Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 157 - 170, 31.12.2019

Öz

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ö. (2006). Yaşantılara dayalı öğrenme, yaratıcı drama ve süreçsel drama ilişkileri. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 31-38.
  • Adıgüzel, Ö. (2016). Eğitimde yaratıcı drama (9. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Armstrong, E. K. (2003). Applications of role-playing in tourism management teaching: An evaluation of a learning method. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 2(1), 5-16.
  • Baum, T. (2007). Skills and the hospitality sector in a transition economy: The case of front office employment in Kyrgyzstan. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 12(2), 89-102.
  • Baum, T. & Devine, F. (2007). Skills and training in the hotel sector: The case of front office employment in Northern Ireland. Tourism and Hospitality Research, 7(3-4), 269-280.
  • Bayrakçı, M. (2007). Social learning theory and ıts educational applications. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (14), 198-210.
  • Benjamin, S. & Kline, C. (2019). How to yes-and: Using improvisational games to improv(e) communication, listening, and collaboration techniques in tourism and hospitality education. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 24, 130-142.
  • Best, J. W. ve Kahn, J. V. (2017). Eğitimde araştırma yöntemleri (Çev. Ed. O. Köksal). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Bil, E. (2012). Hizmet içi eğitimde yaratıcı drama yönteminin etkililiği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara üniversitesi, Ankara.
  • Bowell, P. & Heap, B. S. (2013). Planning Process Drama: Enriching teaching and learning (2nd edition). New York: Routledge.
  • Creswell, J. W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. (3th edition). California: SAGE Publications, Inc.
  • Demirbaş, M. ve Yağbasan, R. (2005). Sosyal öğrenme teorisine dayalı öğretim etkinliklerinin, öğrencilerin bilimsel tutumlarının kalıcılığına olan etkisinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 363-382.
  • Hai-yan, K. & Baum, T. (2006). Skills and work in the hospitality sector: The case of hotel front office employees in China. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 18(6), 509- 518.
  • Julien, H. (2008). Content analysis. In The sage encyclopedia of qualitative research methods. Volumes 1 & 2 (pp. 120-121). California: Sage Publications, Inc.
  • López-Bonilla, J. M. & López-Bonilla, L. M. (2014). Holistic competence approach in tourism higher education: An exploratory study in Spain. Current Issues in Tourism, 17(4), 312-326.
  • Munar, A. M. & Montaño, J. J. (2009). Generic competences and tourism graduates. Journal of Hospitality, Leisure, Sports &Tourism Education (Pre-2012), 8(1), 70-84. O’Toole, J., Stinson, M., & Moore, T. (2009). Drama and curriculum: A Giant at the Door. London: Springer.
  • Özoğul, T., Günay Aktaş, S., Sezerel, H. ve Adıgüzel, Ö. (2019). Turizm eğitiminde yaratıcı drama yönteminin öğrenmedeki rolü. 3. Uluslararası Turizmin Geleceği: İnovasyon, Girişimcilik ve Sürdürebilirlik Kongresi (Futourism 2019) Bildiriler Kitabı, Mersin, 26-28 Eylül, ss. 396-401.
  • Polat Üzümcü, T. (2015). Otel yöneticilerinin turizm eğitimine yönelik algıları: Kocaeli ili otel yöneticileri üzerinde bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 123-150.
  • Polat Üzümcü, T. ve Alyakut, Ö. (2017). Eğitimciler, sektör temsilcileri ve öğrenciler perspektifinden mesleki turizmeğitimine yönelik yapılan çalışmaların değerlendirilmesi. Journal of Anatolian Cultural Research, 1(2), 67-84.
  • Sezerel H. (2017). Turizm eğitiminde yaratıcı dramanın uygulanabilirliği var mı? 1. Uluslararası Turizmin Geleceği: İnovasyon, Girişimcilik ve Sürdürebilirlik Kongresi (Futourism 2017) Bildiriler Kitabı, Mersin, 28-30 Eylül, ss. 848-856.
  • Sezerel, H. ve Özoğul, T. (2019). Öğrenciyi merkeze almak: Turist rehberliği eğitiminde uzman mantosu yaklaşımı. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 20(1), 167-197.
  • Urdal, M. ve Sü Eröz, S. (2016). Drama eğitiminin konaklama işletmelerindeki iş görenlerin sosyal yetenekleri üzerindeki etkisi. 17. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, Muğla, 20-23 Ekim, ss. 120- 129.
  • Zencir, E. (2017).Turizm Fakültesi öğretim programlarının değerlendirilmesi: Anadolu Üniversitesi örneği proje raporu. Proje No: 1506E542. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Zencir, E., Çoşkun, İ. O. ve Günay Aktaş, S. (2016). Turizm Fakültesi öğretim programlarının değerlendirilmesi araştırması: Anadolu üniversitesi örneği projesinin tanıtımı. 17. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, 20-23 Ekim, Muğla, ss. 1035-1043.

AYŞE HANIMIN KARARI: TURİZM, ÇALIŞMA YAŞAMI VE SÜREÇSEL DRAMA

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 157 - 170, 31.12.2019

Öz

Bu araştırmanın amacı, turizm sektöründe çalışanların sorunlarının süreçsel drama yaklaşımı ile incelenmesidir. Bu amaçtan hareketle, süreçsel drama yaklaşımından yararlanılarak, kurgusal bir karakter (Ayşe Hanım) etrafında gelişen olayları takip eden öğrencilerin turizm alanında çalışmalarına ilişkin öngörüler geliştirmeleri hedeflenmiştir. Süreçsel drama, çeşitli durum ve oluşumlardan geçerek, yaşantı kaynaklı gelişen ve rol oynama, doğaçlama başta olmak üzere farklı canlandırma teknikleri ile yazma ve konuşma etkinlikleri ile geliştirilen veya sonuçlandırılan bir drama yaklaşımıdır. Süreçsel drama yaklaşımı doğaçlamalar ve rol oynamalar üzerine yapılandırılan, sürece ve zamana yayılan çalışmaları içermektedir. Bu yaklaşım öğretmen ve öğrencilere tüm yaşam deneyimlerini işin içine katarak, dramatik bir dünya çerçevesinde birlikte yaratmak ve keşfetmek için geniş içerikli bir ortam sunmaktadır. Araştırmada, öğrencilerin süreçsel drama deneyimlerine yönelik algılarını daha iyi anlayabilmek için nitel araştırma yöntemine başvurulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunda Anadolu Üniversitesi Turizm Fakültesi Turizm Rehberliği, Turizm İşletmeciliği ve Gastronomi ve Mutfak Sanatları Bölümlerinde okuyan 18 öğrenci yer almaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen açık uçlu sorulardan oluşan görüşme formundan, gözlem notlarından ve ders dönemi boyunca öğrencilerin ders sonlarında yazmış oldukları katılımcı günlüklerinden yararlanılmıştır. Elde edilen tüm verilere içerik analizi yapılmıştır. Araştırmada, süreçsel drama yaklaşımı ile turizm sektöründe çalışacak öğrencilerin mesleki hayatlarında yaşayacakları problemleri önceden deneyimleme fırsatı yakalayarak farkındalık kazandıkları, sorunlara yönelik çözüm önerileri getirebildikleri ve süreçsel drama yaklaşımının öğrencilerin kişisel gelişimlerine katkı sağladığı sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ö. (2006). Yaşantılara dayalı öğrenme, yaratıcı drama ve süreçsel drama ilişkileri. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 31-38.
  • Adıgüzel, Ö. (2016). Eğitimde yaratıcı drama (9. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Armstrong, E. K. (2003). Applications of role-playing in tourism management teaching: An evaluation of a learning method. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 2(1), 5-16.
  • Baum, T. (2007). Skills and the hospitality sector in a transition economy: The case of front office employment in Kyrgyzstan. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 12(2), 89-102.
  • Baum, T. & Devine, F. (2007). Skills and training in the hotel sector: The case of front office employment in Northern Ireland. Tourism and Hospitality Research, 7(3-4), 269-280.
  • Bayrakçı, M. (2007). Social learning theory and ıts educational applications. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (14), 198-210.
  • Benjamin, S. & Kline, C. (2019). How to yes-and: Using improvisational games to improv(e) communication, listening, and collaboration techniques in tourism and hospitality education. Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education, 24, 130-142.
  • Best, J. W. ve Kahn, J. V. (2017). Eğitimde araştırma yöntemleri (Çev. Ed. O. Köksal). Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Bil, E. (2012). Hizmet içi eğitimde yaratıcı drama yönteminin etkililiği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara üniversitesi, Ankara.
  • Bowell, P. & Heap, B. S. (2013). Planning Process Drama: Enriching teaching and learning (2nd edition). New York: Routledge.
  • Creswell, J. W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. (3th edition). California: SAGE Publications, Inc.
  • Demirbaş, M. ve Yağbasan, R. (2005). Sosyal öğrenme teorisine dayalı öğretim etkinliklerinin, öğrencilerin bilimsel tutumlarının kalıcılığına olan etkisinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 363-382.
  • Hai-yan, K. & Baum, T. (2006). Skills and work in the hospitality sector: The case of hotel front office employees in China. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 18(6), 509- 518.
  • Julien, H. (2008). Content analysis. In The sage encyclopedia of qualitative research methods. Volumes 1 & 2 (pp. 120-121). California: Sage Publications, Inc.
  • López-Bonilla, J. M. & López-Bonilla, L. M. (2014). Holistic competence approach in tourism higher education: An exploratory study in Spain. Current Issues in Tourism, 17(4), 312-326.
  • Munar, A. M. & Montaño, J. J. (2009). Generic competences and tourism graduates. Journal of Hospitality, Leisure, Sports &Tourism Education (Pre-2012), 8(1), 70-84. O’Toole, J., Stinson, M., & Moore, T. (2009). Drama and curriculum: A Giant at the Door. London: Springer.
  • Özoğul, T., Günay Aktaş, S., Sezerel, H. ve Adıgüzel, Ö. (2019). Turizm eğitiminde yaratıcı drama yönteminin öğrenmedeki rolü. 3. Uluslararası Turizmin Geleceği: İnovasyon, Girişimcilik ve Sürdürebilirlik Kongresi (Futourism 2019) Bildiriler Kitabı, Mersin, 26-28 Eylül, ss. 396-401.
  • Polat Üzümcü, T. (2015). Otel yöneticilerinin turizm eğitimine yönelik algıları: Kocaeli ili otel yöneticileri üzerinde bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 123-150.
  • Polat Üzümcü, T. ve Alyakut, Ö. (2017). Eğitimciler, sektör temsilcileri ve öğrenciler perspektifinden mesleki turizmeğitimine yönelik yapılan çalışmaların değerlendirilmesi. Journal of Anatolian Cultural Research, 1(2), 67-84.
  • Sezerel H. (2017). Turizm eğitiminde yaratıcı dramanın uygulanabilirliği var mı? 1. Uluslararası Turizmin Geleceği: İnovasyon, Girişimcilik ve Sürdürebilirlik Kongresi (Futourism 2017) Bildiriler Kitabı, Mersin, 28-30 Eylül, ss. 848-856.
  • Sezerel, H. ve Özoğul, T. (2019). Öğrenciyi merkeze almak: Turist rehberliği eğitiminde uzman mantosu yaklaşımı. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 20(1), 167-197.
  • Urdal, M. ve Sü Eröz, S. (2016). Drama eğitiminin konaklama işletmelerindeki iş görenlerin sosyal yetenekleri üzerindeki etkisi. 17. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, Muğla, 20-23 Ekim, ss. 120- 129.
  • Zencir, E. (2017).Turizm Fakültesi öğretim programlarının değerlendirilmesi: Anadolu Üniversitesi örneği proje raporu. Proje No: 1506E542. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Zencir, E., Çoşkun, İ. O. ve Günay Aktaş, S. (2016). Turizm Fakültesi öğretim programlarının değerlendirilmesi araştırması: Anadolu üniversitesi örneği projesinin tanıtımı. 17. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, 20-23 Ekim, Muğla, ss. 1035-1043.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Tuğçe Özoğul Bu kişi benim 0000-0002-2263-4122

Hakan Sezerel 0000-0003-1521-8638

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özoğul, T., & Sezerel, H. (2019). AYŞE HANIMIN KARARI: TURİZM, ÇALIŞMA YAŞAMI VE SÜREÇSEL DRAMA. Journal of Gastronomy Hospitality and Travel, 2(2), 157-170.