AVRUPA KUŞKUCULUĞUNUN PARLAMENTO’DAKİ SESİ KİMLİK VE DEMOKRASİ GRUBU

Yıl 2020, , 515 - 526, 03.11.2020

Hasan Boztürk

https://doi.org/10.26809/joa.5.036

Öz

Avrupa bütünleşme sürecine yönelik karşıt görüşler, Birliğin kurulduğu dönemlerde görülse de son yıllarda Birliğin varlığına ve politikalarına karşı yapılan eleştiriler, Avrupa Birliği’nde Avrupa kuşkuculuğunun artmasına yol açmıştır. İlk olarak 1980’li yıllarda Margaret Thatcher tarafından kullanılan ve özellikle Maastricht Antlaşması ile gündeme gelen Avrupa kuşkuculuğu, günümüzde Birliğin geleceğinin sorgulanması açısından oldukça önemli bir gündem maddesini oluşturmaktadır. Bu doğrultuda çalışma, öncelikle Avrupa Birliği’nde Avrupa kuşkuculuğu kavramının temellerini ortaya koyduktan sonra, parti temelli kuşkuculuk üzerinden Avrupa Parlamentosu’nda Avrupa kuşkucusu partilerin temsili konusuna odaklanacaktır. 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Avrupa kuşkucusu partilerin, önceki seçimlerin aksine farklı gruplara dağılmak yerine, bir çatı altında toplanarak tek sesli hareket etmeye başlamaları, Avrupa Birliği’nde kuşkuculuğun öneminin arttığının önemli bir göstergesidir. Bu bağlamda çalışma, kuşkuculuğu Kimlik ve Demokrasi Grubu (Identity and Democracy Group) üzerinden ele alıp, açıklamaya çalışacaktır. 

Anahtar Kelimeler

Avrupa Kuşkuculuğu, Avrupa Parlamentosu, Siyasi Partiler

THE VOICE OF THE EUROSCEPTICISM IN THE EUROPEAN PARLIAMENTIDENTITY AND DEMOCRACY GROUP

Öz

Although the opposing views on the European integration process were seen during the establishment of the European Union, the criticisms made against the existence and policies of the Union in recent years have led to an increase in Euroscepticism in the European Union. Euroscepticism, which was first used by Margaret Thatcher in the 1980s and came to the fore especially with the Maastricht Treaty, constitutes a very important agenda item in terms of questioning the future of the Union. In this direction, the study will focus on the representation of Eurosceptic parties in the European Parliament through party-based Euroscepticism, after firstly laying down the foundations of the concept of Euroscepticism in the European Union. In the 2019 European Parliament elections, unlike previous elections, Eurosceptic parties gathered under one roof and started to act monophonically instead of dispersing among different groups, which is an important indicator of the increasing importance of Euroscepticism in the European Union. In this context, the study will try to explain and address Euroscepticism through the Identity and Democracy Group

Anahtar Kelimeler

Euroscepticism, European Parliament, Political parties

Kaynakça

• ALMEIDA, D. (2010). “Europeanized Eurosceptics? Radical Right Parties and European Integration”, Perspectives on European Politics and Society, 11 (3), 237-253.
• CANBOLAT, İ. (2014). Avrupa Birliği ve Türkiye-Uluslar Üstü Sistemle Ortaklık, Bursa: Alfa Aktüel.
• CİCİOĞLU, Ş. ve CİCİOĞLU, F. (2020). “Avrupa Birliği’nde Aşırı Sağa Etki Eden Faktörlerden biri olarak Ekonomik Kriz (2008-2018)”, Turkish Studies-Social, 15 (2), 107-125.
• CONTI, N. (2003). ‘Party Attitudes to European Integration: A Longitudinal Analysis of the Italian Case’. EPERN Working Paper 13 (Guildford: European Parties Elections and Referendums Network).
• ELBİR, H.Ç. (2019). “Avrupa Birliği Yeni Yönetim Kadrosuna Kavuştu”, Avrasya İncelemeleri Merkezi, Rapor No:21.
• European Parliament Website, “European Parliament Election Results”, 2020, https://www.europarl.europa.eu/election-results-2019/en/tools/comparative-tool/, [Erişim Tarihi: 10 Eylül 2020].
• European Parliament Website, “European Parliament”, 2020, https://www.europarl.europa.eu/about-parliament/en/in-the-past/previous-elections, [Erişim Tarihi: 09 Eylül 2020].
• FLOOD, C. (2002). ‘Euroscepticism: A Problematic Concept’, Paper presented at the UACES 32nd Annual Conference and 7th Research Conference, Queen’s University Belfast.
• FORD, R.; GOODWIN, M.J. and CUTTS, D. (2012). “Strategic Eurosceptics and polite xenophobes: Support for the United Kingdom Independence Party (UKIP) in the 2009 European Parliament elections”, European Journal of Political Research, 51, 204-234.
• GÜL, H. (2009). “Avrupa Birliği Sürecinde Avrupa Siyasi Partileri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (3), 53-73.
• HOBOLT, S.B.; VAN DER BRUG, W.; DE VREESE, C.H.; BOOMGAARDEN, H.G.; HINRICHSEN, M.C. (2011). “Religious Intolerance and Euroscepticism”, European Union Politics, Published online, 1-21.
• IDG Website, “Identity and Democracy Party”, https://www.id-party.eu, [Erişim Tarihi: 02 Eylül 2020].
• İNAT, K. ve CİCİOĞLU, F. (2014). “Avrupa Birliği”, Ed. Şaban Kardaş ve Ali Balcı, Uluslararası İlişkilere Giriş, İstanbul: Küre Yayınları, 641-654.
• KOPECKY, P. and MUDDE, C. (2002). “The Two Sides of Euroscepticism Party Positions on European Integration in East Central Europe”, European Union Politics, 3 (3), 297-326.
• MARKS, G. and HOOGHE, L. (1999). “National Parties and the Contestation of Europe”. In T. Banchoff & M.P. Smith (eds.), Legitimacy and the European Union. London: Routledge.
• REÇBER, K. (2010). Avrupa Birliği Kurumlar Hukuku ve Temel Metinleri, Bursa: Alfa Aktüel.
• ROVNY, J. (2004). “Conceptualising Party-based Euroscepticism: Magnitude and Motivations”, Eds. Marc Vuijlsteke, Anja Fiedler and Pierpaolo Settembri, Does Euroscepticism have a Passport?, Belgium, Collegium, No.29, 31-48.
• SABBATI, G. (2014). “European Parliament: Facts and Figures”, European Parliamentery Research Service, Brifing November 2014.
• SAYGIN, D. (2013). “Dünden Bugüne Avrupa Parlamentosu”, İçinde: E. Tezcan (ed.), Başlangıçtan Günümüze Avrupa Birliği Kurumları. İstanbul: Hayat Yayınları. SAYGIN, D. ve ULTAN, M.Ö. (2016). “Avrupa Birliği’nde Demokrasi Yolunda Bir Adım: Komisyon Başkanlığı Seçimi Üzerine Bir Sınav”, Journal of Awareness, 2 (1), 31-44.
• SAYGIN, D. ve ULTAN, M.Ö. (2016). “Ekonomi ve Siyaset Bağlamında İngiltere-Avrupa Birliği İlişkileri: Tarihsel Bir Analiz”, Güvenlik Stratejileri Dergisi, 12 (23), 71-102.
• SØRENSEN, C. (2008) ‘Love Me, Love Me Not: A Typology of Public Euroscepticism’. EPERN Working Paper 19 (Guildford: European Parties Elections and Referendums Network).
• SUTCLIFFE, J.B. (2010). “The Roots and Consequences of Euroscepticism: An Evaluation of the United Kingdom Independence Party”, Paper prepared for presentation at ‘European Integration: Past, Present and Future’, Wilfred Laurier University, Waterloo, Ontario, 30 April-1 May 2010, pp.1-27.
• TAGGART, P (1998). “A touchstone of dissent: Euroscepticism in contemporary Western European party systems”, European Journal of Political Research, 33, 363-388.
• TAGGART, P. and SZCZERBIAK, A. (2004). “Contemporary Euroscepticism in the party systems of the European Union candidate states of Central and Eastern Europe”, European Journal of Political Research, 43, 1-27.
• TAGGART, P., and SZCZERBIAK, A. (2002). “The Party Politics of Euroscepticism in EU Member and Candidate States”, ‘Opposing Europe Research Network’ Working Paper, No.6.
• TREIB, O. (2020). “Euroscepticism is here to stay: What cleavage theory can teach us about the 2019 European Parliament elections”, Journal of European Public Policy, DOI: 10.1080/13501763.2020.1737881.
• ULTAN, M.Ö. (2016). Avrupa Birliği’nde Yasa Dışı Göçün Önlenmesi ve Ülke Uygulamaları, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• ULTAN, M.Ö. (2018). “Avrupa Birliği Hukuku Bağlamında Yetki ve Demokrasi Açığı Sorunlarına Siyasal Bir Bakış”, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16 (1), 1-17.
• ULTAN, M.Ö. ve ÖRNEK, S. (2015). “Euroscepticism In The European Union”, International Journal of Social Sciences, 4 (2), 49-57.
• ÜLGER, İ.K. (2007). Avrupa Birliği’nin ABC’si, Ankara: Sinemis Yayınları.
• ÜLGER, İ.K. (2015). Avrupa Birliği Rehberi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• VASILOPOULOU, S. (2011). ‘European Integration and the Radical Right: Three Patterns of Opposition’, Government and Opposition, 46 (2), 223-244.
• WARD, I. (1996). “Identifying the eurosceptic”, Res Publica, 2 (1), 87–100.
• YATAĞAN, A.G., AKMAN, E. ve KİRİŞ, H.M. (2017). “Karşılaştırmalı Çerçevede Avrupa Parlamentosunda Siyasal Gruplar”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19 (33), 12-23.