Kırsal Kentler: Lusitania Villaları’nda Dekoratif Programlar ve Mimari Modeller

Yıl 2017, Sayı: 10, 117 - 124, 30.11.2017

André Carneıro

https://doi.org/10.26658/jmr.357020

Cited By: 1

Öz

Lusitania villarındaki en dikkat çekici özelliklerden biri onların çeşitliliğidir: Her yer, sahipleri tarafından

özenle tanımlanan içerikler ve sembollerden oluşmaktadır. Farklı mimari ve ikonografik değişkenleri analiz

ederek, bu sahiplerin kim olduklarını ve bu seçkinlerin Akdeniz Oikoumene’sinin daha büyük resmine ait tüm

içeriği nasıl aktardıklarını anlamaya çalışmaktayız. Lusitania villalarında bulunan kültürel değerlerin nasıl

aktarıldığını anlayabilmek için peyzaj, bina alanları ve bitkiler, iç ve dış çevre arasındaki ilişki, ikonografik ve

dekoratif sembolik içerik incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Lusitania, Roma villası, dekoratif program, Roma mozaikleri, Roma mimarisi

Urbs in Rure: Decorative Programmes and Architectural Models in Lusitania’s Villae

Öz

One of the most remarkable characteristics in Lusitania’s villae is their diversity: Each place embodies a set of

contents and symbols, which were carefully defined by their owners. By analysing all the different architectural

and iconographic variants, we are trying to understand who these domini were and how the elites conveyed

all contents belonging to the bigger picture of the Mediterranean Oikoumene. Landscape, building spaces and

plants, the relation between inner and outer environments, iconographic contents, and decorative grammar

are analysed in order to be able to understand the way in which the cultural values found in Lusitania’s villae

were transmitted.

Anahtar Kelimeler

Lusitania, Roman villa, decorative programs, Roman mosaics, Roman architecture

Kaynakça

• J. de Alarcão – R. Étienne – F. Mayet, 1990, Les villas romaines de São Cucufate (Portugal), Paris, E. de Boccard.
• T. Álvarez Martínez – J. M. Nogales Basarrate, 1990, “Algunas consideraciones sobre la decoración de las villae del territorium emeritense: musivaria y escultura”, J.-G. Gorgeset – M. Salinas de Frías (eds.), Les campagnes de lusitanie romaine: occupation du sol et habitats. (Collection de la Casa de Velázquez n. 47) Madrid/Salamanca, Casa de Velázquez/Ediciones Universidad de Salamanca, 273-296.
• A. Carneiro, 2014, Lugares, tempos e pessoas. Povoamento rural romano no Alto Alentejo. Coimbra, Imprensa da Universidade de Coimbra, colecção Humanitas Supplementum n. 30.
• A. Carvalho – M. J. de Almeida, 2003, “A água e o mármore na villa baixo-imperial da Quinta das Longas (S. Vicente e Ventosa, Elvas), Elvas–Caia” Revista Internacional de Cultura e Ciência, 113-126.
• F. Carlos, 2002, “Os chamados castella do sudoeste: arquitectura, cronologia e funções”, Anejos España Antigua 75, 177-193.
• E. Gallochio, 2014, “Aule tardoaniche a pianta basilicale: consoderazioni architettoniche e decorative a partire dall’esempio della Villa del Casale”, P. Pensabene – C. Sfameni (eds.), La Villa Restaurata e i Nuovi Studi sull’Edilizia Residenziale Tardoantica, Bari, Edipugla, 277-287.
• J. G. Gorges, 1979, Les Villas Hispano-Romaines: inventaire et problématique archéologiques, Paris, E. de Boccard.
• J. G. Gorges, 2008, “L’architecture des villae romaines tardives: la création et le développement du modèle tétrarchique”, C. Fernández Ochoa – V. García-Entero – F. Gil Sendino (eds.), Las villae tardorromanas en el occidente del Imperio. Arquitectura y función. IV Coloquio Internacional de Arqueología en Gijón, Gijón, Ediciones Trea, 27-48.
• J. Lancha - P. André, 2000, Corpus dos mosaicos romanos de Portugal. II – Conventvs Pacensis. 1 – A villa de Torre de Palma, 2 volumes, Lisbon, Instituto Português de Museus.
• S. MacCormack, 1981, Art and ceremony in Late Antiquity. Berkeley, University of California Press.
• V. G. Mantas – P. Silliéres, 1990, “La vie économique du domaine et des villas”, J. de Alarcão – R. Étienne – F. Mayet, Les villas romaines de São Cucufate (Portugal), Paris, E. de Boccard, 149-186.
• E. Morvillez, 1996, “Sur les installations de lits de repas en sigma dans l’architecture du Haut et du Bas- Empire”, Pallas 44, 119-138.
• M. Pessoa, 2008, “Um stibadium com mosaico na villa romana do Rabaçal”, Revista de Historia da Arte 6, 139-161. F. N. Ribeiro, 1972, A villa romana de Pisões, Beja.
• M. F. G. Rodríguez – A. Carvalho, 2008, “Torre Águila y las villas de la Lusitania interior hasta el occidente atlántico”, C. Fernández Ochoa – V. García Entero – F. Gil Sendino (eds.), Las villae tardorromanas en el occidente del imperio: Arquitectura y Función, IV Coloquio Internacional de Arqueologia en Gijón, Ed. Trea, Gijón, 302-344.
• N. Terrenato, 2007, “The essential countryside. The Roman world” S. Alcock – R. Osborne (eds.) Classical Archaeology, London, Blackwell, 144-167.
• D. Vaquerizo Gil – J.M. Noguera Celdrán, 1997, La villa romana de El Ruedo (Almedinilla, Cordoba). Decoración escultórica y interpretación, Murcia.
• G. Volpe, 2006, “Stibadium e convivium in una villa tardoantica (Faragola - Ascoli Satriano)” M. Silvestrini – T. Spagnoulo Vigorita – G. Volpe, (eds.), Studi in onore di Francesco Grelle, Bari, 319-349.