Today, the use of telehealth services in the monitoring and treatment of chronic diseases has increased. Telehealth enables healthcare services to be delivered to individuals through established networks. Telediabetes is aimed at individuals who use diabetes-specific applications or diabetes-related devices. Diabetes, which is among the chronic diseases, needs telehealth because it requires long-term treatment and holistic care. Telehealth provides self-management of diabetes and improves quality of life by supporting the individual with diabetes in acquiring health care behaviors. Telehealth applications aim to reduce hospital visits, adequately meet the increasing demand for diabetes care, and solve the factors that prevent individuals living in regions with limited health facilities from effectively managing diabetes by remote monitoring and control. Studies indicate that the use of telehealth in diabetes enables the regulation of glycemic control, compliance with treatment and prevention of complications. Rozzano Locsin Technological Competence Theory, which is a practice model that incorporates telediabetes into the nursing process and specifies the harmony between technology and nursing care, aims to ensure that the nurse handles the diabetic individual multidimensionally and provides original care in distance education through telediabetes. It also puts the individual at the center of diabetes management and enables them to take an active role. With telediabetes, one of the benefits of technological innovations, disease management of individuals with diabetes can be done remotely. By facilitating access to specialists, it eliminates factors that prevent access to health care and plays a role in preventing complications that may occur. The aim of this review is to examine the effectiveness of using telehealth, which is becoming widespread with technology, in diabetes management
Günümüzde kronik hastalıkların takip ve tedavisinde tele sağlık hizmetlerinin kullanımı artmıştır. Tele sağlık, sağlık hizmetini kurulmuş ağlar ile bireylere aktarılmasını sağlar. Tele diyabet ise diyabete özgü uygulamalar ya da diyabetle ilgili cihaz kullan bireylere yöneliktir. Kronik hastalıklar içerisinde yer alan diyabet, uzun süreli tedavi ve bütüncül bakım gerektirdiği için tele sağlığa ihtiyaç duyar. Tele sağlık, diyabetli bireye sağlık bakım davranışlarını kazandırılmasına destek olarak diyabetin öz yönetimini sağlar ve yaşam kalitesini arttırır. Tele sağlık uygulamalarıyla hastane ziyaretlerinin azalması, diyabet bakımına yönelik artan talebin yeterli karşılanması ve sağlık imkânlarının sunulmasında kısıtlı olan bölgelerde yaşayan bireylerin diyabeti etkin yönetmesine engel olan faktörlerin uzaktan izlem ve kontrolü ile çözülmesi amaçlanmaktadır. Yapılanan çalışmalarda diyabette tele sağlık kullanımının glisemik kontrolün düzenlenmesi, tedaviye uyum ve komplikasyonlarının önlenmesini sağladığı belirtilmektedir. Tele diyabeti hemşirelik sürecine dâhil eden, teknoloji ve hemşirelik bakımı arasında uyumun olmasını belirten bir uygulama modeli olan Rozzano Locsin Teknolojik Yeterlilik Teorisi, tele diyabet ile hemşirenin uzaktan eğitimde diyabetli bireyi çok boyutlu ele almasını ve özgün bakım vermesini amaçlamaktadır. Ayrıca bireyi diyabet yönetiminin merkezine koyarak aktif rol almasını sağlar. Teknolojik yeniliklerin yararlarından biri olan tele diyabet ile diyabetli bireylerin hastalık yönetimini uzaktan yapılabilmektedir. Uzmanlara erişimi kolaylaştırarak sağlık bakımına ulaşılmasını engelleyen faktörleri ortadan kaldırır ve oluşabilecek komplikasyonların önüne geçilmesinde rol oynamaktadır. Bu derlemenin amacı teknoloji ile beraber yaygınlaşmakta olan tele sağlığın diyabet yönetiminde kullanılmasının etkililiği incelemektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dahili Hastalıklar Hemşireliği |
Bölüm | Derlemeler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 26 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 27 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 3 Sayı: 2 |