This study examines the impact of military coups on the political system of the Republic of Turkey, beginning with the 1960 military intervention. The sequence of interventions includes the May 27, 1960 coup, the March 12, 1971 memorandum, the September 12, 1980 coup, the February 28, 1997 post-modern coup, and the failed coup attempt of July 15, 2016. Each of these interventions not only resulted in the removal of incumbent governments but also triggered structural transformations such as constitutional changes, the dissolution of political parties, and the imposition of political bans on elected officials. Military interventions have consistently interrupted the democratization process in Turkey, limiting popular political participation and leaving lasting effects on the political landscape. In particular, the 1982 Constitution, drafted in the aftermath of the 1980 coup, institutionalized military tutelage over civilian politics. Conversely, the July 15, 2016 coup attempt was thwarted by popular resistance, marking a turning point in Turkey’s confrontation with its history of military coups. The study examines the short- and long-term effects of military interventions through historical events and reveals how democracy in Turkey has been shaped by coups. In addition, by analyzing Turkey's political history shaped by military interventions, this study emphasizes the importance of the political culture, law and institutional structure necessary to make democracy resistant to all kinds of military or civilian interventions in the future.
Bu çalışma, Türkiye Cumhuriyeti siyasi tarihinde 1960 yılından itibaren yaşanan askeri darbelerin siyasal sistem üzerindeki etkilerini ele almaktadır. 27 Mayıs 1960 darbesiyle başlayan bu müdahaleler süreci; 12 Mart 1971 muhtırası, 12 Eylül 1980 darbesi, 28 Şubat 1997 post-modern darbesi ve 15 Temmuz 2016’daki başarısız darbe girişimiyle devam etmiştir. Her bir müdahale, yalnızca hükümetlerin görevden uzaklaştırılmasıyla sınırlı kalmamış; aynı zamanda anayasal düzenin değişmesi, siyasal partilerin kapatılması, siyasetçilere yasaklar getirilmesi gibi yapısal dönüşümlere de neden olmuştur. Askeri müdahaleler, Türkiye’de demokratikleşme sürecini kesintiye uğratmış; halkın siyasi katılımını sınırlamış ve siyaset üzerinde kalıcı etkiler bırakmıştır. Özellikle 1980 darbesi sonrası hazırlanan 1982 Anayasası, askeri vesayetin kurumsallaşmasına zemin hazırlamıştır. 15 Temmuz 2016 darbe girişimi ise halkın doğrudan direnişiyle bastırılmış, bu olay Türkiye’nin darbelerle yüzleşmesinde yeni bir dönemin başlangıcı olmuştur. Çalışma, tarihsel olaylar üzerinden askeri müdahalelerin kısa ve uzun vadeli etkilerini inceleyerek, Türkiye’de demokrasinin darbelerle nasıl şekillendiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca bu çalışma, Türkiye’nin askerî müdahalelerle şekillenen siyasal tarihinin analizini yaparak, gelecekte demokrasinin askeri ya da sivil her türlü müdahaleye karşı dirençli hale getirilmesi için gerekli olan siyasal kültürün, hukukun ve kurumsal yapının önemini vurgulamaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Siyasal Hayatı |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 19 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 6 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 13 Sayı: 1 |