Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği İçin Geliştirilen Ekolojik Planlama Yöntemleri

Yıl 2008, Cilt: 58 Sayı: 1, 17 - 36, 01.01.2008

Tülay Tozar Tülay Ayaşlıgil

Öz

Planlamada doğal çevre ve doğal mekanlar korumacı bir yaklaşımla ele
alınmadığından bozulmakta ve yok olmaktadır. Özellikle doğal mekanların
kullanımında planlama sürecinde kaynakların korunması, geliştirilmesi ve
sürdürülebilirliğin sağlanması mümkündür. Bunun aracı ekolojik planlamadır.
Ekosistemleri koruyarak kullanımında tek araç ekolojik planlama yöntemidir.
Bu yüksek lisans tezi kapsamında doğal sistemler, birbirleriyle olan ilişkileri
ve insan kullanımına bağlı olarak ortaya çıkabilecek çevresel etkiler irdelenmiştir.
Ekolojik planlama yönteminin doğuşu, ülke ve kişilere göre gelişimi ortaya
konulmuştur. Bu yöntem için geliştirilen teknikler, farklılık ve benzerlikleri
bakımlarından değerlendirilmiş, ekolojik planlamanın doğa koruma açısından
önemi vurgulanmıştır. Bu irdelemeler ışığında doğa koruma yaklaşımlı planlama
sürecinde izlenecek yollar önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ekolojik planlama, sürdürülebilirlik, peyzaj planlama

Kaynakça

• Ayaşhgil, T., 2005. Ekolojik Yaklaşımlı Sarıyer Peyzaj Çerçeve Planı (Master Plan). YTÜ Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü Bitirme Raporu, İstanbul.
• Ayaşhgil, T., 2005. Avrupa Birliği Sürecinde Peyzaj Planlamanın Önemi, 1. Çevre ve Ormancılık Şurası, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Ankara.
• Ayaşlıgil, T. and F. Batuk, 2005. Doğal Yapı, Ekonomik-Toplumsal-Mekansal Örgütleme İçin Erzurum-Erzincan-Bayburt Bölgesel Gelişme Planı Kitap 3. Sentez ve Öneriler, Tayf Matbaacılık, İstanbul.
• Ayaşhgil, Y., 1997. Ekolojik Planlama Dersi Basılmamış Ders Notları. İÜ Orman Fakültesi. Peyzaj Mimarlığı Bölümü Yüksek Lisans Programı. İstanbul, 1997.
• Bisset, R., 1986. Introduction to Impact Assessment Methods, International Seminar on Environmental Impact Assessment, Çenter for Environmental Management and Planning, 6-19 Jııly 1986.
• Finke, L., 1994. Die landschaftsökologischeıı Partialkomplexe, Landschaftsökologie, Braunschvveig.
• Forman, R., 1995. Land Mosaics: The Ecology of Landscapes and Reğıpns, Cambridge University Press, Cambridge.
• Geissler, E., 1991. Ekolojik açıdan peyzaj planlama, Çevreye Uyumlu Planlama Araçları ve Politikaları Sempozyumu, Ed. Prof. Dr. S. Atabay, YTÜ Yayınları, İstanbul.
• Isard, W., 1972. Ekologie-Ekonomic Analysis for Regional Developmenl, New York.
• Kantarcı, M.D., 1983. Türkiye’de Arazi Yetenek Sınıfları ile Arazi Kullanımının Bölgesel Durumu. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İstanbul.
• Kantarcı, M.D., 2005. Orman Ekosistemleri Bilgisi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İstanbul Üniversitesi Basımevi, İstanbul.
• Kaule, G., 1995. Ecological Orieııtated Planning, Institut Kir Landschaftsplanung und Ökologie Universitaet, Stutgart.
• Keating, M., 1992. The Earlh Summit’s Agenda for Change: A Plain Language Version of Agenda 21 and The Other Rio Agreements, Çenter for Our Common Future.
• KozIowski, J. and J.T. Hughes, 1972. Threshold Analysis, Halsted Press, New York.
• M arslı, W .M ., 1991. Landscape Planning: Enviromental Applications, John Wiley&Sons, Inc.
• M clıarg, I., 1969. Design With Nature, Doubleday/Natııral ITistory Press, Doubleday&Company Inc., New York.
• Ndubisi, F., 2002. Ecological Planning- A Historical and Comparative Synthesis, The Johns Hopkins University Press, Baltimore and London.
• Ponting, C., 2000. Dünyanın Yeşil Tarihi, Sabancı Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Steiner, F., 1991. The Living Landscape: An Ecological Approach to Landscape Planning, Arizona State University.
• Thies, M ., 1994. What is Ecology ?- A Brief History.
• Tisdell, C., 1988. Sustainable Development: Differiııg Perspectives o f Ecologist and Economist and Relevance. World Development.
• T ozar, T., 2006. Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği İçin Geliştirilen Ekolojik Planlama Yöntemleri, Yıldız Teknik Üniversitesi FBE Peyzaj Planlama Programı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Tübitak-D ebag, 1991. Ekolojik Dengenin Korunması ve Sürdürülmesi Açısından Kentsel Sistemlerin Planlanması. Tübitak-Debag / 152-G, İTÜ Kesin Raporu, İstanbul.
• UNEP, 1992. Earth Summit, Rio Declaration.
• W CED, 1987. Our Common Future, The "VVorld Commission on Environment and Development, Oxford Umiversity Press, New York.
• W ende, W., 2003. Avrupa Peyzaj Sözleşmesi’nin ve Peyzaj/Çevre Planlanmasında Kurumsal Yapılara Getirilen Stratejik Çevre Kontrol Mevzuatının Talepleri, Avrupa Peyzaj Sözleşmesi ve Türkiye Sempozyum Kitabı, YTÜ Basm Yayın Merkezi, İstanbul.