Gelişen Teknolojiler, Öğrenen Örgütler ve Halkla İlişkiler

Yıl 2006, Cilt: 4 Sayı: 3, 73 - 81, 19.11.2013

Sirel Gölönü

Öz

Değişim,'Bir birey, sistem ve çevre arasında meydana gelen, karşılıklı etkileşim olayıdır ve her gün her alanda varlığını ve önemini hissettirmektedir. “Toplumsal yaşamı etkileyen tüm değişimler halkla ilişkiler alanında çalışan herkesi ilgilendirmektedir.  Değişimin başlıca nedenleri arasında küreselleşme, teknolojiden yararlanılarak enformasyonun hız kazanması, iletişimin medya aracılığıyla kitlesel olarak yaygınlaşması, işletme içi iletişim sistem ve yöntemlerinin gelişimi, kitle iletişim araçlarının yaygınlaşması sayılabilir.

Gelişen teknolojilerin, halkla ilişkiler hizmetlerinin sunumuna hız kazandırdığı, daha geniş kitlelere daha çabuk ulaşarak daha kalıcı biçimde etkileme ve geri dönüt olanağı sağladığı bir gerçektir.  Yeni teknoloji kullanımı, toplumun tüm kesimlerini etkilediği gibi sosyal bir sistem olan örgütlerin yapısını, faaliyet alanlarını, işleyiş biçimlerini mal ve hizmet üretim anlayışlarını da büyük ölçüde etkiler ve değiştirir. Tüm bu değişimlere direnen örgütlerin uzun vadedeki başarısızlıkları gözlemlenirken, yeni yöntem ve teknolojileri kullanan ve bunları geliştiren, yaratıcı ve yenilikleri benimseyen “öğrenen örgütler”in başarıya ulaşmaları kaçınılmazdır. 21. Yüzyılda, teknolojik gelişmeleri izleyen ve hedef kitlelerin eğilim ve özelliklerine uygun olarak yararlanmayı amaçlayan “Tekno-Halkla İlişkiler” faaliyetlerinden söz edilecektir.

 

Anahtar Kelimeler

gelişen teknolojiler; öğrenen örgütler ve halkla ilişkiler

Kaynakça

• Altun S A (2001) Örgüt Sağlığı, Nobel Yayınları, Ankara.
• Bender P U (2000) İçten Liderlik, Kişisel Geli-şim Yönetim Dizisi, İmren Kalyoncu ve Fatma Can Akbaş (çev), İstanbul.
• Blanchard K ve Waghorn T (1997) Geleceği Yönetmek, Yönetimi Geliştirme Mehmet Özcan (çev), Merkezi Yayınları, İstanbul.
• Düren Z (2000) 2000’li Yıllarda Yönetim, Yönetim Dizisi, Alfa Yayınları, İstanbul.
• Efil İ (1999) İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon, 6. Baskı, Alfa Yayınları, İstanbul.
• Erengül B (1997) Kültür Sihirbazları, Evrim Yayınevi, İstanbul.
• Ertürk M (1998) İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon, Betaş Yayınları, İstanbul.
• Hopkins P (2005) Leanning Practices: Assessement and Action for Organizational Improvement, Academy of Management Learning and Education, 4 (1).
• İzgören A Ş (1999) İş Yaşamında 100 Kanguru, Academyplus Yayını, İstanbul.
• Kadıbeşegil S (1998) Halkla İlişkilere Nereden Başlamalı?, Media Cat yayınları, Ankara.
• Leith C, Harrison R, Burgoyne J and Blantern C (1996) “Learning Organizations: The Measurement of Company Performance, Journal of European Industrial Training, 20 (1).
• Leonard D ve Straus S (2000) Çığır Açıcı Dü-şünme, Ahmet Gürsel (çev), MESS Yayını, İstanbul.
• Levy A (1999) The PR Classroom of the Future”, Public Relations Review, 6 (3).
• Okay A (2000) Kurum Kimliği, 2. Baskı, Media Cat yayınları, Ankara.
• Peter S A C (1997) Performance Learning, Management Decision, 35 (9/10).
• Pfeffer J (1992) Güç Merkezli Yönetim, Elif Özsayar (çev), Boyner Holding Yayınları, İstanbul.
• Senge P M (2002) Beşinci Disiplin, Ayşegül İldeniz ve Ahmet Doğukan (çev) YKY, 9. Baskı, İstanbul.
• Şimşek Ş (1999) Yönetim ve Organizasyon, Nobel yayınları, Ankara.
• Vera D and Crossan M (2004) Strategic Leadership and Organizational Learning, Academy of Management Review, 29 (2).
• Waddock S A, Bodwell C B and Graves S (2002) Responsibility: The New Business Imperative, Academy of Management Executive, 16 (2).
• Weil P ve Broadbent M (1999) Enformasyon Altyapısı, Ayfer Gündal Ünal (çev), Boyner Holding Yayınları, İstanbul.