Akyatan Lagünü (Karataş, Adana) Diyatom ve Dinoflagellat Topluluklarının Zamansal Değişimi

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 34 - 38, 26.12.2018

Gürkan Akbulut Sevim Polat

Öz

 Lagüner alanlar bulundukları çevrenin fiziksel ve kimyasal çevresel koşullarından fazla etkilenen hassas
ekosistemlerdir. Bu çalışmada, Adana İli Karataş ilçesi sınırları içerisinde bulunan Akyatan Lagünü’nde diyatom
ve dinoflagellat topluluklarının zamansal değişimi incelenmiştir. Bu bağlamda Nisan 2015-Ocak 2016
periyodunda, lagün içinde seçilen 6 istasyondan su örnekleri alınmıştır. Lagün suyunda nitrit+nitrat, fosfat ve
silikat gibi besin elementi değerleri örnekleme dönemleri arasında önemli dalgalanmalar göstermiş, drenaj kanalı
ve diğer karasal girdilerin etkisiyle bazı dönemlerde oldukça yüksek seviyelere ulaşmıştır. Lagünde diyatom ve
dinoflagellat yoğunluklarının mevsimsel dağılımı incelendiğinde, diyatom yoğunluğu 0,04x105 hücre l-1 ile
21,23x105 hücre l-1 aralığında değişmiştir. En düşük diyatom yoğunluğu Ocak 2016’da, en yüksek diyatom
yoğunluğu ise Ekim 2015’de gözlenmiştir. Lagünde dinoflagellat yoğunluğu 0,28x105 hücre l-1 ile 80,55x105
hücre l-1
arasında değişmiştir. En düşük dinoflagellat yoğunluğu Ocak 2016’da, en yüksek yoğunluk ise Nisan
2015’de tespit edilmiştir. Akyatan Lagünü’nde dinoflagellatlar hem çeşitlilik hem de yoğunluk olarak
diyatomlardan daha baskın bulunmuştur. Diyatom ve dinoflagellat yoğunluklarının oldukça yüksek düzeylere
ulaşmasında ortamdaki yüksek besin elementi düzeylerinin etkili olduğu sonucuna varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Akyatan Lagünü, Fitoplankton, Diyatom, Dinoflagellat, Zamansal Değişim

Temporal Variations of Diatom and Dinoflagellate Communities of Akyatan Lagoon (Karataş, Adana)

Öz

Lagoon areas are sensitive ecosystems that are highly affected by the physical and chemical
environmental conditions of the surrounding area. In this study, temporal changes of diatom and dinoflagellate
communities and some physicochemical parameters were investigated in Akyatan Lagoon, located in the Karataş
district of Adana. In this context, water samples were collected from 6 selected stations within the lagoon during
April 2015-January 2016 period. Nutrient values such as nitrite+nitrate, phosphate and silicate showed
considerable fluctuations in the lagoon, and due to the drainage canal and other terrestrial inputs, have reached
quite high levels. When the seasonal distribution of diatom and dinoflagellate abundances in the lagoon was
examined, the diatom abundances varied between 0.04x105 cells l-1
and 21.23x105 cells l-1
. The lowest diatom
abundance was observed in January 2016 where the highest abundance was observed in October 2015. The
dinoflagellate abundance in the lagoon varied between 0.28x105
cells l-1 and 80.55x105
cells l-1
. The lowest
dinoflagellate abundance was detected in January 2016 and the highest abundance was detected in April 2015.
Dinoflagellates were more abundant than the diatoms in the Akyatan Lagoon. It was deduced that the high levels
of nutrients in the environment is influential on diatom and dinoflagellate abundance to reach very high levels.

Anahtar Kelimeler

Akyatan Lagoon, Phytoplankton, Diatom, Dinoflagellate, Temporal Change

Kaynakça

• Kaynaklar
• Adana İli Çevre Durum Raporu, (2016). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü, 157 s.
• APHA, (1980). Standard Methods For the Examination of Water and Wastewater. APHA-AWWA-WPCF.15 th. Edition. Washington.
• Caroppo, C. (2000). The contribution of picophytoplankton to community structure in a Mediterranean brackish environment. Journal of Plankton Research, 22(2), 381-397.
• Çevik, F., Polat, S. & Dural, M. (2008). Akyatan ve Tuzla lagünlerinin (Adana, Türkiye) fitoplanktonu ve mevsimsel değişimi, Journal of Fisheries Sciences, 2(1), 19-29.
• Demir, A. (2008). Akyatan Lagününde Tuzluluk ve Bazı Kirlilik Düzeylerinin Saptanarak Coğrafi Bilgi Sistemi Destekli Dağılımlarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Demir, A. & Selek, Z. (2009). Akyatan Lagünü’nde tuzluluk değişiminin mevsimsel izlenmesi, Ç.Ü. Müh. Mim. Fak. Dergisi, 24, 1-2, 165-178.
• Egemen, Ö., Önen, M., Büyükışık, B., Hoşsucu, B., Sunlu U., Gökpınar, Ş. & Cirik, S. (1999). Güllük Lagünü ekosistemi, Türkiye Journal of Agriculture and Forestry, 23(3),927-947.
• El Madani, F., Chiaar, A. & Chafi, A. (2011). Phytoplankton composition and abundance assessment in the Nador lagoon (Mediterranean coast of Morocco). Acta Bot. Croat. 70 (2), 269–288.
• Fanuko, N. & Valcıc, M. (2009). Phytoplankton composition and biomass of the northern Adriatic lagoon of Stella Maris, Croatia. Acta Bot. Croat. 68 (1), 29–44.
• Grasshoff, K., Kremlıng, K. & Ehrhardt, M. (1998). Methods of Seawater Analysis. Third edition, Wiley-VCH, 600 p.
• Hlaili, A.S., Grami, B., Niquil, N., Gosselin, M., Hamel, D., Troussellier, M. & Mabrouk, H.H. (2008). The planktonic food web of the Bizerte lagoon (south-western Mediterranean) during summer: I. Spatial distribution under different anthropogenic pressures. Estuarine, Coastal and Shelf Science, 78 (1), 61-77.
• Orman ve Su İşleri Bakanlığı ve Doğa Araştırmaları Derneği (2013). Akyatan ve Tuzla Lagünleri Yönetim Planı (2013-2017). 170 sayfa.
• Sahraoui, I., Bouchouıcha, D., Mabrouk H.H. & Hlaili, A.S. (2013). Driving factors of the potentially toxic and harmful species of Prorocentrum Ehrenberg in a semi-enclosed Mediterranean lagoon (Tunisia, SW Mediterranean). Mediterranean Marine Science, 14/2: 353-362.
• Sarno, D., Zingone, A., Saggiomo, V. & Carrada, G.C. (1993). Phytoplankton biomass and species composition in a Mediterranean coastal lagoon. Hydrobiologia, 271(1), 27-40.
• Sönmez M.E. & Artuk, C. (2011). Akyatan Lagünü Çevresinde Arazi Kullanımındaki Değişimlerim Zamansal İncelenmesi ve Ekosistem Üzerindeki Olumsuz Etkilerinin Belirlenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, 25-39.
• Strickland, J.D.H. & Parsons, T.R. (1972). A Practical Handbook of Seawater Analysis. Bull. Fish Res. Board. Can.,167, Ottawa, 310 p.
• WWF-Türkiye. (2008). Türkiye’deki Ramsar alanları değerlendirme raporu, WWF- Türkiye (Doğal Hayatı Koruma Vakfı), 129 s.