Cartoons in The Context of Paul McGhee's Theory of Humor Development

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: Education Special Issue, 239 - 263, 25.09.2023

Feyza Uçar Çabuk Seda Eskidemir Meral

https://doi.org/10.53047/josse.1343171

Öz

This study, which was conducted to examine cartoons according to Paul McGhee's humor development theory, is a basic qualitative research design. The research study group consists of 8 cartoons, 4 Turkish and 4 foreign productions, which are available on national and international children's channels and digital broadcasting platforms. These cartoons are; Keloğlan Masalları, Niloya, Pepee, Rafadan Tayfa, Caillou, Masha and the Bear, SpongeBob, and The Smurfs. The study's data were analyzed using the "humor checklist" prepared by the researcher. Document analysis technique was used to analyze the data obtained. As a result of the study, it was determined that the cartoon with the most humor elements was Masha and the Bear, the cartoon with the least humor elements was Pepee. In the study, it was observed that the most humor elements were found in stage 4c, which includes humor aimed at distorting the properties of objects, people, and animals, and the least humor elements were found in stage 4d, which includes naming the opposite sex. As a result of the research, it was determined that the cartoon with the most and least humorous elements in each stage differed. Since cartoons have different characteristics, the amount of humor in different stages may vary. However, humor is universal, and children of all ages watch cartoons. In this context, it is suggested that cartoons should have humor elements with different characteristics.

Anahtar Kelimeler

Cartoon, humor, preschool, Paul McGhee

Kaynakça

• Akıncı, A. and Güven, G. (2014). Okul öncesi döneme yönelik çizgi filmlerde yer alan değerlere ait sözel ifadelerin sunumu: TRT Çocuk Kanalı örneği, Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 16(5), 429-445.
• Akpınar, B. (2004). Çocukların televizyon izleme davranışlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Çağdaş Eğitim, 29(306), 35-45.
• Aktaş Arnas, Y (2005). 3-18 yaş grubu çocuk ve gençlerin interaktif iletişim araçlarını kullanma alışkanlıklarının değerlendirilmesi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(4), 59-66.
• Ay, H. & Yangil, M. K. (2021). Kral Şakir çizgi filminin değerler eğitimi açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 45-60.
• Bayraktar, Z. (2014). Geleneğin güncellenmesi bağlamında masaldan çizgi filme Keloğlan tipi üzerine. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 49 (49), 19-51.
• Bergen, D. (2018). Humor as a developmental phenomenon: The contributions of Paul McGhee. Humor, 31(2), 213-231. https://doi.org/10.1515/humor-2016-0091
• Browne, K. D., Hamilton-Giachritsis, C. (2005). The influence of violent media on children and adolescents: a public-health approach. The Lancet, 365, 702–710. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(05)17952-5
• Bulut Pedük, Ş. (2012). Ebeveynlerin tv izleme özellikleri ve çocukların izledikleri çizgi filmler hakkında görüşleri üzerine bir araştırma. Uluslararası İşletme ve Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 89-98.
• Cerrah Özsevgeç, L. C., & Saka, A. (2018). Çocukların izledikleri çizgi filmler ve bu tercihlerinin karakterleri ile ilişkisi. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD), 3(2), 725-734. https://doi.org/10.21733/ibad.452142
• Coşkun, E. & Köroğlu, M. (2016). Pepee ve Caıllou çizgi filmlerinde kavram öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 210(45) , 601-619.
• Dilek Çin, B., Özel, Ö. & Ünüvar, P. D. P. (2023). Okul öncesi dönem çocukların izledikleri çizgi filmlerin akran zorbalığı açısından incelenmesi: Rafadan Tayfa örneği. Uluslararası Temel Eğitim Çalışmaları Dergisi, 4(2), 43-53. https://doi.org/10.59062/ijpes.1297715
• Dirican, R., Bekir, H. & Bayraktar, V. (2020). Resimli hikâye kitaplarında sözel mizah unsurları. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 13(29), 243-261. https://doi.org/10.12981/mahder.664816
• Dowling, J. S. (2014). School-age children talking about humor: Data from focus groups. Humor: International Journal of Humor Research, 27(1), 121–139. https://doi.org/10.1515/humor-2013-0047
• Duman, A. E. & Koçtürk, N. (2021). yerli yapım bir çizgi filmin toplumsal cinsiyet rolleri açısından incelenmesi: Pırıl . Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 9, 83-92. https://doi.org/10.18506/anemon.819889
• Eroğlu, E. (2008). Muzaffer İzgü’nün çocuk kitaplarının mizah unsurları yönüyle incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Eskidemir Meral, S., & Koçer, H. (2023). Humor development in preschool and primary school children in Turkiye. Problems of Education in the 21st Century, 81(3), 374387. https://doi.org/10.33225/pec/23.81.374
• Fouts, G., Callan, M., Piasentin, K. & Lawson, A. (2006). Demonizing in children’s television cartoons and Disney animated films. Child Psychiatry Hum Dev, 37, 15-23. https://doi.org/10.1007/s10578-006-0016-7
• Führ, M. (2001). Some aspects of form and function of humor in adolescence. Humor: International Journal of Humor Research, 14, 25-36. https://doi.org/10.1515/humr.14.1.25
• Güleken Katfar, Ü. & Yılmaz, F. (2020). Çizgi filmlerdeki baskin kişilik özelliklerinin çocuklar üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(38), 139-149 Güler, D. A. (2013). Soyutun somutlaştırılması: Çizgi filmlerin kültürel işlevleri. I. Türkiye Çocuk ve Medya Kongresi Bildiriler Kitabı-1. (s.207-216), haz. H. Yavuzer ve M. R. Şirin, Çocuk Vakfı Yayınları.
• Habib, K. and Soliman, T. (2015) Cartoons’ effect in changing children mental response and behavior. Open Journal of Social Sciences, 3, 248-264 https://doi.org/10.4236/jss.2015.39033.
• Hamarat, D. , Işıtan, S. , Özcan, A. & Karaşahin, H. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının izledikleri çizgi filmler üzerine bir inceleme: Caillou ve Sünger Bob örneği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(33), 75-91. https://doi.org/10.31795/baunsobed.645462
• Herring, D., Burleson, M., Roberts, N., & Devine, M. (2011). Coherent with laughter: Subjective experience, behavior, and physiological responses during amusement and joy. International Journal of Psychophysiology, 79, 211–218. https://doi.org/10.1016/j.ijpsycho.2010.10.007.
• İnce Samur, A.Ö. & Arıkan, Y. (2018). Behiç Ak'ın çocuk kitaplarındaki çatışmaların mizah öğesi bakımından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27 (1), 165-182.
• Jiang T, Li H & Hou, Y (2019) Cultural differences in humor perception, usage, and implications. Front. Psychol., 10,123-130. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.00123 Kağan, M (1982). Güzellik bilimi olarak estetik ve sanat (Çev: Aziz Çalılar). Altın.
• Kalaycı, N. (2015). Toplumsal cinsiyet eşitliği açısından bir çizgi film çözümlemesi: Pepee. Eğitim ve Bilim, 40(177). http://dx.doi.org/10.15390/EB.2015.3836
• Karakale, F. (2018). 'Rus Ayısı' kavramının ortaya çıkışı. Artuklu İnsan ve Toplum Bilim Dergisi, 3 (1), 35-45.
• Karakuş, N. (2016). Maysa ve Bulut isimli animasyon çizgi filmin kültürel öğeler açısından incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (34), 134-149.
• Keltner, D. (2008). Born to be good: The science of a meaningful life. New York: W. W. Norton & Company.
• Koçer, H., Eskidemir, S., & Özbek, T. (2012). 6 yaş çocuklarının mizahi tepkilerinin Paul E. McGhee’nin mizah gelişim evrelerine göre incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 82-93. http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/10a.kocer.pdf
• Loizou, E., & Recchia, S. L. (2019). Research on young children’s humor: Theoretical and practical implications for early childhood education. Springer.
• Luther, C.A. & Legg, J.B. (2010). Gender differences in depictions of social and physical aggression in children’s television cartoons in the US. Journal of Children and Media. 4(2), 191-205. https://doi.org/10.1080/17482791003629651
• Martin, R. A., & Ford, T. (2018). The psychology of humor: An integrative approach. Burlington, MA: Elsevier Academic Press. Martin, R.A. (2007). The psychology of humor: An integrative approach. Elsevier Academic Press.
• Masha & The Bear (2023, June 6). In Wikipedia https://en.wikipedia.org/wiki/Masha_and_the_Bear
• Masten, A. S. (1986). Humor and competence in school-aged children. Child Development, 57(2), 461–473. https://doi.org/10.2307/1130601
• McGhee, P. E. (2002). Understanding and promoting the development of children’s humor. Kendall/Hunt Publishing Company.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, çev.). Nobel. Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. Sage Publication.
• Oruç, Ş. & Teymuroğlu, B. (2016). Sosyal bilgiler öğretiminde çizgi film kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. International Journal of Field Education, 2 (2), 92-106.
• Öztürk, E.H. (1999). Çocuğun sosyalleşmesinde televizyonun etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Pala, Ş. & Gönen, M. (2018) Resimli çocuk kitaplarında yer alan mizahi unsurların incelenmesi, Social Science Studies Journal,4, 1784-1802 http://dx.doi.org/10.26449/sssj.561
• Papadamou, K., Papasavva, A., Zannettou, S., Blackburn, J., Kourtellis, N., Leontiadis, I., Stringhini, G., & Sirivianos, M. (2020). Disturbed YouTube for kids: characterizing and detecting ınappropriate videos targeting young children. Proceedings of the International Conference on Web and Social Media, 14(1), 522-533. https://doi.org/10.1609/icwsm.v14i1.7320
• Pekşen, A. R., & Baran, G. (2017). Çizgi filmlerin kavram gelişimi açısından incelenmesi. Sobider Sosyal Bilimler Dergisi, 4, 580-597.
• Pekşen, A. R., & Baran, G. (2018). Çizgi filmlerin Türk kültürüne ait özellikler açısından incelenmesi: “Pepee örneği”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 8(17),215- 224
• Peri, C (1997). Okul öncesi dönemde izlenen televizyon programları ve bu programların eğitici değeri [Yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Sauthom, M. (2005). Humor development: An important cognitive and social skill in the growing child. Physical and Occupational Therapy in Pediatrics, 25(1/2), 105-116.
• Schmidt, S. R. (2002). The humour effect: Differential processing and privileged retrieval. Memory, 10(2), 127–138. https://doi.org/10.1080/09658210143000263
• Semiz Türkoğlu, H. & Türkoğlu, S. (2022). Çizgi filmlerde toplumsal cinsiyet rolleri, kalıp yargılar ve karakterlerin kurgu dağılımı üzerine bir analiz: TRT çocuk kanalı örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (49), 48-65. https://doi.org/10.52642/susbed.1111484
• Sherman, L. W. (1988). Humor and social distance in elementary school children. Humor: International Journal of Humor Research, 1, 389-404. https://doi.org/10.1515/humr.1988.1.4.389
• Shiota, M., Keltner, D., & John, O. (2006). Positive emotional dispositions differentially associated with big five personality and attachment style. The Journal of Positive Psychology, 1, 61–71. https://doi.org/10.1080/17439760500510833
• Şen, B., & Deniz, Ü. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının izlediği rafadan tayfa çizgi filminin toplumsal cinsiyet açısından incelenmesi. Social Sciences, 14(5), 2547-2563.
• Taşçılar, M. & Babaoğlu, E. (2023). Çocuk kütüphanelerinde yer alan kitapların mizahi açıdan incelenmesi, Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 8(1), 1-14. https://doi.org/10.37754/ 737103.2023.811
• Tavşancıl, E. &Aslan, A. E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. Epsilon Yayınları.
• Thompson, K. (2010). Cartoon Modern: Style and Design in Fifties Animation. Film History: An International Journal, 22(3), 292-296.
• Tozduman Yaralı, K. & Neslihan, A. (2017). Bir çizgi filmin popüler kültür açısından incelenmesi: Rafadan Tayfa. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 449-470.
• Türkan, A., Agcakale, Y., Bingöl, İ., Yılmaz, R., & Göktaş, Y. (2016). Fen Öğretiminde Çizgi Film Uygulaması: İlköğretim Öğrencilerinin Akademik Başarılarının ve Tutumlarının İncelenmesi. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium 16-18 May, Rize, Turkey
• Türkmen, N. (2013). Çizgi filmlerin kültür aktarımındaki rolü ve Pepee. Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36(2), 139-158.
• Wijethilaka, T. S. (2020). Effect of cartoons on children. Jurnal Ilmiah. Sri Lanka. University of Moartuwa
• Wyer, R., & Collins, J. (1992). A theory of humor elicitation. Psychological Review, 4, 663-688.
• Xia, C., Amini, M., & Lee, K. F. (2023). Humor translation: a case study on the loss of humorous loads in Spongebob Squarepants. Cad. Trad., Florianópolis, 43, 1-33. https://doi.org/10.5007/2175-7968.2023.e89705
• Yaşar, M., & Paksoy, İ. (2011). Çizgi filmlerdeki saldırgan içerikli görüntülerin çocukların serbest oyunları sırasındaki saldırganlık düzeylerine etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 279-298.
• Yaşlı, A. (2013). Çocuğun eğitiminde ve sosyal gelişiminde çizgi filmlerin rolü: Caıllou ve Pepee örneği. Journal of Turkish Studies, 8(10),707-719.http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.5965
• Yazıcı, E., Yaman Baydar, İ. & Kandır, A. (2019). Çizgi film ve çocuk: Ebeveyn görüşleri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (1), 10-19.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9.Baskı). Seçkin.
• Yılmaz, Z., & Arı, M. M. (2021). Okul öncesi döneme yönelik hazırlanan Pepee ve Maşa ile Koca Ayı çizgi filminin değerler açısından incelenmesi. Pearson Journal, 6(15), 19–40. https://doi.org/10.46872/pj.318)
• Yorulmaz, B., & Tanrıverdi, M. Z. (2015). Din ve değerler eğitimi açısından Keloğlan çizgi filminin değerlendirilmesi. Sinema ve Din, 29-51.