Rusya’da Egemen Demokrasi Söylemine Hukuksal ve Siyasal Bir Bakış

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 2, 57 - 66, 30.12.2023

Çağrı Alagöz

Öz

Egemenlik ve demokrasi kavramları hukuk ve siyaset bilimi literatüründe bir çalışma içerisinde sıklıkla ve birçok şeyi açıklamada kullanılan kavramlardan olmuştur. Ancak bu kavramların bir öbek olarak birlikte kullanılması çok yaygın olmamıştır. Egemen demokrasi kavramı ilk kez 2006 yılında Rusya Federasyonu’nda çeşitli bürokratik görevlerde bulunmuş Vladislav Surkov tarafından dile getirilmiştir. Tabi ki bu söylemin tarihselliği kadar hukuki ve siyasi karşılığı da oldukça önem arz etmektedir. Nitekim “egemen demokrasi” kavramının neyi kapsadığı ve neyi açıklamada kullanıldığı bu çalışmanın araştırma sorularına yön vermeyi amaçlamaktadır. Özellikle Putin döneminde dış politikada yönünü Batı’ya değil Avrasya olarak tanımlanan, kökleri İmparatorluk ve Sovyetler coğrafyasına referans gösterilen bu bölgeye dönmüş olan Rusya’nın stratejisini egemen demokrasi söylemiyle nasıl meşru bir zemine oturtmaya çalıştığı bu çalışmanın konusu olarak ortaya konulacaktır. Bu çalışmada egemen demokrasi söyleminin Rusya tarihinde devlet merkezli sistemin kurumsallığı çerçevesinde nasıl bir politik düzlem inşası için kullanıldığının hukuk ve siyaset temelinde incelenmesi amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Rusya, Egemenlik, Demokrasi, Anayasa, Avrasya

A Legal And Polıtıcal Perspectıve On The Dıscourse Of Sovereıgn Democracy In Russıa

Öz

The concepts of sovereignty and democracy have been used frequently in the literature of law and political science to explain many things. However, the use of these concepts together as a phrase has not been very common. The concept of sovereign democracy was first mentioned in 2006 by Vladislav Surkov, who held various bureaucratic positions in the Russian Federation. Of course, the legal and political implications of this discourse are as important as its historicity. As a matter of fact, what the concept of "sovereign democracy" encompasses and what it is used to explain aims to guide the research questions of this study. Especially in the Putin era, Russia, which has turned its foreign policy direction not to the West but to Eurasia, a region defined as Eurasia and rooted in the geography of the Empire and the Soviets, will try to legitimize its strategy with the discourse of sovereign democracy. This study aims to examine on the basis of law and politics how the discourse of sovereign democracy is used to construct a political plane within the framework of the institutionalization of the state-centered system in Russian history.

Anahtar Kelimeler

Russia, Sovereignty, Democracy, Constitution, Eurasia

Kaynakça

• Aristoteles (1975). Politika. Mete Tunçay (Çev.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Aristoteles (2013). Atinalıların Devleti. Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say Yayınları
• Ascher, A. (2020). Kısa Rusya Tarihi. Yavuz Alogan (Çev.). Ankara: Say Yayınları.
• Beriş, H. E. (2021). Modern Demokrasi Teorisi. Ankara: Kadim Yayınları.
• Bodin, J. (1955). Six Books of the Commonwealth. M. J. Tooley (Çev.). Oxford: Blackwell Publishers.
• Bodin, J. (1992). On Sovereignty. Julian H. Franklin (Ed.). Great Britain: Cambridge University Press.
• Bozaslan, B. M. (2020). Egemen Demokrasi ve Rus Kamu Yönetimi. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Dağı, Z. (2002). Rusya’nın Dönüşümü-Kimlik, Milliyetçilik ve Dış Politika. İstanbul: Boyut Yayıncılık.
• Dugin, A. (2015). Rus Jeopolitiği. Vügar İmanov (Çev.). İstanbul: Küre Yayınları.
• Heater, D. (2007). Yurttaşlığın Kısa Tarihi. Meral Delikara Üst (Çev.). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Kaya, S., & İşyar, Ö.G. (2009). Rus Yayılmacılığı ve Slavofil Düşüncenin Tarihsel Gelişimi. Orta Asya ve Kafkasya Araştırmaları, 4(8), 25-49.
• Kelsen, H. (2019). Demokrasi: Doğası & Değeri. Yasin Uysal (Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Kohn, H. (1983). Panslavizm ve Rus Milliyetçiliği. Agah Oktay Güner (Çev.). İstanbul: Kervan Yayınları.
• Kurat, A. N. (2010). Rusya Tarihi/Başlangıçtan 1917’ye Kadar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Levitsky, S., & Lucan A. W. (2010). Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes After the Cold War. Cambridge: Cambridge University Press.
• Linz, J. J. (1984). Totaliter ve Otoriter Rejimler. Ergun Özbudun (Çev.). Ankara: S Yayınları.
• Montesquieu. (2014). Kanunların Ruhu Üzerine. Fehmi Baldaş (Çev.). İstanbul: Hiperlink Yayınları.
• Pilyavskiy, V. İ. (1960). Russkiye Triyumfalnıye Pamyatniki. Leningrad: Obşestvo po Rasprostraneniyu Politiçeskih i Nauçnıh Znaniy RSFS-Leningradskoe Otdelenie.
• Riasanovsky, N. V., & Steinberg, M. D. (2016). Rusya Tarihi. Figen Dereli (Çev.). İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Sartori, G. (2014). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. Tunçer Karamustafaoğlu (Çev.). İstanbul: Sentez Yayıncılık.
• Stremooukhoff, D. (1953). Moscow the Third Rome: Sources of the Doctrine, Speculum, The University of Chicago Press, 28(1), 84-101.
• The Russian Primary Chronicle-Laurentian Text (1953). Samuel Hazzard Cross and Olgerd P. SherbowitzWetzor (Çev. ve Ed.). Massachusetts: The Mediaeval Academy Of America, Cambridge.
• Topsakal, İ. (2009). Rus Misyoner Kaynaklarına Göre Rus Çarlığı ve Türkler (1552-1917). İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı.
• Uygun, O. (2017). Demokrasi- Tarihsel, Siyasal ve Felsefi Boyutlar. İstanbul: On İki Levha Yayınları.
• Yayla, A. (2015). Siyaset Bilimi. Ankara: Adres Yayınları.
• Zakaria, F. (1997). The rise of Illiberal Democracy. Foreign Affairs, 76(6), 22-43.
• https://www.ng.ru/politics/1999-12-30/4_millenium.html
• http://www.pravo.gov.ru
• https://freedomhouse.org/country/russia/nations-transit/2022
• https://eng.globalaffairs.ru/articles/real-sovereignty-and-sovereign-democracy/
• https://www.rferl.org/a/kremlin-foreign-media-crackdown/31438446.html
• https://www.kommersant.ru/doc/4814830#id2043855
• https://www.kommersant.ru/doc/686274
• https://www.levada.ru/2021/07/01/presledovanie-zhurnalistov-v-rossii-vzglyad-soobshhestva-zhurnalistov-nezavisimyh-rossijskih-smi/