Kurumsal İtibarı Yönetmede Stratejik Bir Araç Olarak İnternet Siteleri: Türkiye’de Faaliyet Gösteren Asırlık Aile İşletmeleri Örneği

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: Özel Sayı, 71 - 89, 30.12.2021

Tuncay Odabaş , Esra G. Kaygısız

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de bir asırdan fazla süredir faaliyet gösteren aile işletmelerinin kurumsal internet sitelerinde web tabanlı itibar değişkenlerine ne düzeyde yer verdiklerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yöntemi kullanılmış ve tek yönlü MANOVA analizi yapılmıştır. İnternet sitelerinde olması gereken unsurlar 7 ana kategori ve bu kategoriler altında yer alan 57 değişken çerçevesinde değerlendirilmiştir. Çalışmada incelenen asırlık aile işletmeleri listesi, Yüzyıllık Markalar Derneği internet sitesindeki “Üye Markalarımız” bağlantısında yer alan işletme isimleri listesi, Aile İşletmeleri ve Girişimcilik Uygulama ve Araştırma Merkezi (AGMER) tarafından 2004, 2006, 2008 ve 2010 yıllarında hazırlanan Asırlık Aile İşletmeleri Tabloları ile Dil (2016)’in yapmış olduğu “Türkiye’de Uzun Ömürlü İşletmeler: Kim? Nerede? Ne Yapıyor?” çalışmasında belirtilen “Uzun Ömürlü Türk İşletmelerinin Listesi” tablosu esas alınarak oluşturulmuştur. Söz konusu üç liste birleştirilmiş ve Türkiye’de 2020 yılı itibariyle 143 asırlık aile işletmesi olduğu belirlenmiştir. Bu işletmelerin kurumsal internet siteleri arama motorları ile taranmış ve 78 işletmenin kurumsal internet sitesine sahip olduğu saptanmıştır. Yapılan analizler sonucunda incelenen işletmelerin, web tabanlı kurumsal itibar değişkenlerini orta etkili düzeyde ele aldıkları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Aile İşletmeleri, Kurumsal İtibar, İnternet, Kurumsal Web Siteleri

Destekleyen Kurum

20. Uluslararası İşletmecilik Kongresi'nde Bildiri Olarak Sunulmuştur

Websites as a Strategic Tool for Managing Corporate Reputation: The Case of Centennial Family Businesses Operating in Turkey

Öz

The aim of this study is to reveal to what extent family businesses that have operated for more than a century and been recognized as a brand in Turkey, include web-based corporate reputation variables on their websites. In the study, the content analysis method was used and one-way MANOVA analysis was performed. The components that should be on the websites were evaluated as 57 items under 7 main categories. The list of centennial family businesses examined in the study, the list of business names in the “Our Member Brands” link on the website of Yüzyıllık Markalar Derneği, the Table of Centennial Family Businesses prepared by the Family Business and Entrepreneurship Application and Research Center (AGMER) in 2004, 2006, 2008 and 2010, and Dil (2016)'s “Long-lived Businesses in Turkey: Who? Where? What is she doing?” It was created on the basis of the “List of Long-lived Turkish Enterprises” table specified in the study. The three lists in question were combined and it was determined that there are 143 centuries old family businesses in Turkey as of 2020. The corporate websites of these businesses were scanned with search engines and it was determined that only 78 businesses had a corporate website. As a result of the analyses made, it was determined that the companies examined handled the web-based corporate reputation variables at a moderately effective level.

Anahtar Kelimeler

Family Businesses, Corporate Reputation, Internet, Corporate Websites

Kaynakça

• Ağca, V. ve Kurt, M. (2007). İç girişimcilik ve temel belirleyicileri: Kavramsal bir çerçeve. Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 29, 83-122.
• Antoncic, B. ve Hisrich, R. D. (2001). Intrapreneurship: construct refinement and cross-cultural validation. Journal of Business Venturing, 16, 495–527.
• Antoncic, B. ve Hisrich, R.D. (2003). Clarifying the intrapreneurship concept. Journal of Small Business and Enterprise Development,10(1), 7-24.
• Armstrong, M. (2006). Handbook of human resource management practice. London: Kogan Page.
• Aslaner, E. (2010). Örgütsel değişim ve yenilikçilik: Bir özel okul örneği. (Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü). Erişim Adresi: https://dspace.ankara.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12575/29964/Esra_Aslaner_tez.pdf?sequence=1
• Barney, J. B. ve Delwyn N. Clark, (2007). Resource–Based Theory Creating and Sustaining Competitive Advantage. Oxford University Press.
• Baş, M. (2020). Algılanan örgütsel destek ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide işe adanmışlığın aracılık rolü – Erzincan’daki sağlık çalışanları üzerine bir uygulama. (Doktora Tezi, Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü). Erişim Adresi: https://www.yoktez.gov.tr
• Blau, P. (1964). Exchange and Power in Social Life. New York: Wiley.
• Casimir, G., Ng, Y. K., Wang, Y. K., and Ooi, G. (2014). The relationships amongst leader–member exchange, perceived organizational support, affective commitment, and in-role performance: A social-exchange perspective. Leadership & Organization Development Journal, 35, 366–385.
• Cheung, M. F. Y. ve Law, M. C. C. (2008). Relationships of organizational justice and organizational identification: The mediating effects of perceived organizational support in Hong Kong. Asia Pacific Business Review, 14(2), 213–231.
• Chow, I.H., Lo, W.C., Sha, Z. and Hong, J. (2006). The impact of developmental experience, empowerment, and organizational support on catering service staff performance. International Journal of Hospitality Management, 25, 478-495.
• Covin, J.G. ve Slevin, D.P. (1986). The development and testing of an organizational-level entrepreneurship scale. Frontiers of Entrepreneurship Research, 628-639.
• De Jong, J. ve Kemp, R. (2003). Determinants of co-workers’ innovative behaviour: An investigation into knowledge intensive services, International Journal of Innovation Management, 7(2), 189-212.
• Demir, M. (2012). Örgütsel destek, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma eğilimi ilişkisi: Havalimanı yer hizmetleri işletmelerine yönelik bir araştırma. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources. 14(1), 47-64.
• Dorenbosch, L., van Engen, M.L. ve Verhangen, M. (2005). On-the-job innovation: The impact of job design and human resource management through production ownership. Creativity and Innovation Management. 14(2), 129-141.
• Eisenberger, R., Huntington, R,, Hutchison, S., ve Sowa, D. (1986). Perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 71, 500-507.
• Eisenberger, R., Fasolo, P. ve Davis-Lamastro, V. (1990). Perceived organizational support and employee diligence, commitment, and innovation. Journal of Applied Psychology, 71 (1), 51-59.
• Eisenberger, R., Cummings, J., Armeli, S. ve Lynch, P. (1997). Perceived organizational support, discretionary treatment, and job satisfaction. Journal of Applied Psychology, 82(5), 812-820.
• Eraslan, H., Bulu, M. ve Bakan, İ. (2008). Kümelenmeler ve inovasyona etkisi: Turizm sektöründe uygulamalar. SOİD Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 5(3), 15-50.
• Erdem, B., Gökdeniz, A. ve Met, Ö. (2011). Yenilikçilik ve işletme performansı ilişkisi: Antalya’da etkinlik gösteren 5 yıldızlı otel işletmeleri örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 26(2), 77-112.
• Eren, M.Ş., Tokgöz, E. ve Saylan, O. (2014). Stratejik insan kaynakları yönetiminin işgören katılımı üzerindeki etkisi: İş zenginleştirme ve güçlendirmenin düzenleyici etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(2), 89-106.
• Gabriel, J.M.O., Odili, C.P. ve Dokubo, O.E.M. (2020). Job enrichment and organizational innovative behaviour of telecommunication companies in port Harcourt, rivers state, Nigeria. Noble International Journal of Business and Management Research. 4(7), 61-71.
• Hackman, R.J. (1975). Is job enrichment just a fad? Harvard Business Review, September- October: 129-138.
• Hackman, J. R., Oldham, G. R., Janson, R. ve Purdy, K. (1975). A new strategy for job enrichment. California Management Review, 57-71.
• Hackman, J. R., Oldham, G. R., Janson, R. ve Purdy, K. (1975). Motivation through the Design of Work: Test of a Theory. Organizational Behavior and Human Performance, 16, 250-279.
• Hellman, Chan M., Fuqua, D.R. ve Worley, J. (2006). A reliability generalization study on the survey of perceived organizational support: The effects of mean age and number of items on score reliability. Educational and Psychological Measurement, 66 (4), 631-642.
• Hofmann, D. A. ve Morgeson, F. P. (1999). Safety-related behavior as a social exchange: The role of perceived organizational support and leader–member exchange. Journal of Applied Psychology, 84, 286–296.
• Johari, J. ve Yahya, K. K. (2016). Job characteristics, work involvement, and job performance of public servants. European Journal of Training and Development, 40(7), 554-575.
• Karagöz, Y. (2019). SPSS ve AMOS uygulamalı nitel-nicel karma bilimsel araştırma yöntemleri ve yayın etiği. 2. Baskı. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
• Koçel, T. (1999). İşletme yöneticiliği, İstanbul: Beta Yayınları.
• Koyuncu, A.G. (2018). Örgütsel yenilik ölçeği: Uyarlama çalışması. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 7(17), 8-18. Erişim Adresi: https://www.researchgate.net/publication/324973631
• Kozak, M.A. ve Yılmaz, E.G. (2010). Otel yöneticilerinin iç girişimcilik algılamaları: Frigya bölgesi örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(1), 85-97.
• McNall, L.A., Masuda, A.D., Shanock, L.R. ve Nicklin, J.M. (2011). Interaction of core self-evaluations and perceived organizational support on work-to-family enrichment. The Journal of Psychology, 145(2), 133–149.
• Niehoff, B.P., Enz, C.A. and Grover, R.A. (1990). The impact of top-management actions on employee attitudes and perceptions. Group and Organization Studies, 15, 337-352.
• Nik Nor, M. N. I, Mahmood, R. ve Ab Rahim Roslan. (2012). The relationship between intrapreneurial orientation and job performance among academicians in Malaysian public universities. Asian Entrepreneurship Conference. 5-6 Nov. 2012, Kuala Lumpur, Malesia.
• Norton, S.D., Massengill, D. ve Schneider, H.L. (1979). Is job enrichment a success or a failure? Human Resource Management, 18(4), 28-37.
• Örnek, A. ve Ayas, S. (2015). Entelektüel sermaye ile yenilikçi iş davranışının işletme performansına etkisi: Bilişim sektörü uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 91-116.
• Özkan, O.S. ve Tosun, B. (2020). Psikolojik sermaye-iç girişimcilik ilişkisinde kişi-örgüt uyumunun aracı rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 16(2), 326-345.
• Özüçağlayan, H.N. (2015). İş zenginleştirmenin örgütsel çekicilik üzerine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.) Erişim Adresi: https://openaccess.maltepe.edu.tr/
• Peteraf, M. A. (1993). The Cornerstones of Competitive Advantage: A Resource–Based View. Strategic Management Journal. 14(3), 179–191.
• Pinchot, G. (1985). Intrapreneuring, New York: Harper and Row.
• Polat, D.D. (2011). Girişimcilik motivasyonu ve işletme yenilikçiliği arasındaki ilişkinin araştırılmasına yönelik turizm işletmelerinde bir araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6 (2), 227-254.
• Riggle, R.J., Edmondson, D.R. ve Hansen, J.D. (2009). A Meta-Analysis of the Relationship Between Perceived Organizational Support and Job Outcomes: 20 Years of Research. Journal of Business Research, 62, 1027–1030.
• Russell, R. D. ve Russell, C. J. (1992). An examination of the effects of organizational norms, organizational structure and environmental uncertainly on entrepreneurial strategy. Journal of Management, 18, 639-656.
• Searle, B., Bright, J. E. H. ve Bochner, S. (2001). Helping people to sort it out: The role of social support in the Job Strain Model. Work & Stress, 15(4), 328-346.
• Saleem, S., Shaheen, W.A. ve Saleem, R. (2012). The impact of job enrichment and job enlargement on employee satisfaction keeping employee performance as intervening variable: A correlational study from Pakistan. Kuwait Chapter of Arabian Journal of Business and Management Review, 1(9), 145-165.
• Schermerhorn, J.R. (1989). Management for productivity. 3rd Ed. John Wiley and Sons: New York.
• Settoon, R. P., Bennett, N. and Liden, R. C. (1996). Social exchange in organizations: Perceived organizational support, leader–member exchange, and employee reciprocity. Journal of Applied Psychology, 81, 219–227.
• Söker, F. (2016). İşletmelerde iç girişimcilik ve yönetsel-dönüşümsel liderlik: Karaman’da bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü), Erişim Adresi: http://dosya.kmu.edu.tr/sbe/userfiles/file/tezler/isletme/fahrettinsoker.pdf
• Taştan, M. (2008). İş yaşamı niteliği çalışmaları. Verimlilik Dergisi, 1, 127-151. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/verimlilik/issue/21746/233823
• Taştan, S., İşçi, E. ve Arslan, B. (2014). Örgütsel destek algısının işe yabancılaşma ve örgütsel bağlılığa etkisinin incelenmesi: İstanbul özel hastanelerinde bir çalışma. Pamukkale Üniversitesi SBE Dergisi, 19, 121-138.
• Van Knippenberg, D., Van Prooijen, J. W. ve Sleebos, E. (2013). Beyond social exchange: collectivism’s moderating role in the relationship between perceived organizational support and organizational citizenship behaviour. European Journal of Work and Organizational Psychology. 24(1), 152–160.
• Whittaker, S. ve Marchington, M. (2003). Devolving HR responsibility to the line threat, opportunity or partnership? Employee Relations, 25(3), 245-261.
• Yang, S.B. ve Lee, K.H. (2009). Linking empowerment and job enrichment to turnover intention: The influence of job satisfaction. International Review of Public Administration, 14(2), 13-23.
• Zahra, S. A. (1995). Corporate entrepreneurship and financial performance: The case of management leveraged buyouts. Journal of Business Venturing, 10, 225-247.