Amaç: Literatürde, pnömoperitonun erişkinlere kıyasla çocuklarda mide ve bağırsak hareketliliğini nasıl etkilediği konusunda sınırlı veri bulunmaktadır. Bu deneysel çalışmanın amacı, çocuklarda ve yetişkin sıçanlarda pnömoperitonun gastrik ve ince bağırsak hareketliliği üzerindeki etkilerini ölçmek ve karşılaştırmaktır.
Yöntemler: Çalışma 4 grupta yapıldı. Grup 1'de (n=8) ve 2'sinde (n=7) pediatrik yaşta, grup 3'te (n=10) ve 4'ünde (n=10) yetişkin yaşta sıçanlar vardı. Grup 1 ve 3'te pnömoperiton uygulandı. Grup 2 ve 4'te laparotomi yapıldı. İşlem süresi tüm gruplarda 90 dakika idi. CO2 insüflasyonu (Thermoflator, Karl-Storz, Almanya) 5 mHg-0,5 ml/dk basınçta uygulandı. Postoperatif mide ve bağırsak motilite çalışmaları tüm gruplarda yapıldı. Asetilkolin ve KCl'ye (10-8 ila 10-3 mM'lik bir doz aralığında) kontraktil cevaplar kaydedildi (İzometrik Dönüştürücü, Biopac, ABD). Verilerin analizinde Veri Toplama Analiz Sistemi (MP100 Biopac, ABD) kullanılmıştır.
Bulgular: En düşük kasılma cevabı, hem mide hem de bağırsak için grup 1'de elde edildi. Pediatrik grupların potasyum klorid ve asetilkoline verdiği yanıtlar yetişkin gruplardan daha düşüktü, ancak 4 grup arasında anlamlı fark yoktu (P>0,05).
Sonuç: Bu çalışma, pediatrik ve erişkin yaş grupları için benzer bir ortamda, pnömoperitonun çocuklarda mide ve ince bağırsak hareketliliği üzerinde önemli bir olumsuz etki yapmadığını ortaya koyabilir. Gelecekteki çalışmalar, farklı yaşlarda, ağırlıklarda, anestezi tiplerinde, karın içi basınç ve sürelerinde pnömoperitonun mide ve bağırsak hareketliliği üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçlamalıdır.
Laparoskopi Pneumoperiton Gastrik motilite İntestinal motilite Çocuk
Aim: There are limited data on how pneumoperitoneum used during laparoscopy affects gastric and intestinal motility in children compared to adults. The aim of this experimental study is to measure and compare the effects of pneumoperitoneum on the gastric and small intestinal motility among children and adult rats.
Methods: The study was conducted with 4 groups: Groups 1 and 2 (n=8 and 7, respectively) comprised pediatric rats while Groups 3 and 4 (n= 10 and 10, respectively) included adult rats. Pneumoperitoneum was achieved in Groups 1 and 3. Laparotomy was performed in Groups 2 and 4. The duration of procedure was 90 minutes in all groups. CO2 (Thermoflator, Karl-Storz, Germany) insufflation pressure was maintained at 5 mHg-0.5 ml/min. Postoperative gastric and intestinal motility studies were performed in all groups. Contractile responses to Acetylcholine and potassium chloride (at a dose range of 10-8 to 10-3 mM) were recorded (Isometric Transducer, Biopac, USA). Data Collection Analysis System (MP100 Biopac, USA) was used to analyze the data.
Results: The lowest contraction response was obtained in group 1 for both the stomach and intestine. The responses of pediatric groups to potassium chloride and acetylcholine were lower than those of adult groups, but there was no significant difference among the 4 groups (P>0.05).
Conclusion: This study may suggest that in the similar setting for pediatric and adult age groups, pneumoperitoneum does not significantly adversely affect gastric and small intestinal motility in children. Future studies should aim to investigate the effects of pneumoperitoneum on gastric and intestinal motility at different ages, weights, types of anesthesia, intra-abdominal pressures and operative durations.
Laparoscopy Pneumoperitoneum Gastric motility Intestinal motility Child
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Cerrahi |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 12 |