Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Ormanlarında Kabuk Kalınlığı ve Oranı

Yıl 2009, Cilt: 59 Sayı: 2, 59 - 84, 01.07.2009

Eyyüp Atıcı

Öz

Bu araştırmada, doğu kayını ormanlarında çift kabuk kalınlığı, kabuksuz
göğüs çapı ve kabuk katsayısının kabuklu göğüs çapıyla olan ilişkileri
araştırılmıştır. Bu ilişkilere ilaveten çift kabuk kalınlığı, kabuksuz göğüs çapı,
kabuklu çap artımı ve kabuk katsayısının göğüs çapı ve bonitet endeksiyle olan
ilişkileri de araştırılmıştır. Ayrıca, kabuklu-kabuksuz çap artımı arasındaki
bağıntı ile kayın ağaçlarında kabuk payı ve kabuk katsayısı miktarları da
saptanmıştır.
Bu ilişkiler, normal kapalı ve saf kayın ormanlarından 0.25 ha yatay
büyüklüğünde 86 adet örnek alandan farklı çap, boy ve yetişme ortamı
koşullarından alman 1340 ağaca ait artım kalemi verilerine göre belirlenmiştir.
İlişkiler, çizilen grafiklerdeki noktalar dağılımına uygun doğrusal olmayan
regresyon modelleriyle dengelenmiştir. Regresyon analizleri non-linear regresyon
analizi yöntemine göre yapılmıştır.
Araştırmada, göğüs çapına bağlı çift kabuk kalınlığı, kabuksuz göğüs çapı-
kabuklu göğüs çapı ile bonitet derecelerine göre 1-100 cm göğüs çapları için çift
kabuk kalınlığı ve kabuk katsayısı tabloları düzenlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Doğu kayını, çift kabuk kalınlığı, kabuk katsayısı, kabuk payı, çap artımı

Kaynakça

• Atıcı, E., 1998. Değişik Yaşlı Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Ormanlarında Artım ve Büyüme. İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, basılmamıştır.
• Ayan, S., 2009. http://www. ağaçlar. net/forum/showthread.php?t=743 (Ziyaret tarihi: 01/02/2009) (Ziyaret Tarihi, 13/01/2009).
• Bitkiselrelıber, 2009. http://www.bitkiselrehber.com/sifali-bitkiler/kayin-agaci-fagus sylvatica-genc-dal-kabuklari (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
• C arus, S., 1998. Aynı Yaşlı Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Ormanlarında Artım ve Büyüme. İ.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, basılmamıştır.
• Çepel, N., 1983. Genel Ekoloji. İ.Ü. Yayın No. 3155, Or. Fak. Yayın No. 352, İstanbul.
• Doğalilaçrelıberi, 2009. http://www.dogalilacrehberi.com/YararliBilgiler/ Fitoterapi/ KayinAgaci.html (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
• D urkaya, B., 2004. Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Sarıçam (Pinus sylvestris L.)Uludağ Göknarı (Abies bormiilleriana Mattf.)-Doğıı Kayını (Fagus orientalis Lipsky) Karışık Meşceıeleriııde Artım-Büyüme İlişkileri. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora tezi, basılmamıştır.
• E raslaıı, İ., 1954. Trakya ve Bilhassa Demirköy Mıntıkası Meşe Ormanlarının Amenajmaıı Esasları Hakkında Araştırmalar. İstanbul.
• Fırat, F., 1973. Dendrometri. İ.Ü. Or. Fak. Yayın No. 193.
• F ırat, F., 1943. Fıstıkçamı Omıanlarımızda Meyva ve Odun Verimi Bakımından Araştırmalar ve Bu Ormanların. Amenajman Esasları. İstanbul.
• F ırat, F., 1973. Dendrometri. İ.Ü. Or. Fak. Yayın No. 193.
• G ünay, Z., 1989.0rman Ürünleri Standartları. Gaye Matbaacılık San. Tic. A.Ş. Ankara
• Johnson, T. S. and G. S. VVood, 1987. Simple Linear Model Reliably Predicts Bark Thickness of Radiata Pine in the Australian Capital Territory. Forest Ecology and Management. Doi: 10.1016/037S-1127(87)90103-4.
• Kalıpsız, A., 1962. Doğu Kayınında Artım ve Büyüme Araştırmaları. O.G.M. Yayın No. 339/7.
• Kalıpsız, A., 1963. Türkiye’de Karaçam Meşceıelerinin Tabii Bünyesi ve Kudreti Üzerine Araştırmalar. O.G.M. Yayını.
• Kalıpsız, A., 1984. Dendrometri. İ.Ü. Yayın No: 3194. Or. Fak. Yayın No: 354. İstanbul.
• K orsun, F., 1955. Bark Thickness As a Function of Stem Diameter Lesn. Bratislava, 2.1/2,51-54 s. SIovv.
• Laasasenalıo, J., T. M elkas aııd S. Alden, 2005. Modelling Bark Thickness of Picea Abies With Taper Cıırves. Forest Egology And Management 206(2005), P.35-47
• Lahoya, 2009. http://lahoya.azbuz.com/blog/yazi/oku/ 5000000009360576/ 1Topragin-Yenilenme-Donemi-Yabankazi-22-Aralik— 19-Ocak. (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
• Loetsclı, F., F. Zölırer and K.E. H aller, 1973. Forest Inventory. Volüme 11. BLV Verlagsgesellschaft. Müııchen.
• M iraboğlu, M., 1955. Göknarlarda Şekil ve Hacım Araştırmaları. O.G.M. Yayın No: 188.
• M eyer, H.A., 1942. Methods of Forest Gro\vth Detenııination. Pennsylvania.
• M sxlab2, 2009. http://www.msxlabs.org/forum/tip-bilimleri/172519-sigil-verrucanedir.html (Ziyaret Tarihi. 13/01/2009).
• O rm an Genel M üdürlüğü, 1967. Orman Ürünleri Standartizasyonu, Vural Matbaası, Ankara.
• O rnıaıı Genel M üdürlüğü, 2008. Orman Varlığımız, http://www.ogm.gov.tr/ bülten/ bultenl.htm (Ziyaret tarihi :24/04/2008).
• Östlin, E., 1963. Bark Data For Pine, Spnıce, Birclı Ete. Part 1: Bark Data For Provinces And Regions. Part 2: Bark Data For Site And Apek Classes And For Awlogs And Pıılp-Wood. Inst. Skogstax. Skogshogsk., Stockholm, No. 5, 145 pp.
• Saraçoğlu, Ö., 1988. Karadeniz Yöresi Gölcnar Meşceıelerinde Artım ve Büyüme. Orman Genel Müdürlüğü yayını.
• Smelko, S., 1962. Determiııing The Bark Growtlı Coefficent. Lesn. Cas. 8, 6: 445-455, Slov.
• Spss Institute Inc., 2003. SPSS Base 12.0 U ser’s Guide. 703 p.
• Slıröder, J., R. R. Soalleiro and G. V. Aloııso, 2002. An Age-Independent Basal Area increment Model for Maritime Pine Trees in Nortlnvestern Spaiıı. South Forest Ecology and Management. 157: 55-64.
• YVilliams, V. L., W itkowsld, E. T. F., Balkwill, K., 2007. Relationship Between Bark Thickness at Breast Height for Six Tree Species Used Medicinally in Soııth Africa. South Africa Journal o f Botany. 73: P. 449-465.