Iğdır Ekolojik Şartlarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Year 2021, , 1568 - 1581, 01.06.2021

Bilal Keskin , Süleyman Temel , Barış Eren

https://doi.org/10.21597/jist.854390

Abstract

Araştırma, tescil edilmiş 18 çeşit ve 1 yerel genotip olmak üzere toplam 19 çeşidin Iğdır ekolojik şartlarında 2017, 2018 ve 2019 yıllarındaki yem kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma Iğdır Üniversitesi Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkezine ait sulu deneme sahasında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Bu araştırmada Başbağ, Gea, Elçi, Kayseri, May İside, Magna 601, Savaş, Ezzeline, Magnum V, La Bella, Giulia, Plato, La Torre, Prosementi, Queen, Bilensoy 80, Emiliano, Sunter ve Gacer (yerel genotip) yonca çeşitlerinin ham protein oranı (HP), asit çözücülerde çözünemeyen lignin (ADL), nötr çözücülerde çözünemeyen lif (NDF), asit çözücülerde çözünemeyen lif (ADF), kuru madde sindirilebilirliği (KMS), kuru madde tüketimi (KMT), sindirilebilir enerji (SE), metabolik enerji (ME) ve nispi yem değeri (NYD) belirlenmiştir. Üç yıllık ortalamaya göre yonca çeşitlerinin HP oranları %16.9 ile %22.0, ADL oranları %6.88 ile %9.81, NDF oranları %39.4 ile %42.9, ADF oranları %28.1 ile %31.9, KMS oranları %64.1 ile %67.0, KMT oranları %2.82 ile %3.06, SE miktarları 3.01 ile 3.14 Mcal kg-1, ME miktarları 2.47 ile 2.58 Mcal kg-1 ve NYD değerleri 141.2 ile 156.8 arasında değiştiği belirlenmiştir.

Keywords

Besin içeriği, Medicago sativa, NDF, ADF, ADL, ham protein

Supporting Institution

Iğdır Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Project Number

2020-FBE-A04

Thanks

Bu araştırma 2020-FBE-A04 nolu proje olarak Iğdır Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenerek yürütülmüştür.

Determination of Quality Characteristics of Some Alfalfa (Medicago sativa L.) Varieties in Iğdır Ecological Conditions

Abstract

The research was carried out to determine the feed quality characteristics of 19 varieties, 18 registered varieties and 1 local variety, under Iğdır ecological conditions in 2017, 2018 and 2019. Experiment were set up with 3 replications according to randomized complete block design in the wet trial field of Igdir University Agricultural Research and Application Center. In this research, crude protein content (CP), acid detergent lignin (ADL), neutral detergent fiber (NDF) rate, acid detergent fiber (ADF) rate, dry matter digestibility (DMD), dry matter intake (DMI) rate, digestible energy (SE ), metabolic energy (ME) and relative feed value (RFV) of Başbağ, Gea, Elçi, Kayseri, May İside, Magna 601, Savaş, Ezzeline, Magnum V, La Bella, Giulia, Plato, La Torre, Prosementi, Queen, Bilensoy 80, Emiliano, Sunter and Gacer (local variety) alfalfa varieties were determined. According to the three-year average, the CP rates of alfalfa varieties are 16.9% and 22.0%, ADL rates 6.88% and 9.81%, NDF rates 39.4% and 42.9%, ADF rates 28.1% and 31.9%, DMD rates 64.1% and 67.0%, DMI rates 2.82% with 3.06%, DE amounts between 3.01 and 3.14 Mcal kg-1, ME amounts between 2.47 and 2.58 Mcal kg-1 and RFV values between 141.2 and 156.8.

Keywords

Nutritional content, Alfalfa, NDF, ADF, ADL, crude protein

Project Number

2020-FBE-A04

References

• Açıkbaş S, Albayrak S, Türk M, 2017. Doğal Vejetasyondan Toplanan Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi. 4 (2): 155-162
• Açıkgöz E. 1995. Yembitkileri (II. Baskı). Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Basımevi No: 7-025-0210. Bursa.
• Açıkgöz E. 2001. Yembitkileri. (Yenilenmiş 3. Baskı). Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No: 182. Vipaş A. Ş. Yayın No: 58. İstanbul. 584 s.
• Albayrak S. Türk M. Sevimay SC. Kazaz S. Tonguç M. 2014. Göller Yöresinde Adi Yonca (Medicago sativa L.) Populasyonlarının Toplanması ve Karakterizasyon Çalışmaları. Tübitak. Tarım ve Ormancılık Araştırma Grubu. Proje No: 110O257.
• Albayrak S. Öten M. 2020. Döl Kontrolü Parsellerindeki Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Verim ve Kalite Özellikleri ile Genel Kombinasyon Yeteneklerinin Belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilim. Dergisi. 35: 353-360.
• Alçiçek A. 2002. Süt Sığırı Rasyonu Yapımında Temel İlkeler. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. No: 106: 124-135.
• Alçiçek A. Tarhan F. Özkan K. Adışen F. 1999. İzmir İli ve Civarında Bazı Süt Sığırcılığı İşletmelerinde Yapılan Silo Yemlerinin Besin Madde İçeriği ve Silaj Kalitesinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma. Hayvansal Üretim. 39-40: 54-63.
• Altınok S. Karakaya A. 2002. Forage Yield Of Different Alfalfa Cultivars Under Ankara Conditions. Turkish Journal of Agriculture and Forestry. 26(1): 11-16.
• Anonim. 2019. T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü. Ankara
• AOAC 1998. In P. Cunniff (Ed.). Official methods of analysis (16th ed.). USA: Association of Official Analytical Chemists.
• Avcıoğlu R. Geren H. Tamkoç A. Karadağ Y. 2009. Yembitkileri. Baklagil Yembitkileri. Cilt II.s. 290-316. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları. s. 277-545.
• Aydın İ. Uzun F. Algan D. 2015. Farklı coğrafi lokasyonlardan toplanan bazı yabani tek yıllık yonca türlerinin verim ve besinsel özellikleri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi. 30: 275-280.
• Ball DM. Hoveland CS. Lacefield GD. 1996. Forage Quality in Southern Forages. Publ. By the Williams Printing Company. 124-132.
• Bani P. Minuti A. Obonyo Luraschi A. Ligabue M. Ruozzi F. 2007. Genetic and environmental influences on in vitro digestibility of alfalfa. Italian Journal of Animal Science. 6(1): 251-253
• Çaçan E. Aydın A. Başbağ M. 2015. Bingöl Üniversitesi Yerleşkesinde Yer Alan Bazı Baklagil Yem Bitkilerine Ait Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi. 2 (1): 105–111.
• Çaçan E. Başbağ M. Aydın A. 2012. Diyarbakır İli Doğal Meralarından Toplanan Bazı Tek Yıllık Yonca Türlerinde (Medicago spp.) Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türk Doğa ve Fen Dergisi. 1(1): 34-38.
• Dumlu SE. Çakal Ş. Aksakal E. Uzun M. Özgöz MM. Terzioğlu K. Menteşe Ö. 2017. Erzurum Ekolojik Koşullarında Yonca (Medicago Sativa L.) Çeşit Adayının Performansının Belirlenmesi. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi. 32 (2): 55-61.
• Engin B. Mut H. 2018. Bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin nispi yem değerleri ile kimi mineral madde içeriklerinin biçim sıralarına göre değişimi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 15(02): 119-127.
• Engin B. Mut H. 2017. Farklı Yonca Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi. 27 (2): 212-219.
• Erbeyli B. 2017. Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago Sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verimi Ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek lisans tezi.
• Ferber D. 1999. Risks And Benefits: GM Crops İn The Cross Hairs. Science 286: 1662-1666.
• Fonnesbeck PV. Clark DH. Garret WN. Speth CF. 1984. Predicting Energy Utilization from Alfalfa Hay From The Western Region. Animal Science. (Western Section) 35: 305-308.
• Geleti D. Hailemariam M. Mengistu A. Tolera A. 2014. Biomass yield potential and nutritive value of selected Alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars grown under tepid to cool sub-moist agro-ecology of Ethiopia. E3 Journal of Agricultural Research and Development. 4(1): 7-14.
• Graham PH. Vance CP. 2003. Legumes: Importance And Constraints To Greater Use. Plant Physiol 131: 872–877.
• Gökalp S. Yazıcı L. Çankaya N. İspirli K. 2017. Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Tokat-Kazova Ekolojik Koşullarında Ot Verimi ve Kalite Performanslarının Belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 34 (3): 114-127.
• Gündel FD. Karadağ Y. Çınar S. 2014. Çukurova Ekolojik Koşullarında Bazı Sıcak Mevsim Baklagil Yem Bitkilerinin Verim. Kalite ve Adaptasyonu Üzerine Bir Araştırma. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 31(3): 10-19.
• Horner JL. Bush LJ. Adams GD. Taliaferro CM. 1985. Comparative Nutritional Value of Eastern Gamagrass and Alfalfa Hay for Dairy Cows. Journal of Dairy Science. 68: 2615-2620.
• Kaçar O. Göksu E. Azkan N. 2005. Bursa Koşullarında Farklı Bakteri Suşları İle Aşılamanın Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşit ve Hatlarında Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 42 (3): 21-32.
• Kanani J. Lukefahr SD. Stanko RL. 2006. Evaluation of tropical forage legumes (Medicago sativa. Dolichos lablab. Leucaena leucocephala and Desmanthus bicornutus) for growing goats. Small Ruminant Research. 65: 1–7.
• Karaköy T. Saraç H. 2018. Sivas Ekolojik Koşullarında Yetiştirilen Yonca Çeşitlerinin Bazı Agronomik ve Kalite Özelliklerinin İncelenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 5 (4): 620–627.
• Karslı MA. Denek N. Deniz S. Gündüz AŞ. 2002. Evaluation of Nutritive Value of Forages Grown around Van Lake. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi. 13(1-2): 25-30.
• Katić S. Milić D. Karagić Đ. Vasiljević S. Glamočić D. Jajić I. 2009. Variatıon of Protein. Cellulose and Mineral Contents of Lucerne as Influenced by Cultivar and Cut. Biotechnology in Animal Husbandry 2 (5-6): 1189-1195.
• Keskin B. Temel S. Eren B. 2020. Iğdır Ekolojik Şartlarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerine Ait Ot Verimlerinin Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 7 (3): 757–764.
• Khalil JK. Sawaya WN. Hyder SZ. 1986. Nutrient Composition of Atriplex Leaves Grown in Saudi Arabia. J. Range Manage. 39: 104-107.
• Kır H. Tohumcu SA. Özkurt M. Karadağ Y. 2019. Sivas Şarkışla koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. ISPEC Uluslararası Tarım ve Kırsal Kalkınma Kongresi. 10-12 Haziran 2019. Siirt. s: 268-276.
• Monirifar H. 2011. Path Analysis of Yield and Quality Traits in Alfalfa. Notulae Botanicae Horti Agrobotanici Cluj-Napoca. 39(2): 190-195.
• Mutlu Z. 2019. Bazı Yonca Çeşitlerinde Farklı Biçim Zamanı Uygulamalarının Ot Verimi ve Kalitesi Üzerine Etkileri. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi.
• Öten M. Albayrak S. 2018. Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi. 27 (2): 55−61.
• Redfearn D. Zhang H. Caddel J. 2006. Forage quality interpretations. Oklahoma Cooperative Extension Service F-2117. http://pods.dasnr.okstate.edu/docushare/dsweb/Get/Document-2557/F-2117web.pdf (Erişim Tarihi: Aralık 2020).
• Sağlamtimur T. Tansı V. Baytekin H. 1990. Yem Bitkileri Yetiştirme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı. No:74. 238 s.
• Sheaffer CC. Peterson MA. Mccalin M. Volene JJ. Cherney JH. Johnson KD. Woodward WT. Viands. DR. 1995. Acide Detergent Fiber. Neutral Detergent Fiber Concentration and Relative Feed Value. North American Alfalfa İmprovemnt Conference. Minneapolis.
• Shultze M. Kondorosi A. 1998. Regulation Of Symbiotic Root Nodule Development. Annual Review of Genetic. 32: 33-37.
• SPSS. 2008. Statistical Package For The Social Sciences (SPSS/PC+). Chicago. IL.
• Stanaćev V. Dukic D. Kovčin S. Drinić M. Puvača N. Stanaćev V. 2010. Nutritive value of the genetically divergent genotypes of lucerne (Medicago sativa L.). African Journal of Agricultural Research. 5(11): 1284-1287.
• Tekce E. Gül M. 2014. Ruminant Beslemede NDF ve ADF’nin Önemi. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi. 9(1): 63-73.
• Temel S. Keskin B. Şimşek U. Yılmaz İH. 2016. The Effect of Saline and Non-saline Soil Conditions on Yield and Nutritional Characteristics of Some Perennial Legumes Forages. Journal of Agricultural Sciences (Tarım Bilimleri Dergisi). 22(4):528-538.
• Tilley JMA. Terry RA. 1963. A two-stage technique for the in vitro digestion of forage crops. J. Brit. Grassland Soc. 18: 104.
• Tucak M. Svetislav Popovic S. Bolaric S. Kozumplik V. 2008. Agronomic Evaluation of Alfalfa Genotypes under Ecological Conditions of Eastern Croatia. VII. Alps-Adria Scientific Workshop. Cereal Research Communications. 36: 651- 654.
• Türk M. Yağlıkara S. Albayrak S. 2018. Klon Parsellerinden Seçilen Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Ot Verimi ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 13(2): 52-59.
• Ünalp E. 2014. Farklı Gelişme Dönemleri ve Biçim Sıralarında Yonca (Medicago sativa L.) Kuru Otunun Ham Protein. Selüloz ve Bazı Mikrobiyolojik Özelliklerinin Belirlenmesi. Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
• Van Soest PJ. 1994. Nutritional Ecology of the Ruminant (2nd Ed.). Ithaca. N.Y.: Cornell University Press.
• Van Soest PJ. Robertson JD. Lewis BA. 1991. Methods For Diatery Fibre. Neutral Detergent Fibre And Non-Starch Polysaccharides İn Relation To Animals Nutrition. Journal of Dairy Science. 74: 3583-3597.
• Yavuz M, 2005. Bazı Ruminant Yemlerinin Nispi Yem Değeri ve İn vitro Sindirim Değerlerinin Belirlenmesi. GOÜ. Ziraat Fakültesi, 22 (1): 97-101.
• Yılmaz M. Albayrak S. 2016. Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago Sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim Ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi. 25(1): 42-47.