Citizen participation in political decision making: Tools and limitations to participation

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 1, 31 - 46, 29.06.2025

Vuslat Güneş

Öz

Today, international organizations such as the Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) and the World Bank are promoting governance practices. In this context, the participation of citizens and civil society organizations in the political decision-making process has also gained importance as an element of the governance approach. There are many tools for citizen participation such as participatory budgeting, citizen juries and public workshops. It can be said that citizen participation has important benefits for governments, such as providing a broader perspective and improving the quality of decisions taken. On the other hand, it is argued in the study that the increase in the level of liberal democracy does not increase the participation of citizens in decision-making processes in all cases. In order to demonstrate the validity of this argument, the Liberal Democracy Index and the Participatory Component Index were compared and analyzed across countries. However, today, there is a decline in the global average level of democracy. It is emphasized that freedom of expression is the most negatively affected element of democracy by this decline. It can be clearly stated that restricting freedom of expression harms the participation process. It should also be emphasized that the absence of a middle class that is interested in and committed to citizen issues in developed and developing countries makes it difficult for citizens to participate in political decision-making process. This study aims to provide a theoretical framework for citizen participation, as well as the means of participation and the elements that make participation difficult in developing countries.

Anahtar Kelimeler

Participation , citizen participation , governance

Etik Beyan

In this study, all the rules specified in the "Higher Education Institutions Scientific Research and Publication Ethics Directive" have been followed. I declare that this research is one of those that does not require ethics committee approval.

Destekleyen Kurum

The study did not receive support from any institution.

Siyasal karar alma sürecinde vatandaş katılımı: Araçlar ve katılımı sınırlayan unsurlar

Öz

Günümüzde Ekonomik İş birliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) ve Dünya Bankası gibi uluslararası kuruluşlar, yönetişim uygulamalarını teşvik etmektir. Bu kapsamda yönetişim yaklaşımının bir unsuru olarak vatandaşların ve sivil toplum kuruluşlarının siyasal karar alma sürecine katılımı da önem kazanmıştır. Vatandaş katılımına ilişkin olarak; katılımcı bütçeleme, vatandaş jürileri ve halk atölyeleri gibi çok sayıda araç söz konusudur. Vatandaş katılımının, hükümetler açısından daha geniş bir bakış açısı sağlama ve alınan kararların kalitesini iyileştirme gibi önemli faydaları olduğu söylenebilir. Diğer taraftan çalışmada, liberal demokrasi düzeyinin artmasının, her durumda vatandaşların karar alma süreçlerine katılımını artırmadığı savunulmaktadır. Bu argümanın geçerliliğini ortaya koyabilmek amacıyla, ülkeler arasında Liberal Demokrasi Endeksi ile Katılımcı Bileşen Endeksi karşılaştırılarak analiz edilmiştir. Ancak günümüzde küresel ortalama demokrasi düzeyinde gerileme yaşanmaktadır. İfade özgürlüğü, söz konusu gerilemeden en fazla olumsuz etkilenen demokrasi unsuru olduğu vurgulanmaktadır. İfade özgürlüğünün kısıtlanmasının, katılım sürecine zarar verdiği açıkça ifade edilebilir. Ayrıca gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde vatandaş meseleleri ile ilgilenen ve bunlara kendini adamış bir orta sınıfın olmamasının siyasal karar alma sürecinde vatandaş katılımını zorlaştırdığını vurgulamak gerekir. Bu çalışmayla, vatandaş katılımına ilişkin teorik bir çerçeve ile birlikte katılım araçları ve gelişmekte olan ülkelerde katılımı zorlaştıran unsurların incelenmesi amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Katılım , vatandaş katılımı , yönetişim

Etik Beyan

Yapılan bu çalışmada “Yükseköğretim Kurumları Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Yönergesi” kapsamında uyulması belirtilen tüm kurallara uyulmuştur. Bu araştırmanın etik kurul izni gerektirmeyen araştırmalardan olduğunu beyan ederim.

Destekleyen Kurum

Çalışma herhangi bir kurum tarafından destek almamıştır

Kaynakça

• Abers, R.N. (2000). Inventing local democracy: Grassroots politics in Brazil. London: Lynne Rienner Publish.
• Altınkök, S. (2015). Müzakereci demokrasi ve uygulama yöntemi olarak “vatandaş jürileri” yaklaşımı. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, (6), 1-39.
• Arnstein, S.R. (1969). A ladder of citizen participation, Journal of the American Institute of Planners, 35(4), 216-224.
• Aron, J. (2000). Growth and ınstitutions: a review of the evidence. The World Bank Research Observer, 15(1), 99-135.
• Bingöl, S.E. (2019). Doğrudan vatandaş katılımına ilişkin kavramsal çerçeve. B. Kocaoğlu Uçar (Ed.), Kamu Yönetiminde Doğrudan Vatandaş Katılımı (ss. 51-70) içinde, Ankara: İmaj Yayınevi.
• Bräutigam, D. (2004). The people’s budget? Politics, participation and pro-poor policy. Development Policy Review, 22(6), 653-668.
• Callahan, K. (2007), Citizen participation: questions of diversity, equity and fairness. Journal of Public Management & Social Policy, 13(1), 53-68.
• Carson, L. (2008). The IAP2 spectrum: Larry Susskind, in conversation with IAP2 members. The International Journal of Public Participation, 2(2), 67-84.
• Denhardt, J., Terry,L., Delacruz, E.R. & Andonoska, L. (2009). Barriers to citizen engagement in developing countries. International Journal of Public Administration, 32(14), 1268-1288.
• Dola, K., & Mijan, D. (2006). ALAM CIPTA, International. Journal on Sustainable Tropical Design Research & Practice, 1(1), 1-8.
• EPA. (2014). Public Participation Guide. https://www.epa.gov/sites/default/files/2014-05/documents/ppg_english_full-2.pdf (Erişim Tarihi: 16.04.2025)
• Gökalp, M.F. & Baydemir, E. (2006). Kurumsal yapı ve ekonomik büyüme ilişkisi. Dokuz Eylül Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(1), 212-226.
• Gümüş, A. T. (2014). Demokrasilerde sivil toplum ve devlet–sivil toplum ilişkisinde karşılaşılabilecek sorunlar. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, XVIII(3-4), 529-572.
• IAP2. (2007). International Association for Public Participation. Spectrum of Public Participation. https://cdn.ymaws.com/www.iap2.org/resource/resmgr/pillars/spectrum_8.5x11_print.pdf (Erişim Tarihi: 20.04.2025)
• IPAT. (2015). Public participation and citizen engagement. Effective advising in statebuilding contexts. Geneva: International Peacebuilding Advisory Team. http://www.ipat-interpeace.org/wp-content/uploads/2015/10/2015_10_12_Effective_Advising_How-Public_participation.pdf (Erişim Tarihi: 20.04.2025)
• Kabasakal, M. (2008). Sivil toplum ve demokrasi. Denetçi Yeterlilik Tezi, İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara.
• Kalfa, C. & Ataay, F. (2008). Yönetişim: devlet-toplum ilişkilerinde yeni bir aşama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 229-240.
• Karadağ, N.B. (2024). İfade özgürlüğü: bir insan hakkı. Ankara Barosu Dergisi, 82(1), 309-346.
• Kocaoğlu Uçar, B. (2017). Vatandaş katılımı sürecinin tasarımı. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 42-61.
• Kocaoğlu Uçar, B. (2019). Doğrudan vatandaş katılımı araçları (mekanizmaları). B. Uçar Kocaoğlu (Ed.), Kamu Yönetiminde Doğrudan Vatandaş Katılımı (ss.71–90) içinde. Ankara: İmaj Yayınevi.
• Lukensmeyer, C.J., & Torres, L.H. (2006). Public deliberation: A manager’s guide to citizen participation. Washington, DC: IBM Center for the Business of Government.
• Maier, K. (2001). Citizen participation in planning: climbing a ladder?. European Planning Studies, 9(6), 707-719.
• Milakovich, M.E. (2010). The Internet and ıncreased citizen participation in government. Journal of Democracy, 2(1), 1-9.
• Nabatchi, T. (2012). A manager’s guide to evaluating citizen participation, fostering transparency and democracy series IBM Center for the Business of Government. New York: Syracuse University.
• Nabatchi, T., Ertinger, E., & Leighninger, M. (2015). The future of public participation: better design, better laws, better systems. Conflict Resolution Quarterly, 33(1), 35-44.
• Nord, M., Angiolillo, F., Good God, A., & Lindberg, S.I. (2025). State of the world 2024: 25 years of autocratization–democracy trumped?. Democratization, 32(4), 839-864.
• North, D.C. (1990). Institutions, institutional change and economic performance. Cambridge: Cambridge University Press.
• OECD. (2001). Citizens as partners: information, consultation and public participation in policy making. Paris: OECD.
• Özdemir, E. (2024). Liberal demokrasi eleştirileri ve radikal demokrasi teorisi. The Journal of Social Sciences, 30(30), 125-138.
• Sobacı, M.Z. (2007). Yönetişim kavramı ve Türkiye’de uygulanabilirliği üzerine değerlendirmeler. Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(1), 195-208.
• Soh, E. Y., & Yuen, B. (2006). Government-aided participation in planning Singapore. Cities, 23(1), 30-43.
• Stern, N., Dethier, J.J. & Rogers, F.H. (2005). Growth and empowerment: making development happen, Cambridge, MA: The MIT Press.
• Tanaka, S. (2007). Engaging the public in national budgeting: a non-governmental perspective. OECD Journal on Budgeting, 7(2), 139-177.
• V-Dem Institute. (2025). Democracy Report 2025: 25 Years of Autocratization – Democracy Trumped?. Sweden: University of Gothenburg. https://www.v-dem.net/documents/60/V-dem-dr__2025_lowres.pdf (Erişim Tarihi: 20.04.2025)
• Wouters, M, Ned H.B. & Wilson C. (2011). Evaluating public input in national park management plan reviews. New Zealand: Science for Conservation.