Ev Merkezli Anne-Bebek Eğitim Programının 10-12 Aylık Bebeklerin Gelişimine Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 2, 152 - 163, 31.12.2015

Ayşegül Ulutaş Avcu Ulutaş Avcu Zekeriya Çalışkan

Öz

Bu araştırma, 10-12 aylık bebeklere yönelik hazırlanan Ev Merkezli Anne-Bebek Eğitim Programı'nın bebeklerin gelişimine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 10-12 aylık 44 bebek oluşturmaktadır. Çalışmada boylamsal model kullanılmıştır. Eğitimci tarafından bebeklerin sekiz hafta boyunca haftada bir gün 45 dk. gelişimsel oyunlar oynamaları sağlanmıştır. Araştırmada verileri toplamak için Genel Bilgi Formu ve araştırmacı tarafından geliştirilen Gelişim Kontrol Listesi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında toplanan verilerin analizinde yüzde ve frekans dağılımlarından yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda bebeklerle oynanan oyunların bebeklerin sosyal-duygusal, dil, psikomotor ve bilişsel gelişim alanlarına olumlu katkıları olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Infant Development, Game, Home-Based Program

Kaynakça

• Akgün, E. (2008). Anne çocuk ilişkisini oyunla geliştirme eğitiminin anne çocuk etkileşim düzeyine etkisi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aksoy, A. B. (2011). The impact of play-based maternal support on infant development. International Journal of Academic Research. 3 (3): 366-372.
• Argun, Y. (2004). Okul öncesi dönemde yaratıcılık ve eğitimi. Ankara: Anı.
• Baumwell, L., Tamis LeMonda, C. S. & Bornstein, M. H. (1997). Maternal verbal sensitivity and child language comprehension. Infant Behavior and Development. 20 (2), 247-258.
• Bee, H. & Boyd, D. (2009). Çocuk gelişim psikolojisi. (G. Okhan, Çev.). İstanbul: Kaknüs.
• Berk, L. E. (2013). Çocuk gelişimi. (A. Dönmez, Çev.). Ankara: İmge.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Ceber Bakkaloğlu, H. ve Sucuoğlu, B. (2000). Normal ve zihinsel engelli bebeklerde anne bebek etkileşiminin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 2(4): 47-58.
• Çağdaş, A. ve Seçer, Z. (2004). Mutlu ve sağlıklı yarınlar için anne-baba eğitimi. İstanbul: Eğitim.
• Davaslıgil, Ü. (2013). Bebeklik dönemi (0-2 yaş). Haluk Yavuzer (Ed.), Ana baba okulu (s. 1542). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• A. U. Avcu, Z. Çalışkan / Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2015, 5 (2),152-163 162
• Davies, K. (2010). Doğal yöntemlerle bebek ve çocuk bakımı ansiklopedisi. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür. Driscoll, J. R. & Easterbrooks, M. A. (2007). Young mothers' play with their toddlers: Individual variability as a function of psychosocial factors. Infant and Child Development. 16, 649-670.
• Ersoy, Ö. ve Tezel Şahin, F. (1999). 0-6 yaş döneminde anne-baba eğitiminin önemi. Mesleki Eğitim Dergisi, 1(1), 58-62.
• Fiese, B. H. (1987). Mother-infant interaction and symbolic play in 15-24 month olds: A contextual analyses. Doctoral Dissertation, University of Illinois at Chicago, Chicago.
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
• Kartal, H. (2013). Erken eğitim ve destek programları. Fulya Temel (Ed.), Aile eğitimi ve erken çocukluk eğitiminde aile katılım çalışmaları (s. 157-227). Ankara: Anı. Kılınç, F. E. (2011). Anne eğitim programı ile anne çocuk etkileşim programının 24-36 aylık çocukların bilişsel becerilerine ve annelerin çocuk yetiştirme davranışlarına etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Kim, J. M. & Mahoney, G. (2004). The effects of mother’s style of interaction on children’s engagement: Implications for using responsive interventions with parents. Topics in Early Childhood Special Education. 24(1), 31-38. Küçüködük, Ç. (2002). Anne ve babanın kitabı. İstanbul: Erol Ofset.
• Mahoney, G., Kaiser, A., Girolametto, L., MacDonald, J., Robinson, C. & Safford, P. (1999). Parent education in early intervention: A call for renewed focus. Topics in Early Childhood Special Education, 19, 131-140.
• Marchand, J. F., Hock, E. & Widaman, K. (2002). Parent-toddler play interaction and its relation to the home environment. USA: State University.
• Miller, P. H. (2008). Gelişim psikolojisi kuramları. Ankara: İmge.
• Page, M., Wilhelm, M. S., Gamble, W. C. & Card, N. A. (2010). A comparison of maternal sensitivity and verbal stimulation as unique predictors of infant social-emotional and cognitive development. Infant Behavior and Development. 33, 101-110.
• Parfitt, Y., Pike, A. & Ayers, S. (2013). Infant developmental outcomes: A family systems perspective. Infant and Child Development. 23, 353-373.
• Robinson L. E. & Goodway J. D. (2009). Instructional climates in preschool children who are atrisk. Object-control skill development. Research Quarterly For Exercise And Sport. 80(3), 533. Santrock, J. W. (2015). Yaşam boyu gelişim: Gelişim psikolojisi. (G. Yüksel, Çev.). Ankara: Nobel.
• Simpson, K. R. & Creehan, P. A. (Eds.). (2001). Postpartum care: AWHONN’s perinatal nursing. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
• Solmuş, T. (2010). Romantik ilişkiler, evlilik ve ana-baba-çocuk ilişkileri. Ankara: Nobel.
• Şimşek, N. (2012). Anne-baba çocuk ilişkisi ve eğitim yaklaşımı. Ankara: Akçağ.
• Temel, Z. F. ve Aksoy, A. B. (2000). Home-based mother training program for 0-3 years of age and its effects on home environment. Psychologie and Education. 25(2), 51-58.
• A. U. Avcu, Z. Çalışkan / Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2015, 5 (2),152-163 163
• Tezel Şahin, F. ve Özyürek, A. (2010). Anne baba eğitimi ve okul öncesinde aile katılımı. İstanbul: Morpa. Yalçın, H. (2010). Çocuk Gelişimi. Ankara: Nobel.
• Yazgan İnanç, B., Bilgin, M. ve Kılıç Atıcı, M. (2012). Gelişim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.