Amaç: Konjenital veya edinsel el anomalilerinin tanımlanması ve tedavi yönetimi ortopedik ve plastik cerrahlar için ciddi problemlerdir. El cerrahisinde tıbbi eğitimin bir alt uzmanlık olarak başlamasıyla, el cerrahlarının sayısı artmış ve bu sorun kısmen giderilmiştir. Bu çalışma, el anomalisi ile üçüncü basamak bir sağlık merkezine başvuran çocukların kabul tiplerini, tedavi yönetimini, kabul sürelerini ve demografik verilerini literatür eşliğinde paylaşarak ülkemizin epidemiyolojik verilerine katkıda bulunmayı amaçlamıştır.
Yöntemler: 01.12.2018 - 01.12.2019 tarihleri arasında el cerrahisi kliniğine el anomalisi ile başvuran pediatrik hastalar bu kesitsel çalışmaya alındı. Hastaların dosya kayıt sistemlerinden elde edilen veriler kullanılarak uzatılmış OMT (Oberg, Manske, and Tonkin) sınıflandırmasına göre sınıflandırıldı. Hastaların yaşı, cinsiyeti, tanısı, kabul süresi, eğitim durumu, tedavi planlaması ve ebeveynlerin tedaviye ilişkin kararları bölgede mevcut tek el cerrahı tarafından değerlendirildi.
Bulgular: El cerrahisi kliniğine başvuran yaklaşık 1500 hastadan 0 ile 18 yaşları arasında çocuk el anomalisi olan 49 hasta çalışmaya dahil edildi. 49 hastanın 7'sinde edinsel ve 42'sinde konjenital el anomalisi vardı. En sık görülen konjenital anomali tetik parmak idi. Hastaların 11'i (%22.5) okul çağında, 12'si (%24.5) okul öncesi yaşta ve 26'sı (%53) 2 yaş ve altı bebeklik döneminde idi.
Sonuç: El anomalisi olan hastaların uygun zamanda uygun doktora ulaşmaları, deformitenin uygun zamanda tedavi olması, mevcut anomalinin çocuğun gelişimini engellememesi, deformitenin daha da büyümemesi ve bu bireylerin topluma erkenden kazandırılması açısından çok önemlidir. El cerrahisinin bölgede yeni bir oluşum olması, bu hastaların yan dal olan el cerrahisine yönlendirilmesi, ebeveynlerin bu yönde taleplerinin olması, halen planlanan ameliyatlarını bekleyen hastaların olması nedeniyle bölgede el cerrahın olması çok önemlidir ve bu nedenlerden dolayı hekim sayısının artırılması gerektiği kanaatindeyiz.
YOK
YOK
Aim: Identification and treatment management of congenital or acquired hand anomalies are serious problems for orthopedic and plastic surgeons. With the start of medical education in hand surgery as a subspecialty, the number of hand surgeons has increased, and this problem has partially been removed. This study aimed to contribute to the epidemiologic data of our country by sharing admission times and types, treatment management, and demographic data of children admitted with hand anomalies to a tertiary health center in the light of the literature.
Methods: Pediatric patients who were admitted with hand anomalies to the hand surgery clinic between 01.12.2018 and 01.12.2019 were included in this cross-sectional study. They were classified by extended OMT (Oberg, Manske, and Tonkin) classification by using the data obtained from the hospital registry. Patients’ ages, genders, diagnoses, admission times, educational statuses, treatment plans and decisions of parents on the treatment were evaluated by a single hand surgeon available in the region.
Results: Out of approximately 1500 patients admitted to the hand surgery clinic, 49 patients between the ages of 0 and 18 with pediatric hand anomalies were included in the study. Out of 49 patients, 7 had acquired and 42 had congenital hand anomalies. The most common congenital anomaly was trigger finger. Eleven (22.5%) of the patients were at school age, 12 (24.5%) at pre-school age, and 26 (53%) were infants, aged 2 years and below.
Conclusion: It is highly important for patients with hand anomalies to reach the appropriate physician at the right time so that their treatment may be planned accordingly, the present anomaly does not delay the growth of the child, the deformity does not progress further and that these individuals can be brought into the society earlier. Therefore, we believe that the number of physicians should be increased due to the following reasons: Hand surgery is a new branch and these patients should be referred to subspecialists in accordance with the demands of the patients’ parents. This branch is vital for the region, and there are patients still waiting for their already planned surgery.
YOK
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ortopedi |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | YOK |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |