EXAMINING THE RELATIONSHIP BETWEEN COACH BEHAVIOR IN OLYMPIC SPORTS BRANCHES AND THE VALUE DEVELOPMENT OF ATHLETES

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 3, 27 - 41, 31.12.2023

Orhan Gök , İlyas Okan

Öz

The purpose of this study is to examine the relationship between individual values and the evaluation of trainer behavior and to reveal the results by examining the possible relationship between them with different variables. In line with this purpose, a total of 267 national athletes, 147 men (%55,1), (age=21,44±4,78), and 120 women (%44,9), (age=19,72±2,70), who continue their sports life in different Olympic branches (Athletics, boxing, hockey, taekwondo, volleyball and wrestling), participated voluntarily in the study. In the evaluations of the coaching behaviors of the athletes, considerable differences were found in the physical training and planning and positive coaching behavior sub-dimensions, and it was seen that the mean scores of male athletes were higher than female athletes. When the evaluations of the individual interpretations of the athletes were examined, significant differences were discovered in the sub-dimensions of discipline and responsibility, trust and forgiveness, respect, and honesty, and it was seen that male athletes gave more substantiality to these values than female athletes. It was stated that there were substantive differences in the sub-dimensions of discipline and responsibility, respect and integrity, and it was noticed that the individual values of the athletes who worked with a trainer for 9 or more years were higher than the athletes who worked for 7 and 8 years. Consequently, the reflected behaviors of the coaches in the sports environment can affect the values and behaviors of the athletes. In consequence of this situation, there is concern that there is a relationship between the attitudes of trainers and the value perceptions of the athletes.

Anahtar Kelimeler

Values, Sportive Values, Behavier, Coach Behaviors

Kaynakça

• Abakay, U. (2010). Futbolcu-antrenör iletişiminin farklı statülerdeki futbolcuların başarı motivasyonuyla ilişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 89.
• Asan, T., Ekşi, F., Doğan, A. ve Ekşi, H. (2008). Bireysel Değerler Envanteri’nin dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 27, 15-38.
• Beil, B. (2003). İyi çocuk, zor çocuk–“doğru davranışlar çocuklara nasıl kazandırılır?”. C. Yorulmaz (Çev.). Ankara: Arkadaş Yayınevi, 14.
• Bülbül, A. (2019). Sporcu perspektifinden istismarcı yönetim algısının antrenör-sporcu ilişkisine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 79.
• Cohen, J. (2016). The earth is round (p<. 05). In what if there were no significance tests? Class. Ed, 9781315629049-14.
• Côté, J., Yardley, J., Hay, J., Sedgwick, W., and Baker, J. (1999). An exploratory examination of the coaching behavior scale for sport. Avante, 5, 82-92.
• Côté, J., and Gilbert, W. (2007). Coaching and officiating for junior sports participants. In S. Hooper, D. Macdonald, and M. Phillips (Eds.), Junior sport matters briefing papers for Australian Junior Sport. Belconnen: Australian Sports Commission, 49-60.
• Côté, J., and Gilbert, W. (2009). An integrative definition of coaching effectiveness and expertise. International Journal of Sports Science & Coaching, 4(3), 307-323.
• Côté, J., Bruner, M., Erickson, K., Strachan, L., and Fraser-Thomas, J. (2010). Athlete development and coaching. Sports Coaching: Professionalisation and Practice, 63- 84.
• Creswell, J. W., and Creswell, J. D. (2017). Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Thousand Oaks: Sage Publications, 28.
• Cumming, S. P., Smith, R. E., and Smoll, F. L. (2006). Athlete-perceived coaching behaviors: Relating two measurement traditions. Journal of Sport and Exercise Psychology, 28(2), 205-213.
• Cushion, C. J., Armour, K. M., and Jones, R. L. (2003). Coach education and continuing professional development: Experience and learning to coach. Quest, 55(3), 215230.
• Çavdar, M. (2009). İlköğretim öğretmenlerinin bireysel değerlerinin çok boyutlu incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 154.
• Çebi, M., Yamak, B., İslamoğlu, İ., Eliöz, M. ve İmamoğlu, O. (2019). Genç güreşçi ve hentbolcuların antrenörlerinin davranışlarını algılama düzeyi. Journal of International Social Research, 12(65), 1419-1423.
• Çelikkaya, H. (1996). Fonksiyonel eğitim sosyolojisi. İstanbul: Alfa Yayınları, 168.
• Dilek, A. N. (2017). Antrenör davranışları ile ilgili sporcu algısının araştırılması: Türkiye- Bosna-Hersek örneklerinin karşılaştırılması. Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Eccles, J. S., and Barber, B. L. (1999). Student council, volunteering, basketball, or marching band: what kind of extracurricular involvement matters? Journal of Adolescent Research, 14(1), 10-43.
• Fichter, J. (2012). Sosyoloji nedir?. N. Çelebi (Çev.). Ankara: Anı Yayıncılık, 167.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., and Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. 8th Edition. New York: McGraw-Hill, 57.
• Fraser-Thomas, J. L., Côté, J., and Deakin, J. (2005). Youth sports programs: An avenue to foster positive youth development. Physical Education & Sport Pedagogy, 10(1), 19-40.
• Fredricks, J. A., and Eccles, J. S. (2006). Is extracurricular participation associated with beneficial outcomes? Concurrent and longitudinal relations. Developmental Psychology, 42(4), 698.
• Gould, D., Hodge, K., Peterson, K., and Petlichkoff, L. (1987). Psychological foundations of coaching: Similarities and differences among intercollegiate wrestling coaches. The Sport Psychologist, 1(4), 293-308.
• Gönen, M. (2019). Antrenör-sporcu ilişkisinin sporcuların durumluk kaygı, öfke ve öznel iyi oluş düzeylerine etkisi: Taekwondo ve korumalı futbol örneği. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 25-32.
• Güllü, S. ve Şahin, S. (2018). Milli güreşçilerin sportmenlik yönelim düzeyleri üzerine bir araştırma. Turkish Studies, 13(18), 705-718.
• Güngör, E. (2010). Değerler psikolojisi üzerinde araştırmalar. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 27.
• Hanson, B. (2012). Your coaching philosophy: A ‘how-to’ guide to developing yours. 1st Edition. Mooloolba, Queensland: Bo Hanson, 26-33.
• Horn, T. S. (2002). Coaching effectiveness in sport domain: Advances in sport psychology. Journal of Psychology, 7, 134-149.
• Horn, T. S. (2008). Coaching effectiveness in the sports domain. In T. S. Horn (Ed.), Advances in sport psychology. Chicago, IL: Human Kinetics, 239-267.
• Hökelekli, H. (2013). Psikoloji, din ve eğitim yönüyle insani değerler. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları, 57.
• Jones, R. L., Armour, K. M., and Potrac, P. (2004). Sports coaching cultures: from practice to theory. London: Routledge, 28.
• Kim, H. Y. (2013). Statistical notes for clinical researchers: assessing normal distribution (2) using skewness and kurtosis. Restorative Dentistry & Endodontics, 38(1), 52-54.
• Kuşdil, M. E. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Türk öğretmenlerin değerler yönelimi ve Schwartz değer kuramı. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 59-76.
• Roy, A. (2003). Factor analysis and initial validation of the personal values inventory. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Tennessee State University, USA, 31-34.
• Satıcı, A., Ermiş, E., İmamoğlu, O., ve Aydoğan, A. (2017). Adelosan sporculara göre antrenör davranışları. Kesit Akademi Dergisi, (12), 589-599.
• Schwartz, S. H. (1994). Are there universal aspects in the structure and contents of human values?. Journal of Social Issues, 50, 19-45.
• Sedgwick, W. A., Côté, J., and Dowd, A. J. (1997). Confidence-building strategies used by high-level rowing coaches. Avante, 3(3), 81-93.
• Shields, D. L., Bredemeier, B. L., and Power, F. C. (2002). Character development and children’s sport. Children and Youth in Sport: A Biopsychosocial Perspective, 2, 537-559.
• Tutar, Ö. F. (2018). Yüzme antrenörlerinin sporcularına karşı davranış tarzlarının incelenmesi (Doğu Anadolu örneği). Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya, 122.
• Uzun, R. U., Çon, M., Taşmektepligil, M. Y. ve İmamoğlu, O. (2017). Bireysel ve takım sporlarında sporcuların antrenörlerinin kendilerine karşı davranışlarını algılama düzeyi. In The International Balkan Conference in Sport Sciences, abstract book.
• Whitehead, J., Telfer, H., and Lambert, J. (Eds.). (2013). Values in youth sport and physical education. London: Routledge, 8.
• Yağın, B., Yağın, F. H., Gözükara, H., & Colak, C. (2021). Web-based software for reporting guidelines of scientific research. The Journal of Cognitive Systems, 6(1), 39-43.
• Yapar, A. ve İnce, M. L. (2014). Sporcular için antrenör davranışlarını değerlendirme ölçeğinin Türkçe uyarlaması (SADDÖ): geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 25(4), 203-212.
• Yılmaz, İ. (2008). Sporcu algıları çerçevesinde farklı spor branşlarındaki antrenörlerin analizleri ve iletişim beceri düzeyleri. Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.