Eğitim Fakültesinde Görev Yapan Akademisyen ve Öğretmenlerin Dijital Materyal Tasarım Yeterlikleri

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 11 - 24, 26.05.2021

Bayram Gökbulut Gürol Keserci Adnan Akyüz

https://doi.org/10.53047/josse.917536

Cited By: 10

Öz

Yapılan bu çalışmada akademisyen ve öğretmenlerin dijital materyal tasarım yeterlik düzeyleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma Batı Karadeniz bölgesinde yer alan bir devlet üniversitesinde görev yapan akademisyenler ve aynı bölgede görev yapan öğretmenler ile yürütülmüştür. Araştırmada veriler, üniversitede görev yapan 70 akademisyen ve 395 öğretmenden çevrimiçi, Google Formlar kullanılarak toplanmıştır. Verilerin toplanmasında Dijital Materyal Tasarımı Yeterlikleri Ölçeği kullanılmıştır. Ölçek 4 faktör ve 31 maddeden oluşmaktadır. Araştırmada akademisyen ve öğretmenlerin dijital tasarım yeterlik düzeyleri ile bu düzeyin cinsiyet ve mesleki kıdeme göre farklılıkları araştırılmıştır. Araştırma sonucunda akademisyenlerin dijital materyal tasarım yeterlikleri yüksek düzey olduğu bulgusu elde edilirken, öğretmenlerin dijital materyal tasarım yeterlik düzeylerinin orta düzey olduğu bulgusu elde edilmiştir. Cinsiyet değişkenine göre erkek akademisyenlerin dijital materyal tasarım yeterlik düzeyleri kadın akademisyenlerden daha yüksek olduğu sunucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin cinsiyetleri ile dijital materyal tasarım yeterlikleri arasında anlamlı bir farka rastlanılmamıştır. Mesleki kıdem değişkenine göre erkek akademisyenler ile kadın akademisyenler arasında anlamlı bir farka bulunmamıştır. Araştırmada elde edilen diğer bir bulgu ise, mesleki kıdemi düşük olan öğretmenlerin dijital materyal tasarım yeterlik düzeyleri mesleki kıdemi fazla olan öğretmenlerden daha yüksek olduğudur.

Anahtar Kelimeler

Dijital materyal tasarımı, öğretmen dijital tasarım yeterlikleri, akademisyen dijital tasarım yeterlikleri

Kaynakça

• Ally, M. (2019). Competency profile of the digital and online teacher in future education. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 20(2).
• Baz, F. Ç. (2016). Teknik donanım ve içerik yönüyle Fatih Projesinin değerlendirilmesi Gümüshane University Electronic Journal Of The Institute Of Social Science/Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi,7(15).
• Bircan, T. Ş. (2018). Sosyal bilgiler ve tarih öğretmenlerinin bakış açısından Fatih projesi. Electronic Turkish Studies,13(21).
• Can, T. ve Şimşek, İ. (2016). Eğitimde yeni teknolojiler: Sanal gerçeklik. İ. Aytekin, İ. F. Odabaşı, B. Akkoyunlu (Ed.), Eğitim Teknolojileri Okumaları 2016. (351-363. ss.). Ankara: Salmat Basım Yayıncılık Ambalaj
• Celen, F. K., Celik, A., ve Seferoğlu, S. S. (2018). Yükseköğretimde çevrim-içi öğrenme: Sistemde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. Journal of European Education, 1(1), 25-34.
• Çelik, İ. (2019). Öğretim elemanlarının artırılmış gerçeklik teknolojisini ders materyali olarak kabullerinin incelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Van.
• Çelik, H. C. ve Bindak, R. (2005). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin bilgisayara yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10). 24–33
• Chuang, H. H., ve Ho, C. J. (2011). An Investigation of Early Childhood Teachers’ Technological Pedagogical Content Knowledge TPACK in Taiwan. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 99-117.
• Çoklar, A. N., Efilti, E. ve Sahin, L. (2017). Defining teachers' technostress levels: A scale development. Online Submission, Journal of Education and Practice 8(21), 28-41.
• Çuhadar, C., Bülbül, T. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile Teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
• Doğan, D., Çınar, M., ve Seferoğlu, S. S. (2016). “One Laptop per Child” projects and FATIH project: A comparative examination. SDU International Journal of Educational Studies, 3(1), 1-26.
• Doğru, E., ve Aydın, F. (2017). Coğrafya öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi ile ilgili yeterliliklerinin incelenmesi. Journal of History Culture and Art Research, 6(2), 485-506.
• Ergen, B., Yelken, T. Y., ve Kanadli, S. (2019). A meta-analysis of research on technological pedagogical content knowledge by gender. Contemporary Educational Technology, 10(4): 358-380.
• Gümüsoglu, E. K., & Akay, E. (2017). Measuring technology acceptance level of teachers by using unified theory of acceptance and use of technology, Online Submission. International Journal of Language Education and Teaching. 5,(4), 378-394.
• Jamieson, R., Finger, G. ve Albion, P. (2010). Auditng the TK and TPACK confidence of pre-service teachers: Are they ready for the proffession? Australian Educational Computing, 25(1), 8-17.
• Kandemir, C., ve Demir, B. A. (2020). Eğitimde sanal gerçeklik uygulamaları üzerine: “Sınıfta ben de varım” projesi. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 10(4), 339-354.
• Karaban, G. G. (2020). Dijital materyal tasarımına yönelik bir hizmet içi eğitim programının geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış doktora tezi). Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretimi Anabilim Dalı: Muğla.
• Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kayaalp, F. ve Şimşek, U. (2020). (Do) Spoken Words Fly and Written Words Remain (?): An Analysis on the Impacts of Using Writing-to-Learn Activities in the Social Studies Class on Cognitive Learning, and Students’ Views, International Journal of Eurasian Education and Culture, Issue, 5(10), 1242-1314.
• Keleş, E., ve Çelik, D. (2013). 2000-2010 Yılları arasında bilgisayar teknolojileri ve eğitimde kullanımlarına yönelik yürütülen hizmet içi eğitim kursların incelenmesi, Journal of Instructional Technologies & Teacher Education 1(2), 164-194
• Keser, H., ve Çetinkaya, L. (2013). Öğretmen ve öğrencilerin etkileşimli tahta kullanımına yönelik yaşamış oldukları sorunlar ve çözüm önerileri. Electronic Turkish Studies, 8(6), 377-403.
• Kır, Ş. (2020). Dijital dönüşüm sürecinde yükseköğretim kurumları ve öğretim elemanlarının gelişen rolleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), 143-163.
• Köroğlu, A. Y. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin bilişim teknolojileri özyeterlik algıları, teknolojik araç gereç kullanim tutumlari ve bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kukulska-Hulme, Agnes (2012). How should the higher education workforce adapt to advancements in technology for teaching and learning? The Internet and Higher Education, 15(4) pp. 247–254.
• Liarokapis, F. ve Anderson, E. F. (2010). Using augmented reality as a medium to assist teaching in higher education. In: Eurographics 2010, Norrköping, Sweden, 9 - 16.
• Lee, K. (2012). Augmented reality in education and training. TechTrends, 56(2), 13-21.
• MEB, (2018). 2023 Eğitim vizyonu. https://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf
• Menzi, N., Nezih, Ö., ve Çalışkan, E. (2012). Mobil teknolojilerin eğitim amaçlı kullanımına yönelik akademisyen görüşlerinin teknoloji kabul modeli çerçevesinde incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 13(1), 39-55.
• Mercado, M. G. M. ve Ibarra, F. P. (2019). ICT-Pedagogy integration in elementary classrooms: Unpacking the pre-service teachers’ TPACK. Indonesian Research Journal in Education, 3(1), 29-56.
• Özturan, S. ve Bozcan, Ü. E. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanmanın önemine ilişkin görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 6(3), 2146-9199.
• Reisoğlu, İ., ve Çebi, A. (2020). How can the digital competences of pre-service teachers be developed? Examining a case study through the lens of DigComp and DigCompEdu. Computers & Education, 156, 103940.
• Sarıtepeci, M., Durak, H., ve Seferoğlu, S. S. (2016). Öğretmenlerin öğretim teknolojileri alanında hizmet-içi eğitim gereksinimlerinin fatih projesi kapsamında incelenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(3), 601-620.
• Somyürek, S., Atasoy, B., ve Özdemir, S. (2009). Board’s IQ: What makes a board smart?. Computers & Education, 53(2), 368-374.
• Soydan, C. (2018). Bilişim teknolojileri öğretmeni rehberliğinde branş öğretmenlerinin dijital materyal geliştirme süreçlerinin incelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Samsun.
• Şad, N. S., Açıkgül, K. ve Delican, K. (2015). Senior preservice teachers’ senses of efficacy on their technological pedagogical content knowledge (TPACK). Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8(2), 204-235.
• Şahin, Y. L. (2019). Öğretmen-Öğrenme sürecinde Bilişim Teknolojileri. S. Şendağ (Ed.), Öğretim Teknolojileri Etkili ve Eğlenceli Öğrenme Deneyimi Tasarım Rehberi içinde (147-186). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson
• Turan, A. H., ve Çolakoğlu, B. E. (2011). Yüksek öğrenimde öğretim elemanlarının teknoloji kabulü ve kullanımı: Adnan Menderes Üniversitesinde ampirik bir değerlendirme. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(1), 106-121.
• Usluel, Y. K., Mumcu, F. K. ve Demiraslan Y. (2007a). Öğrenme-öğretme sürecinde bilgi ve iletişim teknolojileri: Öğretmenlerin entegrasyon süreci ve engelleriyle ilgili görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 164-179.
• Usluel, Y., Demiraslan Y. ve Mumcu Kuşkaya, F. (2007b). Integrating ICT into Classrooms: A note from Turkish Teachers, (pp. 1569-1575). Bildiri Society for Information Technology and Teacher Education (SITE’07) konferansında sunulmuştur. San Antonio, TX, March 26-30, USA.
• Yılmaz, Z. A. (2020). Fen bilimleri öğretmenlerinin FATİH projesi ve akıllı tahta hakkındaki görüşleri. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(1), 71-83.