Tax Dimension of Internet Advertising in Turkey

Yıl 2021, Sayı: 65, 25 - 48, 05.05.2021

Şeyma Demirel , Hakan Arslaner

https://doi.org/10.26650/mcd2021-890208

Öz

Earnings from digital platforms have increased exponentially, given the impact of the digital age and technological development. Therefore, the demand and attraction of this form of revenue generation has also increased. In terms of the digital economy, location of the provision of the service and the location of income beneficiary may differ. As a result of lack of regulation regarding the activities performed in the digital environment based on geographical boundaries, the challenge of sales taxation for the income obtained in this field has emerged. In this context, certain regulations have been established in the international arena to determine the revenue obtained from internet advertising services offered and the country of taxation authority. The Organisation for Economic Co-operation and Development assert that international tax regulations should be rearranged to include digital environments and has recently launched studies on this issue. The European Union Commission has also raised the issue of Digital Service Tax for the taxation of digital activities. In this study, the taxation of internet advertising is discussed within the framework of international tax regulations and tax laws in Turkey. Accordingly, it was concluded that some important and fair regulations have been applied in terms of taxing internet advertising.

Anahtar Kelimeler

internet advertising, digital services, taxation

Türkiye’de İnternet Reklamcılığının Vergisel Boyutu

Öz

Dijital platformlardan elde edilen kazançlar ve bu kazançların neden olduğu cazibe ve talep yaşadığımız dijital çağın ve teknolojik gelişmelerin etkisi ile daha da artmıştır. Dijital ekonomi, hizmetin sunulduğu yer ile hizmetten yararlanılan yerin farklı ülkelerde olmasına imkân sağlamaktadır. Dijital ortamda gerçekleştirilen faaliyetlerin coğrafi sınırlarla kısıtlanmaması sonucunda bu alanda elde edilen gelirlerin vergilendirme sorunu ortaya çıkmıştır. Bu çerçevede internet ortamında sunulan reklam hizmetlerinden elde edilen gelirlerin tespit edilmesi ve vergilendirilme yetkisinin hangi ülkede olduğunun belirlenebilmesi için uluslararası alanda birtakım düzenlemeler yapılmıştır. İnternet sunucusunun işyeri olarak kabul edilmesi internet reklamcılığının vergilendirilmesi açısından önem taşımaktadır. OECD buna ilişkin olarak uluslararası vergi düzenlemelerinin dijital ortamları kapsayacak şekilde yeniden düzenlenmesi gerektiğini belirtmiş olup bu konuda çalışmalara başlamıştır. Avrupa Birliği Komisyonu da dijital faaliyetlerin vergilendirilmesine yönelik olarak dijital hizmet vergisinin uygulamasını gündeme getirmiştir. 2019 yılında 476 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile Türkiye’de internet ortamında verilen reklam hizmeti ödemeleri üzerinden vergi kesintisi yapılmasına ilişkin düzenleme getirilmiştir. Daha sonra Mart 2020’de dolaylı bir vergi olan Dijital Hizmet Vergisi uygulamasına başlanmıştır. Bu çalışmada internet reklamcılığının vergilendirilmesi, uluslararası vergisel düzenlemeler ve Türkiye’de yer alan vergi kanunları çerçevesinde ele alınmıştır. Buna bağlı olarak internet reklamcılığının vergilendirilmesi açısından birtakım önemli ve adil düzenlemeler yapıldığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İnternet reklamcılığı, dijital hizmetler, vergileme

Kaynakça

• Akçura, A. (2019). Dijital ekonominin vergilemesinde dünya uygulamaları ve Türkiye’nin pozisyonu. Erişim adresi: htttps://www.verginet.net/dtt/1/dijital-ekonomi-vergilendirilmesi-dunya-Turkiye-uygulamalari.aspx google scholar
• Aydemir, R. ve Bakaç S. (2020). Youtuber’lık faaliyeti ve vergisel boyutu. Mali Çözüm Dergisi, 158, 265-285 google scholar
• Aytekin, G. (1998). Elektronik ticaret. (No: 157). Ankara: Dış Ticaret Müsteşarlığı Yayınları. google scholar
• Başak, L. (2005). Türkiye’nin imzalamış olduğu çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmalarının yürürlüğe girme prosedürü. Vergi Sorunları Dergisi, 201, 79-91. google scholar
• Bayar, İ. (2006). Çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları ve mahsup sistemi (1.bs). Ankara: Maliye ve Hukuk Yayınları. google scholar
• Coşar, A. (2019). Sosyal medya (internet) reklamlarına %15 stopaj geldi. Erişim adresi: http://www.muhasebetr. com/yazarlarimiz/abbascosar/050/ google scholar
• Çak, M. (2002). Dünyada ve Türkiye’de elektronik ticaret ve vergilendirilmesi. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası, Yayın No: 2002/6. Erişim adresi: https://docplayer.biz.tr/990981-dunyada-ve-turkiye-de-elektronik-ticaret-ve-vergilendirilmesi.html#show_full_text google scholar
• Çakmak, T. (2019). İnternet reklamlarına yeni %15 stopaj vergilemesi: nasıl hareket etmeli? Erişim adresi: https:// www.kpmgvergi.com google scholar
• Elele, O. (2013). İnternet sitelerinde onaylanan sözleşmelerde damga vergisi. Erişim adresi: https://www. vergidegundem.com//makale?categoryName=Ekonomist&publicationNumber=42&publicationYear=2013 &publicationId=1534531 google scholar
• Eralp, Ö. (2015). İnternet reklamcılığından elde edilen gelirin vergilendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. google scholar
• Erarslan, H. (2019). Yeni bir vergi: dijital hizmet vergisi. Erişim adresi: http://www.vergisorunlari.com.tr/yazi/ hasan-eraraslan/yeni-bir-vergidijital-hizmet-vergisi/232 google scholar
• GİB. Erişim adresi: https://www.gib.gov.tr/sites/default/files/fileadmin/mevzuatek/mevzuatbilginotu/476_vuk_ ck_abn.pdf google scholar
• Karaca, D. (2006). Avrupa Birliği’nde e-ticaret kavramı, AB’ de ve Türkiye’ de bu konuda yapılan hazırlıklar, çalışmalar ve e-ticaretin vergilendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. google scholar
• Karyağdı, N. ve Taş, B. (2014). İnternette ‘tıklanan’ sözleşmenin damga vergisi. ICT Media Dergisi, 52, 77-82. Erişim adresi: https://vergialgi.net/internette-tiklanan-sözlesmenin-damga-vergisi google scholar
• Küpeli, C. (2021, Ocak). Bir Yıllık Geçmişiyle Dijital Hizmet Vergisi. KPMG Vergi Bülteni, Erişim adresi: https:// kpmgvergi.com/blog/bir-yillik-gecmisiyle-dijital-hizmetvergisi google scholar
• Maç, M. (2000). KDV uygulaması. Erişim adresi https://www.denet.com.tr/vergi/dosyalar/kdv6/KDV6-1.pdf google scholar
• Nazalı, E. (2019). ‘Daimî işyeri’ konseptinin dijital hizmetlerde işlevselliği. Erişim adresi: http://www.mondaq. com/turkey/x/816814/Corporate+Tax/Daimi+yeri+Konseptinin+DijitalHizmetlerde+levsellii google scholar
• Öğredik, G. (2006). İnternet ortamındaki reklam ve tanıtım amaçlı ilanlar ile web sitelerine ilan ve reklam vergisi açısından bir bakış. Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi, 29, 1-4. Erişim adresi: http://www.dengeakademi.com/ Files/Article/Guray2006InternetO.pdf google scholar
• Özcan, Z. (2010). Kişisel web sitesinde yayımlanan reklamlar karşılığında elde edilen kazançların vergilendirilmesi. Vergi Sorunları Dergisi, 265, 141-142. google scholar
• PWC Vergi Bülteni (2018). İnternet ortamında verilen reklam hizmet bedellerine stopaj. Erişim adresi: https://www. pwc.com.tr/tr/hizmetlerimiz/vergi/bultenler/internet-ortaminda-verilen-reklam-hizmet-bedellerine-stopaj. html google scholar
• Türkay, İ. (2019). İnternette reklam hizmeti verenlere aracılık edenlere yapılan ödemelerde stopaj. Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi, 182, 4-6. google scholar
• Yaltı, B. (2003). Elektronik Ticarette Vergilendirme. İstanbul: Der Yayınları. google scholar