YAŞAM ORTAMLARINDA GEYİK POPULASYON YOĞUNLUĞUNUN SAPTANMASI

Yıl 2006, Cilt: 56 Sayı: 2, 123 - 133, 01.07.2006

Meriç Kumbaşlı

Öz

Geyik populasyonunun iyi bir şekilde planlanması ve yönetilmesi
isteniyorsa herşeyden önce alandaki mevcut geyik sayısının bilinmesine
gereksinim vardır. Populasyon büyüklüğü yanında cinsiyet oranları, yaş
sınıfları Ye hayvanların sağlık durumları da yapılacak planlama için
önemlidir. Populasyonun büyüklüğünü tespit etmek amacıyla çeşitli sayım
yöntemleri kullanılmaktadır. Bıı amaçla küçük alanlarda yapılacak envanter
çalışmalanııda doğrudan sayım. büyük alanlarda ise örneklerneye dayanan
sayım yöntemleri kullanılmalıdır. Örnekleme yaparken geyiğin davranış
özellikleri, sahanın habitat tipi ve topoğrafik yapısı gibi unsurlar dikkate
alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Yaban Hayatı Yönetimi, Geyik Yoğunluğu, Sayım

Kaynakça

• CATT, D.C.; STAINES, B.W .. 1987: Home range and habitat selection of red deer (CenJus elaphus L.) in a Sitka spruce plantation, as determined by radio-tracking. Journal of Zoology, London 2,1-13.
• HUŞ, S., 1974: Av Hayvanları ve Avcılık. İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü.Yayın No: 1971, O.F. Yayın No: 202, Vııı+406 s.
• JOHNSON, c.; JARMAN, PJ., 1987: Macropod Studies at Wallaby Creek vı. A Validation of The Use of Dung-Pellet Counts for Measuring Absolute Densities of Populations of Macropodids. Australian Wildlife Research, 14(2): 139-145.
• KUMBAŞLı, M., 1998: İstarıbul-Belgrad Ormanı Av Üretme İstasyonu'nda Geyik (Cervus elaphus L.) Populasyonunun Düzenlenmesi Üzerine Araştırmalar. İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. VII+77 s.
• MAYLE, B.A.; PEACE, A.J.; GILL, R.M.A., 1999: How Many Deer? A Field Guide to Estimating Deer Population Size. Forestry Commission, Edinburg. ISBN: 085538405 O.
• McCULOUGH, D.R., 1971: Secondary Production of Birds and Mammals. Analysis of Temperate Forest Ecosystems. (in David, E.), EcologicaJ Studies 1, Springer Verlag, BerlinHeidelberg-New York, s. 108- 113.
• MITCHELL, B., 1973: The reproductive performance of wild Scottish red deer. Cervus elaphus. Journal of Reproduction and Fertility, Supplement, 19,271-285.
• MITCHELL, B.; McCOWAN. D., 1984: The defecation frequencies of red deer in different habitats. Institute of Terrestrial Ecology Annual Report 1983. ITE, Cambridge, 15-17.
• NEFF, D.C., 1968: The Pellet Group Count Technique for Big Game Trend, Census, and Distribution, a review. Journal of Wildlife Management 32: 597-614.
• OGURLU, i., 1992: Çatacık Koruma-Üretme Sahasında Geyik (Cervus elaphus L.) Populasyon Ekolojisi Üzerine Araştırmalar. K.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. XII+25 1 s.
• OGURLU, İ., 1993: Av kaynaklarımızın azalma sebepleri ve geliştirilmesi imkanları. T.C. Orman Bakanlığı, ı. Ormancılık Şurası. Tebliğler ve Ön Çalışma Grubu Raporları, 1-5 Kasım 1993. Ankara, i2 i-132.
• OGURLU, İ., 2003: Yaban Hayatında Envanter. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Av ve Yaban Hayatı Genel Müdürlüğü Teşkilatını Güçlendirme Vakfı, 207 s.
• RATCLlFFE, P.R., 1984: Population density and reproduction of red deer in Scottish commercial forests. Acta Zoologica Fennica 172, 191-i92.
• RATCLIFFE. P.R .. i987: The Management of Red Deer in Upland Forests. Forestry Commission Bulletin 71. HMSO Publicaıions Centre, London. 28 s.
• SEBER. G.A.F., 1982: The Estimation of Animal Abundance and Related Parameters. Charles Griffin and Company Ltd., London. 654 s.
• SOUTHERN. H.N., 1965: The Handbook of British Mammals. Blackwell Scientific Publications. Oxford. VII+465 s.