Amaç: Araştırma 65 yaş ve üstü bireylerin yalnızlık düzeylerini ve bunu etkileyen faktörleri saptamak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Gereç ve yöntem: Araştırmaya İç Anadolu bölgesindeki bir ilin merkez ilçesinde yaşayan 225 yaşlı (65 yaş ve üstü) birey katılmıştır. Araştırmanın verileri yaşlı bireylerin tanıtıcı özelliklerini, bazı sağlık davranışlarını, sağlık göstergelerini, psikososyal durum değişkenlerini içeren veri toplama formu ve UCLA yalnızlık ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde, Kruskal Wallis varyans analizi, Dunn testi ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmada, kadınların erkeklere göre daha fazla yalnızlık hissettiği, eğitim düzeyi arttıkça yalnızlık düzeyinin azaldığı; dul olan yaşlı bireylerin daha fazla yalnızlık hissettiği; yalnız yaşayıp, çocuğu olmayan ve yaşadığı ortamdan memnun olmayan yaşlıların yalnızlık düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır.
Sonuç: Bu çalışma sonucunda yalnızlığın yaşlılık döneminde yaşanan bir duygu olduğu; cinsiyet, medeni durum ve eğitim gibi değişkenlerin yalnızlık duygusunu etkilediği belirlenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2021 |
Gönderilme Tarihi | 15 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 1 Sayı: 1 |