This paper discusses the theory and practice of the ‘arm’s length principle’ in the UK arts and cultural sector. The discussion begins with a brief overview of Arm’s Lenght Bodies, historical events and moments that have supported and at times challenged the principle, focusssing on the ideological repercussions of the post-Second World War with reference to John Maynard Keynes’ views which largely shaped its formation and practice in the second half of the 20th century. The second part of the discussion looks at more recent distribution methods adopted by the Arts Council England observing a move away from the theoretical aspects of the principle itself towards more instrumental concerns. The discussion then moves on to consider this as the effects of the New Management, and the formation of the new funding strategies. Lastly, the paper concludes by looks at the relationship between what is known as the New Management and the theoretical idea of the ‘Arm’s Length principle’ considering its shifting role in public funding of the arts and culture. In conclusion, the question of considering whether ALP is the best approach to delivering public funding for the arts is raised by drawing a comparative account between international examples.
Arm’s length principle arm’s length bodies arts council new management
Bu makale, Birleşik Krallık’da sanat ve kültür sektöründe “emsallere uygunluk ilkesi”nin teori ve uygulamasını tartışmaktadır. Tartışma, John Maynard Keynes'in bu ilkenin oluşumunu ve pratiğini büyük ölçüde şekillendiren görüşlerine atıfta bulunarak ve İkinci Dünya Savaşı sonrasının ideolojik yansımalarına odaklanarak, ilkeyi destekleyen ve bazen de ona meydan okuyan tarihsel olaylara ve anlara kısa bir genel bakışla başlar. Tartışmanın ikinci kısmı, İngiltere Sanat Konseyi tarafından benimsenen daha yakın tarihli dağıtım yöntemlerine bakarak, ilkenin teorik yönlerinden daha araçsal kaygılara doğru bir yönelim gösterdiğini gözlemler. Tartışma daha sonra bunu Yeni Yönetimin etkileri ışığında yeni finansman stratejilerininsi oluşumu olarak ele almaktadır. Makale, Yeni Yönetim olarak bilinen yaklaşım ile sanat ve kültürün kamu tarafından finanse edilmesindeki değişen rolünü göz önünde bulundurarak “emsallere uygunluk ilkesi”'nin kamuya hizmet etmede en iyi yaklaşım olup olmadığını sorgular. Son olarak, “emsallere uygunluk ilkesi”nde teori ve uygulama arasındaki ilişkiyi uluslararası örneklerle karşılaştırmalı bir değerlendirme ile sonuçlanır.
Emsallere uygunluk ilkesi emsallere uygun kurum sanat konseyi yeni yönetim
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2021 |
Gönderilme Tarihi | 20 Eylül 2021 |
Kabul Tarihi | 30 Ekim 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |