BibTex RIS Kaynak Göster

YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ

Yıl 2006, Cilt: 56 Sayı: 1, 37 - 53, 01.01.2006

Öz

Doğal mühendislik (soil bioengineering), yamaçları ve nehir kıyılarını
stabilize etmek amacıyla canlı bitki veya bitki parçalarının kullanılmasıdır.
Sel, erozyon ve sığ kütle hareketlerini kontrol etmek amacıyla doğal
mühendislik yöntemlerinin kullanımı 1930’lardan beri dünyada önem
kazanmıştır. Yöntemin hızlı stabilizasyon sağlaması, bitkilerin hızla
köklenmeleri ve yapraklanmalarına bağlı olduğu için yaz yağmurları temel
faktördür. Yöntem kurak bölgelerde uygulanırsa, bitki gelişiminin ilk
devresinde sulama gereklidir. Türkiye’nin sadece % l l ’inin yeterli yaz
yağmuru alması nedeniyle diğer ekolojik koşullar hariç tutulduğunda,
ülkenin geri kalan %89’unda doğal mühendislik uygulaması mikroklimaya,
yamaçlardaki su sızıntılarına ve bitkinin en azından ilk gelişme devresinde
sulanmasına bağlıdır.

Kaynakça

  • DPT 2001: 8th Development Plan, Forestry Special Commission, State Planning Organization, Publication Number 2531, Ankara.
  • FRANTI, T.G. 1996: Bioengineering for Hillslope, Streambank and Lakeshore Erosion Control, G96-1307-A. Nebraska Cooperative Extension. http://ianrpubs.unl.edu/soil/g 1307.htm
  • GRAY D.H.; LEISER A.T., 1989: Biotechnical Slope Protection and Erosion Control, Krieger Publishing Company, Malabar, Florida, USA.
  • GRAY D.H.; SOTIR R.B., 1996: Biotechnical and Soil Bioengineering Slope Stabilization, John Wiley and Sons, Inc., New York, USA.
  • TOPRAKSU, 1981: Erosion Map of Turkey, General Directorates of Soil and Water, Ankara.
  • LEWIS, L.; SALISBURY S.L.; HAGEN S., 2001: Soil Bioengineering For Upland Slope Stabilization, Research Project WA-RD 491.1, Washington State Transportation Çenter (TRAC) http://www.wsdot.wa.gov/eesc/cae/design/roadside/rm.htm
  • SCHIECHTL H., 1980: Bioengineering for Land Reclamation and Conservation, The University of Alberta Press, USA.
  • WOOLSON, E., 2005: Bioengineering for soil stabilization, Erosion Control Magazine, January/February, http://www.forester.net/ecm 0501 bioengineering.html
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi (Research Article)
Yazarlar

Hüseyin Çelik Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2006
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006 Cilt: 56 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çelik, H. (2006). YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University, 56(1), 37-53. https://doi.org/10.17099/jffiu.88818
AMA Çelik H. YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ. J FAC FOR ISTANBUL U. Ocak 2006;56(1):37-53. doi:10.17099/jffiu.88818
Chicago Çelik, Hüseyin. “YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ”. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University 56, sy. 1 (Ocak 2006): 37-53. https://doi.org/10.17099/jffiu.88818.
EndNote Çelik H (01 Ocak 2006) YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University 56 1 37–53.
IEEE H. Çelik, “YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ”, J FAC FOR ISTANBUL U, c. 56, sy. 1, ss. 37–53, 2006, doi: 10.17099/jffiu.88818.
ISNAD Çelik, Hüseyin. “YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ”. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University 56/1 (Ocak 2006), 37-53. https://doi.org/10.17099/jffiu.88818.
JAMA Çelik H. YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ. J FAC FOR ISTANBUL U. 2006;56:37–53.
MLA Çelik, Hüseyin. “YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ”. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University, c. 56, sy. 1, 2006, ss. 37-53, doi:10.17099/jffiu.88818.
Vancouver Çelik H. YAMAÇ STABİLİZASYONUNDA DOĞAL MÜHENDİSLİK: TÜRKİYE’NİN POTANSİYELİ VE ENGELLERİ. J FAC FOR ISTANBUL U. 2006;56(1):37-53.