A Study on the Tendencies of Healthcare Workers to Use Digital Hospital Systems

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 2, 1 - 14

Zehra Antep , Volkan Öngel

Öz

It is seen that the positive or negative characteristics and perceptual differences that individuals have lead to different attitudes and behaviors in terms of accepting new technologies. In this study, it was investigated whether the tendencies of employees to new technologies and their technology acceptance attitudes regarding the use of HIMSS-EMRAM digital hospital systems differ according to their demographic characteristics in a health institution that has entered the digitalization process. According to the data obtained from the research, in the analysis of demographic variables and technology readiness index of healthcare workers, the optimism variable varies according to title and age, the innovation variable varies according to gender and age, and the discomfort and insecurity variables do not differ according to demographic variables. According to the results of the comparison of demographic variables and technology acceptance model of healthcare professionals, it was determined that the perceived benefit variable differs according to title and age, while the perceived ease of use variable differs only according to title.

Anahtar Kelimeler

Digital Hospital, Technology Acceptance Model, Technology Readiness Index

Etik Beyan

Bu çalışmanın anket uygulaması için Beykent Üniversitesi Sosyal ve Beşerî Bilimler Etik Kurulu tarafından, 05.02.2021 tarih ve 2021/ 2 nolu karar ile etik kurul izni verilmiştir. Etik Kurul Raporu ek dosyalara eklenmiştir.

Sağlık Çalışanlarının Dijital Hastane Sistemlerini Kullanma Eğilimleri Üzerine Bir Çalışma

Öz

Teknolojik değişimlerin hızlı gerçekleştiği dijital çağda bireylerin sahip olduğu olumlu ya da olumsuz unsurların ve algısal farklılıkların yeni teknolojileri kabul etme açısından farklı tutum ve davranışları ortaya çıkardığı görülmektedir. Bu çalışmada dijitalleşme sürecine giren bir sağlık kurumunda çalışanlarının yeni teknolojilere olan yatkınlıklarının ve HIMSS-EMRAM dijital hastane sistemleri kullanımıyla ilgili teknoloji kabul tutumlarının demografik özelliklerine göre farklılaşıp farklılaşmadığı araştırılmıştır. Bu amaç doğrultusunda öncelikle teknoloji kabul modeli ve teknoloji hazırlık indeksi hakkında kavramsal çerçeve açıklanmaktadır. Sonrasında çalışma metodu ve bulguları hakkında bilgi verilmektedir. Araştırmadan elde edilen verilere göre sağlık çalışanlarının demografik değişkenleri ile teknoloji hazırlık indeksi alt boyutlarının analizinde, iyimserlik boyutunun ünvan ve yaşa göre farklılıklar gösterdiği; yenilikçilik boyutunun cinsiyet ve yaşa göre farklılıklar gösterdiği; rahatsızlık ve güvensizlik boyutlarının ise demografik değişkenlere göre farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca teknoloji kabul alt boyutlarından algılanan fayda boyutunun ünvan ve yaşa göre farklılıklar gösterdiği; algılanan kullanım kolaylığı alt boyutunun ise sadece ünvana göre farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Hastane, Teknoloji Kabul Modeli, Teknoloji Hazırlık İndeksi

Kaynakça

• Abu-El-Noor, N. I., Abu-El-Noor, M. K., Abuowda, Y. Z., Alfaqawi, M. & Böttcher, B. (2019). Patent safety culture among nurses working in Palestinian government al hospital: A path way to a new policy. BMC Health Services Research, 19, 550.
• Akalın H. E. (2010). Hasta Güvenliği Kültürü. Sağlıkta Nabız, 7(25), 10-13.
• Akalın, H. E. (2004). Hasta Güvenliği Kültürü: Nasıl Geliştirebiliriz. Ankem Dergisi, 18(2), 12-13.
• Ammouri, A.A., Tailakh, A.K., Muliira, J.K., Geethakrishnan, R., & Al Kindi, S.N. (2015). Patient safety culture among nurses. International Nursing Review, 62(1), 102-110.
• Avery, M. J., Cripps, A. W., ve Rogers, G. D. (2021). HealthboardsHealth boards' governance of quality and risk: quality improvement agenda for the board. International Journal of Health Governance, 26 (3), 292-306.
• Aydın, Ş. (2010). Bir Üniversite Hastanesinde Görev Yapan Hekim ve Hemşirelerin Hasta Güvenliği Kültürüne İlişkin Algılamaları, Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi.
• Barbe T, Kimble LP, Rubenstein C. (2017). Subjective cognitive complaints, psychosocial factors and nursing work function in nurses providing direct patient care. J Adv Nurs 74(4):914-925. doi: 10.1111/jan.13505
• Basuni, E. M. &Bayoumi, M. M. (2015). Improvement critical care patient safety: using nursing staff development strategies, at Saudi Arabia. Global Journal of Health Science, 7(2), 335-343.
• Bernstein M, Hebert PC ve Etchells E. (2003). Patent safety in neurosurgery: detection of errors, prevention of errors, and disclosure of errors. Neurosurgery Quarterly;13:125-37.
• Bondevik GT, Hofoss D, Husebø BS, Deilkas ECT (2017). Patient safety culture in Norwegian nursing homes. BMC Health Serv Res.17(1):424. doi: 10.1186/s12913-017-2387-9.
• Bowers, L., Nijman, H., Simpson, A., ve Jones, J. (2011). The relationship between leadership, team working, structure, burn out and attitude to patients on a cute psychiatric wardscute psychiatric ward. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology,46(2), 143-148.
• Brickell, T. A. &McLean, C. (2011). Emerging issues and challenges for improving patient safety in mental health: a qualitative analysis of expert perspectives. Journal of Patent Safety, 7(1), 39-44.
• Burlison, J.D., Quillivan, R.R., Kath, L.M., Zhou, Y., Courtney, S.C., Cheng, C., &Hoffman, J.M. (2020). A Multilevel Analysis of U.S. Hospital Patent Safety Culture Relationships with Perceptions of Voluntary Event Reporting. Journal of Patent Safety, 16(3), 187-193.
• Carayon P.,(2006). Human Factors and Ergonomics in Health Care and Patent Safety in Handbook of Human Factors and Ergonomics in Health Care and Patent Safety, (Ed. By Pascale Carayon). Ergonomics and Human Factors,1,3-20
• Cooper, M.D. (2000). “Towards a model of safetyculturesafety culture”, Safety Science, 36, 111- 136.
• DiCuccio, M.H. (2015). The Relationship Between Patent Safety Culture and Patent Outcomes: A Systematic Review. Journal of Patent Safety, 11(3), 135-42.
• Doody, O. &Doody, C. M. (2012). Transformational leadership in nursing practice. British Journal of Nursing, 21(20), 1212-1218.
• Erkoç, Z. (2006). ISO 9001:(2000) Kalite yönetim sistemi, İstanbul: Eminönü Belediyesi yayınları.
• Gözlü, K.ve Kaya, S. (2012). Akreditasyon Belgesine Sahip Bir Hastanede Hasta Güvenliği Kültürünün Değerlendirilmesi. Isparta: 6. Ulusal Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi, ss.175-182.
• Gülen, D. (2019). Hemşirelik bakım kalitesinin hasta ve hemşireler tarafından algılanması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İzmir: Ege Üniversitesi.
• Güvener H. (2022). Hasta Güvenliği Kültürünün Hasta Bakım Kalitesine Etkisinde Yansıtıcılığın Aracılık Rolü, Doktora Tezi: Gaziantep Üniversitesi: Gaziantep.
• Güvener, H. ve Aytekin, M. (2023). ‘Hasta Güvenliği Kültürü ve Yansıtıcılığın Hasta Bakım Kalitesine Etkisi’, Ankara: Özgür Yayınları.
• Güvener, H., Aytekin, M., ve Ayhan, E. (2021). Sağlık Çalışanlarının Demografik Özelliklere Göre Hasta Güvenliği Kültürüne Yönelik Algıları. Bildiri – 7.İnternational İstanbul Scientific Research Congress, December 18-19.
• Hayran, O. (2009). Hasta Odaklı Sağlık Hizmetleri Yönetimi, Hasta Güvenliği Dergisi, 20-23.
• Hellings, J., Schrooten, W., Klazinga, N. S., ve Vleugels, A. (2010). Improving patient safety culture. International Journal Of Health Care Quality Assurance. 23 (5), 489-506.
• Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kim, L., Lyder, C. H., McNeese‐Smith, D., Leach, L. S. &Needleman, J. (2015). Defining attributes of patient safety through a concept analysis. Journal of Advanced Nursing, 71(11), 2490-2503.
• Lu, Y., Hu, X.M., Huang, X.L., Zhuang, X.D., Guo, P., Feng, L.F. & Hao, Y.T. (2016). Job satisfaction and associated factors among health care staff: a cross-sectional study in Guangdong province, China. BMJ Open, 6 (7),
• Mauro, F. (2016). Patent safety is not a luxury. Lancet, 387(10024), 1133.
• Merrill, K. C. (2015). Leadership style and patient safety: implications for nurse managers. JONA: The Journal of Nursing Administration, 45(6), 319-324
• Meydan, C. H. ve Şeşen, H. (2015). Yapısal eşitlik modellemesi amos uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Miller, N., Bhowmik, S., Ezinwa, M., Yang, T., Schrock, S., Bitzel, D., &McGuire, M.J. (2019). The Relationship Between Safety Culture and Voluntary Event Reporting in a Large Regional Ambulatory Care Group. Journal of Patient Safety, 15(4), 48-51.
• Nenni Unal, F. (2019). Sağlık çalışanlarının hasta güvenliği iklimi algılarına yönelik bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• Pizzi LT, Goldfarb NI, NashDB.(2001). Promoting a culture of safety. In: Shojania KG, Duncan BW, McDonald KM, Wachter RM ed. Making healthcare safer: a critical analysis of patient safety practices. Evidence report/technology assessment. AHRQ Publication;449.
• Reason, J. (2000). Human Error: Models and Management, British Medical Journal. 320, 768-770.
• Saari, L. M., ve Judge, T. A. (2004). Employee attitudes and job satisfaction. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management,43(4), 395-407.
• SpenceLaschinger, H. K., ve Leiter, M. P. (2006). The impact of nursing work environments on patient safety outcomes: The mediating role of burn out engagement. JONA: The Journal of Nursing Administration, 36(5), 259-267.
• Tanaka, S., Maruyama, Y., Ooshima, S. ve Ito, H. (2011). Working condition of nurses in Japan: awareness of work–life balance among nursing personnel at a university hospital. Journal of Clinical Nursing, 20(1‐2), 12-22.
• Trinchero, E.Farr-Wharton, B. And Brunetto, Y. (2019). A social exchange perspective for achieving safety culture in health care organizations. International Journal of PublicSector Management, 32 (2), 142-156.
• Vogus, T. J. ve Sutcliffe, K. M. (2007). The safety organizing scale: Development and validation of a behavioral measure of safety culture in hospital nursing units. Medical Care, 46-54.
• Wiegmann, D.A., H. Zhang, T. VonThaden, G. Sharma, A. Mitchell (2002). A Synthesis of Safety Culture and Safety Climate Research. (Erişim: 15.10.2022), http://www.humanfactors. illinois.edu/Reports&PapersPDFs/ TechReport/02-03.pdf
• Winning AM, Merandi JM, Lewe D, Stepney LMC, Liao NN, Fortney CA, Gerhardt CA (2018). The emotional impact of errors or adverse events on healthcare providers in the NICU: The protective role of coworker support. J Adv Nurs; 74(1):172- 180. doi: 10.1111/jan.13403.
• World Health Organization (2016). Patent Safety Assessment Manual. Geneva: Switzerland. (Erişim: 15.10.2022), https://apps.who.int/iris/handle/10665/249569
• World Health Organization (2017). Patent Safety: Making Health Care Safer. Geneva, Switzerland. (Erişim:15.10.2022), https://apps.who.int/iris/ handle/10665/255507
• World Health Organization (2019). Patent Safety Fact File. Geneva: Switzerland. (Erişim: 15.10.2022), https://www.who.int/features/factfiles/patient_ safety/patient-safety-fact-file.pdf?ua=1
• World Health Organization (2021). Global Patent Safety Action Plan 2021–2030: Towards Eliminating Avoidable Harm in Health Care. Geneva: Switzerland. (Erişim: 15.10.2022), https://www.who.int/teams/integrated-health-services/patient-safety/policy/global-patient-safety-action-plan
• Yılmaz, A. (2020). Hasta güvenliği kültürü kavramının boyutları ile incelenmesi boyutların hasta güvenliği uygulamalarına etkisinin araştırılması. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 7(3): 223-230.