Introduction: Traumatic pneumothorax is a preventable cause of death in trauma patients. Treatment of small traumatic pneumothorax without respiratory distress is controversial. In this study, we tried to determine the risk factors for the development of late traumatic pneumothorax and the safety of treatment with observation in appropriate patients.
Material and Methods: Between August 2020 and December 2023, 167 patients admitted to the emergency department for blunt chest trauma with less than 4 rib fractures were retrospectively analyzed. Age, gender, mechanism of trauma, number of rib fractures, rib fracture location, concomitant traumas and pulmonary complications were recorded.
Results: The study included 167 patients. There were 107 males (%) and 60 females (%). The age of the patients ranged from 17 to 89 years (mean, 52.6 years). Early pneumothorax was seen in 10 patients (0.59%) and late pneumothorax in 9 patients (0.53%). In statistical analysis, there was a significant correlation between late pneumothorax and the number of rib fractures (p=0.001) and subcutaneous emphysema (p=0.023). There was no significant association between late pneumothorax and other parameters.
Conclusion: Increased number of rib fractures and pulmonary complications are harbingers of traumatic pneumothorax. Observation is an adequate treatment modality in late pneumothoraxes without respiratory distress and radiologic progression.
Yok
Giriş: Travmatik pnömotoraks travma hastalarında önlenebilir bir ölüm nedenidir. Solunum sıkıntısının eşlik etmediği küçük travmatik pnömotoraksların tedavisi tartışmalıdır. Bu çalışmada, travmatik geç dönem pnömotoraksın gelişimindeki risk faktörlerini ve uygun hastalarda gözlem ile tedavinin güvenlirliğini belirlemeye çalıştık.
Materyal ve Metod: Ağustos 2020 ile Aralık 2023 tarihleri arasında 4’ten daha az kaburga kırığı olan, künt göğüs travması nedeniyle acil servise başvuran 167 hasta geriye dönük olarak incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, travma mekanizması, kaburga kırığı sayısı, kaburga kırığı yeri, eşlik eden travmalar ve pulmoner komplikasyonlar kaydedildi.
Bulgular: Çalışmaya 167 hasta dahil edildi. Hastaların 107’si erkek (%) ve 60’ı kadın (%) idi. Hastaların yaşları 17 ila 89 yıl arasında değişmekte idi (ortalama, 52,6 yıl). Erken dönem pnömotoraks 10 (%0.59), geç dönem pnömotoraks 9 (%0.53) hastada görüldü. İstatistiksel incelemede geç dönem pnömotoraks ile kaburga kırığı sayısı (p=0.001) ve ciltaltı amfizem (p=0.023) arasında anlamlı ilişki vardı. Geç dönem pnömotoraks ile diğer parametreler arasında anlamlı bir ilişki yoktu.
Sonuç: Kaburga kırığı sayısının artması ve pulmoner komplikasyon travmatik pnömotoraksın habercisidir. Tanıda çoğu zaman ekspiryumda çekilen PA Akciğer grafisi yeterlidir. solunum sıkıntısı olmayan ve radyolojik olarak progresyon göstermeyen geç dönem pnömotorakslarda gözlem yeterli bir tedavi yöntemidir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Göğüs Cerrahisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 29 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 4 |