Beden Eğitimi ve Sınıf Öğretmenlerinin Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersindeki Oyun Tercihlerinin İncelenmesi

Yıl 2023, , 57 - 73, 31.12.2023

Nevin Gündüz , Semra Atav

https://doi.org/10.55142/jogser.1364927

Öz

Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi ve sınıf öğretmenlerinin fiziki etkinlikler ve oyun dersindeki oyun tercihlerinin incelenmesidir.
Araştırma, öğretmen görüşlerinin alındığı nitel bir çalışmadır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum desen çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Yenimahalle, Keçiören, Çankaya ve Gölbaşı ilçelerindeki iki özel ve iki resmi ilkokul olmak üzere her ilçeden dört ilkokul ve bu okuldan gönüllü olarak katılan toplam 32 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ilkokul “Oyun ve Fiziki Etkinlikler” dersinde öğretmenlerin oyun tercihleriyle ilgili görüşlerini almak için öğretmenlere uygulanan yarı yapılandırılmış görüşme soruları içeren (12 soru) görüşme soru formu kullanılmıştır. Görüşme soruları, araştırmacı tarafından,bu konuda yapılan çalışmalar derlenerek ve uzman görüşü alınarak oluşturulmuştur. Araştırmada, yüz yüze görüşme tekniğiyle edilen veriler, öğretmenler bilgilendirildikten ve belirlenen günlerde randevu alındıktan sonra kapalı bir odada ve ses kayıt cihazı kullanılarak alınmıştır. Araştırmada nitel verilerin analizinde,“içerik Analizi” kullanılmış, 6 tema tespit edilmiştir.
Bu araştırmanın sonucunda öğretmenler oyunu“çocuğun kendini ifade ettiği, eğlendiği ve gerçek yaşamda karşılaşabilecekleri her şey“ olarak belirtirken, oyun türü olarak daha çok “grup oyunlarını” tercih ettiklerini, okulda oyun yeri olarak; sınıf, okulun spor salonu veya bahçesini ve okulun sahip olduğu malzemeleri kullandıklarını belirtmişlerdir. Öğretmenler oyunun çocuklar açısından önemini “iyi bir öğrenme aracı olması, keşfetmeleri, sosyal ve fiziksel gelişimlerini etkilemesi, enerjilerini atması, hayattaki rollerini oyunlarla öğrenmeleri” olarak belirtmişlerdir. Araştırmada öğretmenler ayrıca oyun tercihlerinde yaş ve gelişim düzeylerine dikkat ederek oyunları organize ettiklerini, bir ders saati içerisinde çocukların fiziksel, bilişsel ve duyuşsal gelişimlerine katkı vermeye çalıştıklarını belirtmişlerdir. Araştırmada devlet okulunda görev yapan beden eğitimi öğretmenleri genellikle okulun bahçesinde ders yaptıklarını, zemin ve hava şartlarına, araç ve materyallerin yetersizliğine bağlı olarak oyun tercihlerinin değişebildiğini belirtirken, özel okulda görev yapan beden eğitimi öğretmenleri ise yeterli fiziki imkan ve araç-gerece sahip olduklarını ve çeşitli oyunları oynattıklarını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Oyun, Sınıf Öğretmeni, Beden Eğitimi Öğretmeni, Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersi

Etik Beyan

Araştırma 2017 yılında yapıldığı için Etik beyan bulunmamaktadır

Destekleyen Kurum

Ankara Üniversitesi

Teşekkür

Araştırmaya katılan tüm öğretmen arkadaşlarıma teşekkür ederim

Kaynakça

• Arslan, Y. & Altay, F. (2008). Sinif Öğretmenlerinin BedenEğitimi Ders Programi ve Ders Uygulamalarina İlişkin Görüşleri. Spor Bilimleri Dergisi, 19 (2), 63-79.
• Bakar, A., Tüzün, H. &Çağıltay, H. (2008), Öğrencilerin Eğitsel Bilgisayar Oyunu Kullanımına İlişkin Görüşleri: Sosyal Bilgiler Dersi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35, 27-37.
• Baltacı, A. (2019). Nitel Araştırma Süreci: Nitel Bir Araştırma Nasıl Yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. DOI: 10,31592/aeusbed.598299.
• Bekmezci, H. & Özkan, H. (2015). The Effects of Games and Toys on Child Health, İzmir Dr.Behçet Uz Çocuk Hast. Dergisi, 5(2):81-87, doi:10.5222/buchd.2015.081.
• Berg, B. L. &Lune, H. (2015), Sosyal bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. H. Aydın (Çev. Edt), Konya: Eğitim Kitabevi.
• Çar, B. (2022). Sınıf Öğretmenlerinin Beden Eğitimi Dersi ve Oyun Kavrami İle İlgili Algılamalarının İncelenmesi, Ankara Üniversitesi Spormetre Dergisi, 20(3), 105-117.
• Çelik, A. & Şahin, M. (2013), Spor ve Çocuk Gelişimi, International Journal of SocialSocial science,6(1), 467-478. Creswell, J. (2009). Research Design Qualitative, Quantitative, And Mixed Methods Approaches (3. ed.). Thousand Oaks: CA Sage.
• Dağdelen, O. & Kösterelioğlu, İ. (2015). İlkokullardaki Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersinin Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 97-128 . DOI: 10.14520/adyusbd.35272.
• Darıca, N. (2004), Okul Öncesi Eğitimcileri İçin Etkinlik Dünyası Uygulama Kitabı. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları. Driscoll, A. & Nagel, N.G. (2002). Early Childhood Education Birth-8, the World of Children, Families, and Educators, Boston: Allyn and Bacon.
• Glenn, N., M. &Knight, C., J. (2012). Children’s Views about the Meanings of Play, Canada, Well Spring, and Vol: 23, No: 1.
• Glesne, C. (2011), Nitel Araştırmaya Giriş (A. Ersoyve P. Yalçınoğlu, (Çev.Ed.). Ankara: AnıYayınları.
• Gülay, H. & Akman, B. (2009), Okul Öncesi Dönemde Sosyal Beceriler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M B. ve Taşğın, S. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma. (2. Baskı., ss. 362-366). Ankara: SeçkinYayınevi.
• Gündüz, N. & Taşpınar, T. (2017). Determination of what Game Means From Children’s Point of View, Occupational Medicine and Health Affairs, Vol: 5, Issue:1,1-9, DOI:104172/2329-6879.1000258.
• Gündüz, N., Taşpınar, T. & Demiş, N. (2017). Children’s Perspective of Game: A Comparison of the Public and Private Schools, Journal of Education and Training Studies, Vol: 5, No: 9,158-166.
• Houser, J. (2015). Nursing Research: Reading, Using, and Creating Evidence, (3rd Ed.). Burlington: Jones ve Bartlett Learning.
• Kangalgil, M & Dönmez, B. (2003). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Beden Eğitimi Dersine İlişkin Görüşleri (Sivas Örneği), Milli Eğitim Dergisi. Erişim: http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/15ç/kangalgil-donmez.htm,
• Kocabaş, İ. & Karaköse, T. (2005). Okul Müdürlerinin Tutum Ve Davranişlarinin Öğretmenlerin Motivasyonuna Etkisi (Özel ve Devlet Okulu Örneği), Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (1), 79-93.
• MEB (2018). Beden Eğitimi ve OyunDersi Öğretim Programı, Ankara.
• MEB. (2013). Oyun Etkinlikleri-2[PDF]. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB. (2014). Oyun Etkinlikleri-1[PDF]. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEBa (2012). Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı 29.08.2012 tarihlive 139 sayılı kararı. http://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_03/06051805_cilt1.pdf.
• Merriam, S. B. (2009), Qualitative Research: A Guide To Design And Implementation: Revised And Expanded From Qualitative Research and Case Study Applications In Education. San Franscisco, USA: Jossey-Bass.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd ed.). Thousand Oaks, California: SAGE. Morahan- Martin.
• Miller, E. & Kuhaneck, H. (2008). Children’s Perceptions of Play Experience and the Development of Play Preferences, a Qualitative Study, American Journal of Occupational Therapy, 62, 407-415. DOI: 10.5014/ajot.62.4.407. Özcan, G. & Mirzeoğlu, A. D. (2014). Beden Eğitimi Öğretim Programına İlişkin Öğrenci, Veli ve Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Görüşleri, Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 98-121. Özdemir, H., Borucu, G., Demir, G., Yiğit, S. & Ak, N. (2010). İstanbul'daki Çocuk Oyun Parklarında Partikül Madde (PM2,5 ve PM10) Kirliliğinin İncelenmesi, Ekoloji 20, 77, 72-79.
• Patton, M.Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. Thousand Oaks, Calif. London: Sage.
• Pehlivan, Z., Dönmez, B. & Yaşat, H. (2005). Sinif Öğretmenlerinin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Görüşleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10 (3), 51-62.
• Pilten, P. & Pilten, G. (2013). Okul Çağı Çocuklarının Oyuna İlişkin Algılarının Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 15-31.
• Punch, F. Keith, (2014). Introduction to Social Research, Quantitative, and QualitativeAproach, Sage Publication Ltd, Third Addition.
• Russo, H. L. (2013). Re-Thinking The Role Of Play And Creativity At The Center Of Curriculum And Assessment: A New York City School’s Journey To Re-Imagine Education For A Changing World. Play And Creativity At The Center of Curriculum and Assessment: A New York City School’s Journey to Re-Think Curricular Pedagogy,61(1), 131-146.
• T.C. Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü, (2022). Toplumda Fiziksel Aktivitenin Desteklenmesi Fiziksel Aktivite Takip Sistemleri ve Teşvik Fiziksel Aktivite Bilimsel Komisyonu Raporu, sayfa: 18-20, Ankara.
• Temel, C. ve Güllü, M. (2016). Bir beden eğitimi dersi çiz. Eğitim ve Bilim Dergisi, 41(18), 351-361.
• Temel, A. & Kangalgil, M. (2021). Oyun ve fiziki etkinlikler dersi öğretim program kazanımlarının gerçekleşmesine ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 50 (229), 445-462.
• Tuğrul, B., Aslan, M., Ö. Ertürk & Altınkaynak, Ö. Ş. (2014). Analysis of Preschool Teachers’ and Six Years Old Children’s Views on Play. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 101-116. DOI: 10.17679/iuefd.05509.
• Ünal, M., (2009). Çocuk Gelişiminde Oyun Alanlarının Yeri ve Önemi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.10, no.2, 95-109.
• Vural, H. & Yılmaz, S. (2016). İyileştirilmiş Fiziksel Çevre Şartlarının İlkokul Öğrencilerinin Gelişimine Etkisinin Öğretmen Gözüyle Değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 518-535.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, Ö. & Güven, Ö. (2014). Expectatıons Of The Classroom Teachers From Play And Physıcal Actıvıtıes Lesson. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22 (2), 525-538.