Amaç: Mezenkimal kök hücre (MSC) uygulamasının Metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) kaynaklı yara enfeksiyonu üzerindeki antibakteriyel etkileri, diyabetik rat modelinde, vankomisin, tigesiklin ve daptomisin tedavisi ile karşılaştırıldı.
Yöntemler: 60 rat ile oluşturulan deney ve negatif-pozitif kontrol grupları oluşturuldu. MSC, vankomisin, tigesiklinin ve daptomisinin antibakteriyel etkinlikleri karşılaştırıldı. Ratların tümü streptozotosin ile diyabetik hale getirildi. Açlık kan glukozu takibiyle hiperglisemik oldukları gösterildi. Cerrahi olarak cilt altına keseler oluşturuldu. Grup-0 (negatif kontrol grubu) enfekte ve tedavi edilmedi. Diğer tüm gruplar MRSA ile enfekte edildi. Grup-1 (pozitif kontrol grubu) enfekte edildi fakat tedavi edilmedi. Diğer 4 grup tedavi grupları olarak belirlendi. Grup-MSC; MSC ile, Grup-Van; vankomisin ile, Grup-Tig; tigesiklin ile, Grup-Dap; daptomisin ile tedavi edildi. Bir haftalık tedavi sonrası ötenazi ile numuneler toplandı. Doku örnekleri histopatolojik olarak hematoksilen/eosin ile boyanarak değerlendirildi. Yara bölgesinde MSC varlığı immun floresan boyama ile kanıtlandı. Kantitatif olarak bakteri koloni sayıları tespit edildi. Alınan kan numunelerinden TNF-α, TGF-β, IL-1, PDGF, FGF, VEGF ve Kaspaz-3 seviyeleri ELISA yöntemiyle ölçüldü.
Bulgular: Grup-0'da bakteri kolonizasyonu gözlenmez iken, Grup-1'de belirgin kolonizasyon saptandı. Grup-Tig ve Grup-Dap'ta tam eradikasyon sağlandı ve Grup-Van’da 1, Grup-MSC’de 4 ratta eradikasyon sağlanamadı. Kontamine edilmeyen negatif kontrol grubunda (Grup-0) minimal inflamasyon düzeyi izlenirken, en şiddetli inflamasyon enfekte edilmiş ve tedavi verilmemiş ratlarda (Grup-1) gözlendi (P<0,001). MSC, Vankomisin, Daptomisin ve Tigesiklin gruplarında orta düzeyde inflamasyon ve ödem gözlendi. MSC grubunda önemli vaskülarite artışı görüldü (P=0,001). Negatif kontrol grubunda ve MSC grubunda benzer oranda anlamlı olarak daha az adezyon artışı ve fibrozis görüldü (P<0,001, P<0,001).
Sonuç: Bu çalışma, diyabetik ratlarda MRSA kaynaklı yara enfeksiyonu tedavisinde MSC’nin antibakteriyel etkinliği sağlayabileceğini düşündürmektedir. Buna ilaveten MSC sayesinde yara bölgesinde sınırlandırılmış bir inflamasyon sağlanabileceği düşünülmüştür. Diyabetik yara enfeksiyonlarının tedavisinde antibiyoterapiyle birlikte MSC kullanımının sinerjistik etkisinin araştırılacağı klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.
Mezenkimal kök hücre Metisiline dirençli Staphylococcus aureus Diabetes Mellitus Vankomisin Tigesiklin Daptomisin
Aim: The antibacterial effects of mesenchymal stem cell (MSC) administration and vancomycin, tigecycline and daptomycin treatment were compared in a diabetic rat model with wound infection due to methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA).
Methods: Experiment, negative and positive control groups were created using 60 rats. The antibacterial efficacy of MSC, vancomycin, tigecycline and daptomycin were compared. All rats had diabetes induced with streptozotocin. They were shown to be hyperglycemic with fasting blood glucose monitoring. During surgery, subdermal pouches were created. Group 0 (negative control group) was not infected or treated. All other groups were infected with MRSA. Group 1 (positive control group) was infected but not treated. The other 4 groups were determined as treatment groups: Group MSC was treated with MSC, Group Van treated with vancomycin, Group Tig treated with tigecycline and Group Dap treated with daptomycin. After one week of treatment, samples were collected following euthanasia. Tissue samples were evaluated after histopathologic staining with hematoxylin/eosin. The presence of MSC in the wound region was shown by immunofluorescent staining. Bacterial colony counts were identified quantitatively. TNF-α, TGF-β, IL-1, PDGF, FGF, VEGF and Caspase-3 levels in blood samples were measured with the ELISA method.
Results: While bacterial colonization was not observed in Group 0, a clear colonization was identified in Group 1. Full eradication was achieved in Group Tig and Group Dap. Eradication could not be achieved for 1 rat in Group Van and 4 rats in Group MSC. The uncontaminated negative control group rats (Group 0) had minimal inflammation, while the most severe inflammation was observed in infected and untreated rats (Group 1) (P<0.001). Group-MSC, Group-Van, Group-Dap and Group-Tig had moderate levels of inflammation and edema. The MSC group showed significant increase in vascularity (P=0.001). Adhesion and fibrosis were observed significantly less in the negative control group and MSC groups, similarly (P<0.001, P<0.001).
Conclusion: MSC may exert antibacterial-like effects for MRSA-induced wound infection treatment in diabetic rats, and limit the inflammation in and around the wound. Further clinical studies researching the synergistic effects of MSC with antibiotherapy for treatment of diabetic wound infections are needed.
Mesenchymal stem cell Vancomycin Tigecycline Daptomycin Methicillin-resistant Staphylococcus aureus Diabetes Mellitus
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 9 |