İktidar İlişkilerine İndirgenmiş Babalık İmajı ve Postyapısalcı Otorite Analizinin Çelişkileri

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 2, 139 - 151, 27.10.2015

Ömer Say

Öz

İnsanlık tarihi boyunca toplumların büyük çoğunluğunda aile içindeki otorite, babanın

merkezi konumu etrafında şekillenmiştir. Bu otorite, kültürel ve yapısal farklılıklara göre çeşitli

toplumlarda değişik görünümler ortaya koymuştur. Öte yandan geleneksel toplumlardaki iktidar

ilişkileri ile aile içindeki yapı arasında kimi zaman benzerliklere rastlanmıştır. Tarihsel süreçte

Roma İmparatorluğu Batı tipi iktidar ilişkileri ve babalık otoritesi için önem arz eder. Yeni

Çağ’dan itibaren kapitalizme özgü yapı, babanın otoritesi de dâhil olmak üzere tüm otoriteleri

kendinde toplamıştır. Bu aynı zamanda her alanda merkezileşme olarak da adlandırılmaktadır.

Ancak 20. yüzyılla birlikte gittikçe artan oranda iktidara ilişkin yapı, yapısalcılar ve

postyapısalcılar tarafından eleştirilmiştir. Özellikle postyapısalcı eleştiriler ve öne sürdükleri

savlar günümüzde dikkat çekmektedir.

Anahtar Kelimeler

İktidar İlişkileri, Babalık Otoritesi, Postyapısalcılık

Kaynakça

• Aksoy, İ. (2011). Türklerde Aile ve Çocuk Eğitimi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (4): 11-19.
• Berki, Ş. (1957). Roma’da Aile Hukuku, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14: 111-121.
• Blunt, A. W. F. (1984). Batı Uygarlığının Temelleri (M. Erim Çev.). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.
• Bozkurt, G. (1981). Eski Hukuk Sistemlerinde Kölelik, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 38: 65-103.
• Carpenter, E. (208). Batı Uygarlığının Krizi (O. Düz Çev.). İstanbul: Külliyat Yayınları.
• Deleuze, G. (2015) Anlamın Mantığı (H. Yücefer Çev.). İstanbul: Norgunk Yayıncılık.
• Deleuze G. ve Guattari F. (2014a) Anti-Ödipus Kapitalizm ve Şizofreni 1 (F. Ege v.d. Çev.). Ankara: Bilim ve Sosyalizm Yayınları.
• Deleuze G. and Guattari F. (2014b) A Thousand Plateaus (B. Massumi Trans.). London: Bloomsbury Publishing Plc.
• Demir, A. (2012). Tarihten Günümüze Çocuk Hakları, International Journal of Early Chidhood Education Research, 3 (1): 37-47.
• Foucault, M. (1982). The Subject and Power, Critical Inquiry, 4 (8): 777-795.
• Giddens, A. (2008). Sosyoloji (H. Özel v.d. Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Hekman, S. (1999). Bilgi Sosyolojisi ve Hermeneutik (H. Arslan ve B. Balkız Çev.). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Holland, W. H. (2013) Deleuze ve Guattari’nin Anti-Oedipus’u Şizoanalize Giriş (A. Utku ve M. Erkan Çev.). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
• Martin, W. G. (2008) Toplumsal Hareketler 1750-2005 (D. Keskin Çev.) İstanbul: Versus Kitap.
• May, T. (2000) Postyapısalcı Anarşizmin Siyaset Felsefesi (Rahmi G. Ö. Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Öke, M. K. (2010) Kaderle Dans: Özgürlük-Güvenlik Kıskacındaki Latin Amerika’da Kimlik Sorunsalı, İstanbul: Başlık Yayın Grubu.
• Tannenbaum, D. ve G. – Schultz, D. (2008) Siyasi Düşünce Tarihi, (F. Demirci Çev.). Ankara: Adres Yayınları.
• Touraine, A. (2007) Yeni Bir Paradigma, (O. Kunal Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Wallerstein, I. (2005) Dünya Sistemleri Analizi, (E. Abadaoğlu ve N. Ersoy Çev.). İstanbul: Aram Yayınları.
• Yalvaç, K. (1965) Eski Babil’de Kız Evladın Miras Meselesi, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Dergisi, 1 ve 2 (23): 31 36.