Öz
Bir filmi değişik ölçütler kullanarak çok farklı biçimlerde incelemek ve değerlendirmek olasıdır. Yapılan incelemeler sonunda ortaya çoğu kez farklı değerlendirmeler ve yargıların çıkmasını normal karşılamak gerekir. Filmin doğru başka bir deyişle -amaca ulaştıran- değerlendirilebilmesi için ilk ve onsuz edilemeyecek adım, filmi anlamaktır; yönetmenin hangi karakterlerle, onların yaşantı ve eylemleriyle, kullandıkları ya da birlikte görüldükleri nesnelerle, temayı, alt metni ve tüm bunları filmsel zaman ve mekan içinde nasıl ortaya koyduğunu, bunu da ne ölçüde başardığını belirlemek gerekir.
Bu çalışmada Ömer Kavur'un iletişimsizlik ve yalnızlık konularını yoğun bir biçimde işlediği ve bu bağlamda sinemayı, bir dönemi ve kendini sorguladığı bir filmi “Gece Yolculuğu” incelenmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altar C M (1996) Sanat Felsefesi Üzerine, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
- Bozkurt N (1995) Sanat ve Estetik Kuramları, Sarmal Yayınevi, İstanbul.
- Esslin M (1996) Dram Sanatının Alanı, Özdemir Nutku (çev), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
- Kılıç V (2002) Dilin İşlevleri ve İletişim, Papatya Yayıncılık, İstanbul.
- Kuçuradi İ (1999) Sanata Felsefeyle Bakmak, Ayraç Yayınevi, Ankara.
- Morris E (2002) Fütursuz Oyunculuk, İpek Bilgin (çev), Dost Kitabevi, Ankara.
- Nutku H (1999) Oyun Yazarlığı, MitosBoyut Yayınları, İstanbul.
- Özodaşık M (2005) Yalnızlık, Tablet Kitabevi, Konya.
- Pudovkin V I (1966) Sinemanın Temel İlkeleri, Nijat Özön (çev). Bilgi Yayınevi, Ankara.
- Timuçin A (2000) Estetik, Bulut Yayınları, İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derleme Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 19 Kasım 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 9 Aralık 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 4 Sayı: 2 |
