doi: 10.1109/OCEANS.2016.7761025.
  • Zacharias, M. ve Ardron, J. (2020). Marine Policy: An Introduction to Governance and International Law of the Oceans. 2nd Edition, London, Routledge, 325 pp.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Biliminde Çevre Politikası
Bölüm Tüm Makaleler
Yazarlar

Aygün Karlı 0000-0003-3588-9789

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 30 Ekim 2024
Kabul Tarihi 22 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 3 (In Honour of Nesrin Algan)

Kaynak Göster

APA Karlı, A. (2024). Türkiye’deki Sürdürülebilir Mavi Ekonomi ve Deniz Yönetişimi İmkanlarının Değerlendirilmesi: Bakanlıklar Düzeyinde Bir İnceleme. JENAS Journal of Environmental and Natural Studies, 6(3 (In Honour of Nesrin Algan), 239-250. https://doi.org/10.53472/jenas.1576035

JENAS | Journal of Environmental and Natural Studies