Kitap İncelemesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015, 224 pp. ISBN: 978-3-87997-417-7

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 194 - 231, 24.07.2017

Öz

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015.

Kaynakça

  • AYDIN, E. (2015). Yenisey Yazıtları, Konya: Kömen Yayınları.
  • BARUTÇU-ÖZÖNDER, F. S. (1996). Muhakemetü’l-Lugateyn (İki Dilin Muhakemesi), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BASKAKOV, N. A. (1964). Russko-Altajskij Slovar’ (okolo 33000 slov), Moskva: Izdatel’stvo Sovetskaya Entsiklopediya.
  • BASKAKOV, N. A.; A. I. INKİJEKOVA-GREKUL (1953). Xakassko-Russkiy Slovar’ (okolo 14000 slov), Moskva: Gosudarstvennoye Izdatel’stvo Inostrannıh i Natsional’nıh Slovarey.
  • BASKAKOV, N. A.; T. M. TOŞÇAKOVA (1964). Ojrotsko-Russkij Slovar’ (okolo 10000 slov), Moskva: OGIZ.
  • BAZİLHAN, N. (2014). “Kazakistan’da Bulunan Göktürk Yazıtları Hakkında”, Teke, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3/2: 1-12.
  • BAZİN, L. (1974). Les Calendriers Turcs Anciens et Medievaux, Lille. (Doktora Tezi).
  • BAZİN, L. (1991). Les systèmes chronologiques dans le monde turc ancien, Budapest: Akadémiai Kiadó.
  • BAZİN, L. (2011). Eski Türk Dünyasında Kronoloji Yöntemleri, Çev. V. KÖKEN, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BOMBACİ, A. (1974). “On the Ancient Turkish Title şad”, Gururājamañjarikā: Studi in Onore di GUISEPPE TUCCI, Instituto Universitario Orientale, Napoli: 191-192.
  • BUTANAYEV, V. Y.; O. F. SERTKAYA (2011). “Runik Yazılı Maşrapalar Üzerine (8. Hakasya’da Bulunan Runik Yazılı Gümüş Maşrapa)”, Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290. Yılı (720-2010) Sempozyumu, Bildiriler, Haz. M. ÖLMEZ et al, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Yayınları, İstanbul: 119-130.
  • CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
  • DOERFER, G. (1965). Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen, unter besonderer Berücksichtigung älterer Neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenszeit, Band II, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag.
  • ERDAL, M. (1991). Old Turkic Word Formation, a functional approach to the lexicon, Vol. 1-2, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • ERDAL, M. (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
  • ERGİN, M. (1970). Orhun Abideleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • KLYAŞTORNIY, S. G.; G. V. KUBAREV (2002). “Tyurkskiye runiçeskiye epitafii iz Çuyskoy stepi (Yugo-Vostoçnıy Altaya)”, İstoriya i Kultura Vostoka Azii, Materialı Mejdunarodnıy Nauçnoy Konferentsii Novosibirsk (9-11 Dekbrya 2002), Novosibirsk: 78-82.
  • KUBAREV, G. V.; V. D. KUBAREV (2001). “Runiceskaya nadpisi iz Kurgaka (Yugo-Vostoçnıy Altay)”, Problemı Arheologii, Etnografii, antropologii Sibiri i Sopredelnıh Territory, VII: 341-342.
  • KUBAREV, V. D.; G. V. KUBAREV (2002). “Otkritiye epigrafiçeskih pamyatnikov v Çuyskoy kotloviny”, Arheologiçeskiye otkritiya 2001 goda, Moskova: 439-440.
  • KYZLASOV, I. L. (1994). Runiçeskiye Pismennosti Evraziyskiy Stepey, Moskova.
  • KYZLASOV, L. R. (1965). “Novıy Pamyatnik Yeniseyskoy Pis’mennosti”, Sovyetskaya Etnografiya, 1965/2: 104-113.
  • MALOV, S. E. (1951). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti, Tekst’ i Issledovaniya, Moskva-Leningrad: Izdatel’stvo Akademii Nauk SSSR.
  • MORİYASU, T. et al (2009). “シネウス碑文訳注 (Shine-Usu hibun yakuchū)” [Şine-Usu inscription from the Uighur period of Mongolia: Revised Text, translation and Commantaire], Studies on the Inner Asian Languages, 24: 1-92.
  • Oğuz Kağan Destanı = Bibliothéque Nationale, Supplement Turc, 1001, Paris.
  • ORKUN, H. N. (1936). Eski Türk Yazıtları 1, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1939). Eski Türk Yazıtları 3, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1941). Eski Türk Yazıtları 4, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ŌSAWA, T. (2015). “The problem and Cultural Background of Runic Mirror Scripts of Old Turkic Epitaphs”, Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altay Corpus, Eds. İ. NEVSKAYA; M. ERDAL, Klaus Schwarz Verlag, Berlin: 140-141.
  • RADLOFF, W. (1899). Die alttürkischen Inschriften der Mongolei (Die Inschrift des Tonjukuk), Zweite Folge, St. Petersburg: Glasounof.
  • RADLOFF, W. (1960). Versuch eines Wörterbuches der Türk-Dialecte [Opıt Slovarya Tyurkskih Nareçiy], Band 1-4, ‘s-Gravenhage: Mouton. (Photomechanische Neudruck der 1893 in St. Petersburg erschienenen Ausgabe)
  • RYBATZKI, V. (1997). Die Toñuquq-Inschrift, Szeged: University of Szeged.
  • SERTKAYA, O. F. (1995), Göktürk Tarihinin Meseleleri, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
  • SERTKAYA, O. F. (1996). “Zamirlerde Katmerli Çekim Üzerine”, Uluslararası Türk Dili Kongresi, (26 Eylül-1 Ekim 1992) Bildiri Kitabı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • SERTKAYA, O. F. (2014). “Göktürk Metinlerinde Yeni Okuma ve Anlamlandırmalar”, VIII. Milletlerarası Türkoloji Kongresi (İstanbul, 30 Eylül-04 Ekim 2013), Bildiri Kitabı, Haz. M. ÖZKAN; E. DOĞAN, İstanbul Üniversitesi, İstanbul: 409-410.
  • SPASSKİ, G. I. (1818). Sibirskiy Vestnik 1, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SPASSKİ, G. I. (1819). Sibirskiy Vestnik 2, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SUZUKİ, K. (2008). “突厥トニュクク碑文箚記: 斥候か逃亡者か” (Tokketsu Tonyukuku hibun sakki: Monomi ka tōbōsha ka) [Notes on the Turkic Inscription of Toñuquq: Does an unsolved Word mean ‘scout’ or ‘fugitive’?], 待兼山論叢, 史学篇, 42: 55-80.
  • TEKİN, T. (1968). A Grammar of Orkhon Turkic, Bloomington: Indiana University.
  • TEKİN, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TIBIKOVA, L. N. et al (2012). Katalog Drevnetyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Gornogo Altaya, Gorno-Altaysk: Gorno-Altaysk Gosudarstvennıy Universitet.
  • TSEVEENDORJ, D.; P. MÖNHTULGA (2004-2005). “Çuyn hotgorın şineer oldson runi biçees”, Arheologiyn Sudlal, Studia Archaeologica. Institutı Archaeologici Academiae Scientiarum Mongolicae, Tomus (2)/22, Fasciculus 11: 151-154.
  • XIII. Yüzyıldan Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplardan Toplanan Tanıklarıyla Tarama Sözlüğü (1996). C. 1-8, 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • VASİLYEV, D. D. (2013). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Nadpisey Yujnoy-Sibiri, Çası 1, Drevnetyurkskaya Epigrafika Altaya, Astana: Prosper Print.

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015, 224 pp. ISBN: 978-3-87997-417-7

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 194 - 231, 24.07.2017

Öz

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015.

Kaynakça

  • AYDIN, E. (2015). Yenisey Yazıtları, Konya: Kömen Yayınları.
  • BARUTÇU-ÖZÖNDER, F. S. (1996). Muhakemetü’l-Lugateyn (İki Dilin Muhakemesi), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BASKAKOV, N. A. (1964). Russko-Altajskij Slovar’ (okolo 33000 slov), Moskva: Izdatel’stvo Sovetskaya Entsiklopediya.
  • BASKAKOV, N. A.; A. I. INKİJEKOVA-GREKUL (1953). Xakassko-Russkiy Slovar’ (okolo 14000 slov), Moskva: Gosudarstvennoye Izdatel’stvo Inostrannıh i Natsional’nıh Slovarey.
  • BASKAKOV, N. A.; T. M. TOŞÇAKOVA (1964). Ojrotsko-Russkij Slovar’ (okolo 10000 slov), Moskva: OGIZ.
  • BAZİLHAN, N. (2014). “Kazakistan’da Bulunan Göktürk Yazıtları Hakkında”, Teke, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3/2: 1-12.
  • BAZİN, L. (1974). Les Calendriers Turcs Anciens et Medievaux, Lille. (Doktora Tezi).
  • BAZİN, L. (1991). Les systèmes chronologiques dans le monde turc ancien, Budapest: Akadémiai Kiadó.
  • BAZİN, L. (2011). Eski Türk Dünyasında Kronoloji Yöntemleri, Çev. V. KÖKEN, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BOMBACİ, A. (1974). “On the Ancient Turkish Title şad”, Gururājamañjarikā: Studi in Onore di GUISEPPE TUCCI, Instituto Universitario Orientale, Napoli: 191-192.
  • BUTANAYEV, V. Y.; O. F. SERTKAYA (2011). “Runik Yazılı Maşrapalar Üzerine (8. Hakasya’da Bulunan Runik Yazılı Gümüş Maşrapa)”, Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290. Yılı (720-2010) Sempozyumu, Bildiriler, Haz. M. ÖLMEZ et al, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Yayınları, İstanbul: 119-130.
  • CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
  • DOERFER, G. (1965). Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen, unter besonderer Berücksichtigung älterer Neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenszeit, Band II, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag.
  • ERDAL, M. (1991). Old Turkic Word Formation, a functional approach to the lexicon, Vol. 1-2, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • ERDAL, M. (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
  • ERGİN, M. (1970). Orhun Abideleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • KLYAŞTORNIY, S. G.; G. V. KUBAREV (2002). “Tyurkskiye runiçeskiye epitafii iz Çuyskoy stepi (Yugo-Vostoçnıy Altaya)”, İstoriya i Kultura Vostoka Azii, Materialı Mejdunarodnıy Nauçnoy Konferentsii Novosibirsk (9-11 Dekbrya 2002), Novosibirsk: 78-82.
  • KUBAREV, G. V.; V. D. KUBAREV (2001). “Runiceskaya nadpisi iz Kurgaka (Yugo-Vostoçnıy Altay)”, Problemı Arheologii, Etnografii, antropologii Sibiri i Sopredelnıh Territory, VII: 341-342.
  • KUBAREV, V. D.; G. V. KUBAREV (2002). “Otkritiye epigrafiçeskih pamyatnikov v Çuyskoy kotloviny”, Arheologiçeskiye otkritiya 2001 goda, Moskova: 439-440.
  • KYZLASOV, I. L. (1994). Runiçeskiye Pismennosti Evraziyskiy Stepey, Moskova.
  • KYZLASOV, L. R. (1965). “Novıy Pamyatnik Yeniseyskoy Pis’mennosti”, Sovyetskaya Etnografiya, 1965/2: 104-113.
  • MALOV, S. E. (1951). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti, Tekst’ i Issledovaniya, Moskva-Leningrad: Izdatel’stvo Akademii Nauk SSSR.
  • MORİYASU, T. et al (2009). “シネウス碑文訳注 (Shine-Usu hibun yakuchū)” [Şine-Usu inscription from the Uighur period of Mongolia: Revised Text, translation and Commantaire], Studies on the Inner Asian Languages, 24: 1-92.
  • Oğuz Kağan Destanı = Bibliothéque Nationale, Supplement Turc, 1001, Paris.
  • ORKUN, H. N. (1936). Eski Türk Yazıtları 1, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1939). Eski Türk Yazıtları 3, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1941). Eski Türk Yazıtları 4, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ŌSAWA, T. (2015). “The problem and Cultural Background of Runic Mirror Scripts of Old Turkic Epitaphs”, Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altay Corpus, Eds. İ. NEVSKAYA; M. ERDAL, Klaus Schwarz Verlag, Berlin: 140-141.
  • RADLOFF, W. (1899). Die alttürkischen Inschriften der Mongolei (Die Inschrift des Tonjukuk), Zweite Folge, St. Petersburg: Glasounof.
  • RADLOFF, W. (1960). Versuch eines Wörterbuches der Türk-Dialecte [Opıt Slovarya Tyurkskih Nareçiy], Band 1-4, ‘s-Gravenhage: Mouton. (Photomechanische Neudruck der 1893 in St. Petersburg erschienenen Ausgabe)
  • RYBATZKI, V. (1997). Die Toñuquq-Inschrift, Szeged: University of Szeged.
  • SERTKAYA, O. F. (1995), Göktürk Tarihinin Meseleleri, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
  • SERTKAYA, O. F. (1996). “Zamirlerde Katmerli Çekim Üzerine”, Uluslararası Türk Dili Kongresi, (26 Eylül-1 Ekim 1992) Bildiri Kitabı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • SERTKAYA, O. F. (2014). “Göktürk Metinlerinde Yeni Okuma ve Anlamlandırmalar”, VIII. Milletlerarası Türkoloji Kongresi (İstanbul, 30 Eylül-04 Ekim 2013), Bildiri Kitabı, Haz. M. ÖZKAN; E. DOĞAN, İstanbul Üniversitesi, İstanbul: 409-410.
  • SPASSKİ, G. I. (1818). Sibirskiy Vestnik 1, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SPASSKİ, G. I. (1819). Sibirskiy Vestnik 2, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SUZUKİ, K. (2008). “突厥トニュクク碑文箚記: 斥候か逃亡者か” (Tokketsu Tonyukuku hibun sakki: Monomi ka tōbōsha ka) [Notes on the Turkic Inscription of Toñuquq: Does an unsolved Word mean ‘scout’ or ‘fugitive’?], 待兼山論叢, 史学篇, 42: 55-80.
  • TEKİN, T. (1968). A Grammar of Orkhon Turkic, Bloomington: Indiana University.
  • TEKİN, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TIBIKOVA, L. N. et al (2012). Katalog Drevnetyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Gornogo Altaya, Gorno-Altaysk: Gorno-Altaysk Gosudarstvennıy Universitet.
  • TSEVEENDORJ, D.; P. MÖNHTULGA (2004-2005). “Çuyn hotgorın şineer oldson runi biçees”, Arheologiyn Sudlal, Studia Archaeologica. Institutı Archaeologici Academiae Scientiarum Mongolicae, Tomus (2)/22, Fasciculus 11: 151-154.
  • XIII. Yüzyıldan Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplardan Toplanan Tanıklarıyla Tarama Sözlüğü (1996). C. 1-8, 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • VASİLYEV, D. D. (2013). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Nadpisey Yujnoy-Sibiri, Çası 1, Drevnetyurkskaya Epigrafika Altaya, Astana: Prosper Print.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim
Bölüm Reviews
Yazarlar

Osman Fikri Sertkaya

Yayımlanma Tarihi 24 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Sertkaya, O. F. (2017). İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015, 224 pp. ISBN: 978-3-87997-417-7. Journal of Old Turkic Studies, 1(2), 194-231.