Amaç: Ovaryan rezerv, in vitro fertilizasyon (İVF) sikluslarında gebelik olasılığını gösteren en önemli prognostik faktörlerden birisidir. Azalmış ovaryan rezerv, azalmış gebelik oranları ve artmış siklus iptalleriyle alakalıdır. Bu nedenle kontrollü ovaryan hiperstimülasyona (KOH) zayıf yanıt veren kadınlarda İVF ile tedavi bir zorunluluktur.
Yöntemler: Bu çalışmaya, eylül 2009-2011 tarihleri arasında Ankara Etlik Zübeyde Hanım Eğitim Araştırma Hastanesi Yardımcı Üreme Teknolojileri (ART) Ünitesi’ nde tedavi alan zayıf ovaryan yanıtlı 100 infertil hasta katıldı. Grup 1’deki (n=50) hastalara fleksible antagonist protokolü ve grup 2’ deki (n=50) hastalara gonadotropin serbestleştirici hormon (GnRH) mikrodoz flare-up protokolü uygulandı. Ekzojen gonadotropin (Gonal F, Serono, İstanbul, Turkey) grup 1’ deki (n=50) tüm hastalara menstrüasyonun 2. gününde başlandı ve folikül büyüklüğü 12 mm olunca GnRH antagonist (0,25 mg, Cetrotide; Serono, Cenevre, İsviçre) başlanarak hCG’ nin uygulandığı güne kadar devam edildi.
Bulgular: Kulanılan gonadotropin total dozu grup 2’ de anlamlı derecede yüksek bulundu (grup 1; 2625 IU ve grup 2; 4050 IU ; p<0,001). Gebelik oranları grup 2’ de yüksek ancak istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı ( grup 1; 25,7% ve grup 2; 33,3% p=0,501).
Sonuç: Zayıf ovaryan yanıtlı hastalarda ART siklus tedavilerinde henüz standart protokol bulunamamıştır. GnRH antagonist ve mikrodoz flare-up protokolleri, zayıf ovaryan yanıtlı olup intrastoplazmik sperm enjeksiyonu (ICSI) tedavisi alan hastalarda, kullanılan gonadotropin toplam dozları haricinde benzer sonuçlar içermektedir. İleride, zayıf ovaryan yanıtlı hastalarda bu iki protokolün etkinliğini göstermek için geniş prospektif randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.
Zayıf ovaryan rezerv Mikrodoz flare up Antagonist İnvitro fertilizasyon
Aim: Ovarian reserve is one of the most important prognostic factors to predict probability of pregnancy in in vitro fertilization (IVF) cycles. Poor ovarian response is associated with high cycle cancellation rate and diminished pregnancy rates. Therefore, the management of women who demonstrate an inadequate response to controlled ovarian hyperstimulation (COH) are a challenge to treat with IVF.
Methods: A hundred consecutive infertile women, defined as poor responder, were recruited to this study. It was conducted at the assisted reproductive technology (ART) unit of the Ankara Etlik Zubeyde Hanim Women's Health Teaching and Research Hospital during the period September 2009 to September 2011. All patients in Group 1(n=50) were treated by using flexible gonadotropin releasing hormone (GNRH) antagonist protocol and in Group 2 (n=50) were treated by using GnRH microdose flare-up protocol. Exogenous gonadotropin (Gonal F, Serono, Istanbul, Turkey) was initiated on the second day of menstruation in all patients in Group 1(n=50) and GnRH antagonist (0.25 mg, Cetrotide; Serono, Geneva, Switzerland) was started when the leading follicle reached 12 mm in mean diameter and were continued until the day of hCG administration.
Results: Total dosage of gonadotropins was significantly higher in group 2 (2625 IU in group 1 vs 4050 IU in group 2; p<0.001). The pregnancy rate was higher in group 2 but not statistically significant (25.7% in group 1 vs 33.3% in group 2; p=0.501).
Conclusion: There is no consensus on the best standard treatment option for assisted reproductive technology (ART) cycles of poor responders. GnRH antagonist and microdose flare-up protocols seem to have similar outcomes in poor responder patients in intracytoplasmic sperm injection (ICSI) cycles except consumption of gonadotropins. Further prospective randomized trials with large sample size are needed to assess the efficacy of the two protocols in the poor responders.
Poor responders Microdose flare up Antagonist In vitro fertilization
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Cerrahi |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 2 |