Shall We Read the ‘Verb’ about “God of Time” (öd täŋri) in Köl Tigin (N 10) as Yašamaq ‘to Live’, Yasamaq ‘to Organize” or Aymaq “to Say”?

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 55 - 63, 24.07.2017

Osman Fikri Sertkaya

Öz

In
this paper, it is commented by some publishers that the ‘verb’ should be
accepted firstly as yašamaq ‘to live’, then yasamaq ‘to arrange’ and the verb
aymaq as ‘to say’ and the sentences should be accepted as a ‘conditional
compound sentence’. Also there are some comments about the statements öd täŋri
‘God of Time’.

Anahtar Kelimeler

Köl Tigin Inscriptions, yašamaq, yasamaq, aymaq

Köl Tigin (K-10)’da Geçen Öd Teŋri ‘Zaman Tanrısı’ ile İlgili Fiili Yaşamak ‘Yaşamak’ mı, Yasamak ‘Tanzim Etmek, Düzenlemek’ mi, Yoksa Aymak ‘Demek, Söylemek’ mi Okumalıyız?

Öz

In
this paper, it is commented by some publishers that the ‘verb’ should be
accepted firstly as yašamaq ‘to live’, then yasamaq ‘to arrange’ and the verb
aymaq as ‘to say’ and the sentences should be accepted as a ‘conditional
compound sentence’. Also there are some comments about the statements öd täŋri
‘God of Time’.

Anahtar Kelimeler

Köl Tigin Inscriptions, yašamaq, yasamaq, aymaq

Kaynakça

• BAZİN, L. (1991). Les systèmes chronologiques dans le monde turc ancien, Budapest: Akadémiai Kiadó.
• BAZİN, L. (2011). Eski Türk Dünyasında Kronoloji Yöntemleri, Çev. V. KÖKEN, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre–Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
• DOERFER, G. (1971). “Gedanken zur Gestaltung eines idealen Türkischen Etymologischen Wörterbuchs”, Orientalische Literaturzeitung, 66/9-10: 437-454.
• DOERFER, G. (1975). Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen, unter besonderer Berücksichtigung älterer Neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenszeit, Band 4, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag.
• DOERFER, G. (1984). “Türkçenin İdeal Bir Etimolojik Sözlüğünün Nasıl Olması Gerektiği Hakkında Düşünceler”, Çev. İ. ÇENELİ, Türk Dili, 392-393: 366-374.
• ERGİN, M. (1970). Orhun Abideleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• ORKUN, H. N. (1936). Eski Türk Yazıtları 1, İstanbul: Devlet Basımevi.
• ORKUN, H. N. (1941). Eski Türk Yazıtları 4, İstanbul: Devlet Basımevi.
• RADLOFF, W. (1895). Die alttürkische Inschriften der Mongolei, (Erste Lieferung), St. Petersburg.
• SERTKAYA, O. F. (1980). “Louis Bazin, Les Calendriers Turcs Anciens et Medievaux (Eski ve Orta Çağlarda Türklerin Takvimleri), -Aralık 1972’de Savunulan Doktora Tezi- Lille 1974, 800 s.”, Türkiyat Mecmuası, 19: 335-344. (Tanıtma)
• TEKİN, T. (1968). A Grammar of Orkhon Turkic, Bloomington: Indiana University Press.
• TEKİN, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• THOMSEN, V. (1896). Inscriptions de l’Orkhon déchiffrées, Helsingfors: Imprimerie